Bad Love มาเฟีย นิยาย บท 28

@สามวันต่อมา

"เด็กๆ ไปไหนกันหมดเหรอพี่ ทำไมบ้านเงียบจัง" ฉันถามพี่หมอก เพราะก้าวขาเดินเข้ามาในบ้านแล้วไม่ได้ยินเสียงเด็กๆ เลยแม้แต่คนเดียว หรือว่ายังเล่นน้ำกันยังไม่ยอมขึ้นมาก็ไม่รู้

"สองแฝดขอไปเล่นบ้านของน้องอัศวินน่ะ พี่ก็เลยอนุญาตให้ไปบ้านพักอยู่ถัดไปอีกไม่ไกลเอง"

"แล้วใครเป็นคนพาไปพี่หมอก?"

"คุณคินนั่นแหละ"

"....." ฉันไม่ได้ตอบอะไรพี่หมอก ถึงจะไม่อยากให้ไปอยู่ใกล้กับคุณคินแต่ฉันก็ห้ามไม่ให้เด็กๆ เล่นกันไม่ได้หรอก

"พี่ถามอะไรหน่อยสิ"

"ค่ะ"

"เราจะปิดบังเรื่องนี้ไปอีกนานแค่ไหน?"

"เรื่องอะไรคะ?"

"พี่รู้นะ ว่าเรารู้ว่าพี่หมายถึงอะไร"

"....."

"มายไม่กลัวว่าเขาจะสงสัยเหรอ"

"ทำไมต้องมาสงสัยอะไรด้วยล่ะพี่"

"เราไม่ได้สังเกตุอะไรเลยเหรอ บนโต๊ะกินข้าวพี่เห็นคุณคินเขาเขี่ยผักออกไปไว้ข้างจานเหมือนกับสกายเลย มายคิดว่าสกายไม่กินผักเหมือนใครในเมื่อมายก็ชอบกินผักน้องสโนว์ก็ชอบกินผักเหมือนกับมาย"

"คนไม่ชอบกินผักก็มีอยู่เยอะแยะนะพี่ ไม่เห็นต้องเจาะจงไปที่เขาเลย"

"แต่เขาคือเจ้าของเหรียญ คือคนที่มายไปมีอะไรด้วยไม่ใช่เหรอ"

"....." ตอนแรกก็ไม่ได้แน่ใจอะไรขนาดนั้น แต่ตอนนี้ฉันกลับกลัวไปหมดกลัวว่ามันจะใช่ กลัวว่ามันจะมีเรื่องวุ่นวายตามมา ฉันไม่ได้อยากให้เขารับผิดชอบถ้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ

ฉันกลัวว่าลูกๆ จะถูกพรากไปจากอกของฉัน เขามีเงินเขาสามารถทำยังไงก็ได้ให้สองแฝดไปอยู่กับเขา

"เห็นมั้ย...เราก็แน่ใจเหมือนกับพี่เหมือนกัน"

"มายกลัวจังเลยพี่ กลัวว่าเขาจะมาเอาลูกของมายไป กลัวไปหมด"

"ถ้าอย่างนั้นเราย้ายบ้านกันมั้ย ย้ายที่ทำงานด้วยย้ายโรงเรียนให้ทั้งสองคนด้วยจะได้ไม่ต้องมาเจอกัน"

"คุณคินเคยพูดกับมายเอาไว้ว่า ต่อให้มายจะไปอยู่ที่ไหนกับใครเขาก็จะรู้หมด"

"หมายความว่ายังไง เขาจะรู้ได้ยังไง"

"ไม่รู้สิพี่ แต่เขาเคยพูดแบบนี้กับมายจริงๆ"

"หรืออาจจะเป็นเพราะว่าเขาเป็นพวกคนไม่ดี ทำธุรกิจบังหน้าแล้วทำงานผิดกฎหมาย"

"อย่าพูดแบบนั้นสิพี่ เดี๋ยวใครก็มาได้ยินเอาหรอก" ฉันรีบดุพี่หมอกทันที เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าแล้วเอาไปพูดต่อมันจะเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตเอา

"ย้ายบ้านกันมั้ย"

"มายว่าเราไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกพี่ มายไม่อยากให้เด็กๆ ต้องแตกตื่น เราแค่พยายามไม่ให้เด็กๆ เจอเขาก็พอ"

"เราห้ามได้เหรอ ลูกสาวลูกชายของเราต้อนรับเขาดีขนาดนั้น"

"....."

"หรือว่าเราจะบอกความจริงกับเขาดี"

"ไม่ได้นะ!" ฉันหันไปพูดกับพี่หมอกด้วยน้ำเสียงดุดันนิดๆ "เราจะให้เขารู้เรื่องนี้ไม่ได้นะพี่ เขากำลังจะแต่งงานเขากำลังจะมีครอบครัว ถ้าเราเข้าไป..."

"พี่เข้าใจมายนะ แต่ถ้าเขากำลังพยายามสืบหาความจริงอยู่ล่ะ"

"ความจริงก็คือมายท้องกับแฟนคนนึง แล้วเขาไม่ยอมรับ มายก็เลยต้องเลี้ยงลูกมาคนเดียว โดยที่มีพี่เป็นคนเซ็นรับเป็นพ่อของทั้งสองเอง"

ตอนที่ทั้งสองเกิดฉันต้องทำเรื่องแจ้งเกิดให้กับพวกแก แต่เพราะไม่มีชื่อพ่อก็เลยต้องให้พี่หมอกเซ็นรับเป็นพ่อแทน

"มายขอตัวไปรับลูกกลับก่อนนะคะ"

"....."

ฉันเดินไปยังบ้านพักที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ กันจนกระทั่งถึงบ้านหลังนึงที่มีเสียงเด็กดังเล็ดลอดออกมา ฉันจำเสียงของลูกได้

"มาย!"

"แต่ถ้า..."

"เด็กๆ ไม่ใช่ลูกของคุณ ฉันก็ยืนยันกับคุณอยู่นี่ไงว่าไม่ใช่ทำไมคุณถึงไม่ฟังกันบ้าง"

"แต่ถ้าใช่ผมก็อยากจะ...ทำอะไรให้มันถูกต้องมากกว่านี้"

"ตอนนี้คุณแค่เตรียมตัวที่จะเป็นเจ้าบ่าวก็พอแล้วค่ะ เรื่องอื่นคุณไม่ต้องมาสนใจ"

"อาทิตย์หน้าผมกำลังจะแต่งงาน"

"ดีใจด้วยนะคะ คุณกำลังจะได้มีครอบครัว เดี๋ยวคุณก็ได้มีลูกแล้วค่ะ"

"ตอนแรกกำหนดแต่งงานคืออีกสองเดือนข้างหน้า แต่เพราะมีเรื่องบางเรื่องเลยทำให้งานแต่งต้องเลื่อนใกล้เข้ามาอีก"

"เพราะเรื่องที่บริษัทสินะ"

"จัดการที่คุณไว้ใจเป็นคนเอาเรื่องนี้ไปบอกกับพ่อของผม"

"อย่างน้อยผู้จัดการก็ทำให้ฉันตาสว่าง"

"....."

"เพราะถ้าฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังจะแต่งงานคุณก็คงจะยังไม่บอกเรื่องนี้กับฉันและก็ปล่อยให้ฉันเป็นอีโง่ให้คุณหลอกอยู่แบบนั้น แล้วสุดท้ายก็ได้เป็นเมียน้อยสมใจคุณ"

"....."

"ต้องขอบคุณผู้จัดการมากกว่านะคะที่ทำให้ฉันหายโง่ คราวหน้าคราวหลังก็อย่าไปหลอกผู้หญิงคนไหนแบบนี้อีก ถึงจะแค่มีเซ็กซ์ก็ตาม"

"....."

"ความรู้สึกของผู้หญิงมันไม่ใช่ของเล่นค่ะ แค่มีเซ็กซ์แบบเล่นๆ ฉันไม่เสียใจเลย แต่ที่ฉันเสียใจและฉันผิดหวังมากคือคุณไม่ยอมบอกเรื่องพวกนี้กับฉัน"

"ผมขอโทษ แต่ผมไม่รู้จะพูดยังไงจริงๆ"

"ทางที่ดีเราไม่ควรเจอกันอีกไม่ว่าจะรู้แบบไหนก็ตาม"

"....."

"ทางใครทางมันเถอะค่ะฉันขอ"