BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 28

หลายวันผ่านไป...

"วิน รูดซิบให้หน่อย" ผ้าแพรเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเองก่อนจะเดินเข้ามาในห้องนอนของนาวิน

"ชุดที่ลองวันนั้นหรอ" นาวินมองชุดที่อยู่บนตัวของผ้าแพรก็ขมวดคิ้วถามด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจนัก

"อืม ไม่สวยหรอ" หญิงสาวเลิกคิ้วถามพลางมองชุดตัวเองจากเงาาะท้อนในกระจกตรงหน้า

"สวยสิ สวยเกินไปด้วยซ้ำ" นาวินเดินอ้อมมายืนด้านหลังก่อนจะเลื่อนมือรูดซิบชุดเดรสให้กับผ้าแพรก่อนจะกดจูบลงบนต้นคอ

"ปากหวานแฮะ"

"แต่ก็ไม่มีอะไรหวานเท่าเธอแล้ว" มือหนาเลื่อนโอบเอวบางไว้แน่นลูบไล้สัดส่วนสมบูรณ์แบบของผ้าแพรอย่างเบามือ

"ถ้าทำอีกจะไปงานแต่งเพื่อนตัวเองสายนะ..." ผ้าแพรเอ่ยขัดเมื่อนาวินเฝยกมือเคล้นหน้าอกเธอเบาๆ ราวกับต้องการจะทำอะไรบางอย่าง

"รอบนึงก็ไม่ได้หรอ" เขาเห็นร่างบางในชุดแบบนี้รู้สึกต้องการขึ้นมาซะอย่างนั้น เขาไม่อยากให้ใครเห็นเธอในชุแบบนี้เลยด้วยซ้ำ มันทั้งสวยและเซ็กซี่เกินไป

"ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวมันเลอะ" ถ้าเธอมันคงวุ่นวายเพราะนาวินเองก็ชอบไม่จบที่รอบเดียว

"ใส่ถุง"

"หืม? ไหนบอกไม่ชอบใส่" ร่างบางหันกลับมายืนประจันหน้าเขาก่อนจะเลิกคิ้วถาม

"ใส่ก็ได้ถ้าได้กินเธอ"

"หื่น! " มือเล็กบีบจมูกโด่งคมอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะเขย่งจูบปากเขาหนักๆ หนึ่งที

"ต่อไปนี้ฉันใส่ถุงยางดีไหม เธอจะได้ไม่ต้องกินยาคุมแล้ว"

"ฉันกินได้"

"เอาเป็นว่าเลิกกิน ฉันจะป้องกันเอง"

"..." คนตัวเล็กหรี่ตามองท่าทีของนาวินในตอนนี้ที่ดูเหมือนว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่อย่างที่พูดออกมาเมื่อสักครู่

"มองอะไร"

"ดูท่าทางนายไม่น่าไว้ใจ..."

"...ไม่ใช่จะแอบปล่อยให้ฉันท้องหรอกใช่ไหม? " คนอย่างนาวินสามารถทำได้ทุกอย่างและมองตาเขาเธอก็รู้แล้วว่ากำลังคิดอะไรอยู่

"..." นาวินชะงักกับคำถามของผ้าแพรที่มันเป็นคำถามตรงจุดที่เขาคิดอยู่ในสมองในตอนนี้

เพียะ! มือเล็กฟาดลงบนแขนแกร่งเมื่อนาวินเงียบแล้วทำหน้าตกใจเมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น

"วิน! นี่คิดจะให้ฉันท้องเลยหรอ! " เสียงเล็กแวดออกมาด้วยความไม่พอใจ

"..." นาวินเองก็เงียบเมื่อเห็นคนตัวเล็กในท่าทางดุ

"ให้ตาย! ไว้ใจไม่ได้เลยนะ" คนตัวเล็กสบถออกมาอย่างหงุดหงิด นาวินนี่ไว้ใจไม่ได้ชอบคิดทำอะไรแปลกๆ อยู่เรื่อย

"ก็..."

"ไม่ต้องแก้ตัวเลย! " ผ้าแพรแทรกขึ้นเมื่อนาวินเริ่มจะพูดแก้ตัวออกมาแต่ทว่าแค่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่แล้ว

"ไม่อยากรู้หรอว่าถ้าเรามีลูกด้วยกัน ลูกจะหน้าตาเหมือนใคร" เขาเองก็อยากรู้และอยากเห็นว่าลูกของเขาจะมีหน้าตาเป็นยังไงและเขาจะเป็นพ่อที่ดีได้รึเปล่า

"ถ้าฉันมีอะไรแค่กับนาย จะเหมือนนายหรือเหมือนฉันมันก็ดีทั้งนั้นแหละ..."

"...แต่ถ้าเหมือนคนข้างบ้านว่าไปอย่าง"

"คนข้างบ้าน? " นาวินรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างในคำพูดของผ้าแพรเมื่อเธอพูดประโยคเมื่อกี้

"..."

"คนข้างบ้านอะไร? " ริมฝีปากหนาพูดออกมาเสียงเข้ม

"แหะๆ วันก่อนมีคนย้ายมาอยู่ใหม่ ข้างๆ เราแล้วเขามาทักทาย" มือบางโอบรอบคอคนตัวสูงก่อนจะตอบด้วยรอยยิ้มสดใส

"อย่าบอกนะไอ้คุกกี้อันนั้น..." คุกกี้ที่เขากินเกือบจะหมดกล่อง ถ้าเขารู้ว่าเป็นของผู้ชายที่เอามาให้ผ้าแพรเขาจะไม่แตะมันเลยสักนิด

"ค่ะ ของเขา"

"เขานี่แสดงว่าเป็นผู้ชาย? " เขาถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้งถึงแม้จะรู้อยู่แล้วก็ตาม

"มาด้วยกันขนาดนี้ คงรู้หมดแล้ว" นาวินเอื้อมมือมาโอบเอวเล็กให้เดินเข้าไปในงานพร้อมกับตัวเอง แต่หญิงสาวก็ดันออกแล้วพูดด้วยเสียงนิ่งเรียบ

"ฉันไม่อยากอยู่ในบริษัทลำบาก..."

"อยากโดนอีกรอบ? " นาวินไม่สนใจคำพูดของคนตัวเล็กเขาเอื้อมมือไปจับมือเล็กให้เดินเข้ามาหาเพื่อนเขา

"จิ๊! "

"วินนนน~" เสียงเล็กของเฮร่าตะโกนเรียกนาวินทำให้ผ้าแพรรีบสะบัดมือออกเมื่อหลายๆ คนเริ่มหันมามอง

พรึ่บ! นาวินย่อตัวลงก่อนจะอ้าแขนรอรับเด็กผู้หญิงตัวน้อยที่กำลังวิ่งมาหาเขา

"คิดถึงจังเลย" นาวินพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มป่องของหลานสาว

"กิดตึ๋งงง~"

"แอ๊ะ! " เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้นาวินอุ้มเฮร่าขึ้นแนบอกก่อนจะหันไปมองมีนาที่เดินเข้ามาพร้อมกับสามีและลูกสาวตัวเอง

"มึงอุ้มเฮร่าคนเดียว ลูกกูจะร้องไห้แล้ว..." ฮันเตอร์พูดเมื่อเห็นใบหน้าลูกสาวที่ทำหน้าราวกับจะร้องไห้ที่ถูกแย่งลุงของตัวเองไป

"มาๆ ลุงอุ้มทั้งคู่เลย" นาวินพูดก่อนจะอุ้มมารียาเข้ามาแนบอกอีกคน ทำให้แขนขวาและซ้ายของเขาไม่ว่างโดยมีเด็กทั้งสองคนอยู่ในนั้น

"อ้าว คุณผ้าแพรมาพร้อมกับนาวินหรอคะ" เสียงหวานของมีนาเอ่ยทักทายเลขาของเพื่อนสนิท

"อ่าใช่ค่ะ" ผ้าแพรยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร เธอเองก็เคยเจอมีนาอยู่สองสามครั้ง

"เอ๋? สองคนนี้มีซัมติงอะไรกันรึเปล่าคะ..." มีนาเอ่ยแซวร่างบางกับเพื่อนตัวเอง

"..." ผ้าแพรนิ่งไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มกลับไปเท่านั้น

"แต่ดูเหมือนว่าฉันคงจะรู้คำตอบแล้ว..." มีนายิ้มพร้อมกับมองสีผมของนาวินสลับกับผ้าแพรแล้วพูดต่อ

"...ทำผมสีเดียวกันขนาดนี้ คงจะเป็น..."

"เป็นมากกว่านั้น..." นาวินพูดสวนขึ้นมาโดยที่มีนายังไม่ทันจะพูดจบ

"...มากกว่าที่เธอคิด"