BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 29

"นี่ฉันตกข่าวอะไรไปรึเปล่าาา~" เสียงหวานของเอริณพูดแทรกหลังจากเดินเข้ามาหาทั้งห้าคน

"วินพาแฟนมาเปิดตัว"

"หืมมม? ทำไมหน้าแฟนนายคุ้นจัง" เอริณมองใบหน้าสวยของผ้าแพรอย่างวิเคราะห์เหมือนกับว่าเธอเคยเห็นที่ไหน

"จะไม่คุ้นได้ไง ก็เลขาหมอนี่อะ" มีนาเป็นคนตอบเพื่อให้ความกระจ่างกับเพื่อนรัก

"ร้ายนะเรา แฟนสวยซะด้วย..." เอริณหันไปแซวนาวินที่อุ้มลูกตัวเองอยู่ด้วยท่าทีทะเล้น

"...เมื่อไหร่จะมีวินน้อยมาเล่นกับเฮร่าสักที ตอนนี้กายกับน้องฝุ่นกำลังทำอยู่นะ"

"ที่รักเลิกแซวมันได้แล้ว ดูหน้าแฟนมันด้วย" ฮาเดสที่เห็นหน้าผ้าแพรเริ่มแหยกับการที่หลายคนคุยเรื่องของตัวเอง

"ยินดีที่ได้รู้จักเป็นทางการนะคะ"

"เช่นกันค่ะ" ผ้าแพรยิ้มตอบเอริณที่เอ่ยทักทายเธอ ส่วนนาวินก็แอบอมยิ้มให้กับสถานการณ์ในตอนนี้ มันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจไว้แล้วว่าให้มันออกมาเป็นแบบนี้

"เอาลูกพวกเธอคืนไป"

"ฝากก่อน เดี๋ยวฉันต้องไปช่วยน้องฝุ่นแต่งตัว"

"แต่ฉันต้องไปเป็นพิธีกร..."

"...ไอ้ฮาส ไอ้ฮันมาเอาลูกมึงไป" นาวินพูดเสียงเรียบแต่ทว่าทั้งสองยังคงยืนนิ่งแล้วหันหน้ามองผ้าแพรเล็กน้อย

"ให้แฟนมึงดูสิ ทดลองเลี้ยงสักวัน"

"เดี๋ยวฉันดูให้ก็ได้ค่ะ" ผ้าแพรยิ้มตอบก่อนจะเอื้อมมือไปบีบแก้มป่องของเด็กตัวเล็กในอ้อมกอดนาวิน ซึ่งทั้งเฮร่ากับมารียาก็ยิ้มร่าออกมาอย่างถูกชะตากับหญิงสาวพร้อมกับโถมตัวเข้าหาเธอ

"อ้วนเอ๊ยย! น้าแพรอุ้มไม่ไหวเหมือนลุงหรอกนะ" นาวินลูบหัวหลานสาวด้วยความมันเขี้ยว ดูเหมือนหลานของเขาจะชอบผ้าแพรมาก

"แอ๊ะ! " มารียาทำเสียงออกมาราวกับไม่อยากให้นาวินแตะตัวพร้อมกับซบหน้าลงบนไหล่บางของผ้าแพร

"เดี๋ยวคุณแม่ไปหาน้าฝุ่นก่อนนะคะ อยู่กับน้าแพรอย่าดื้อนะลูก" เอริณเดินเข้าไปหอมแก้มลูกสาวที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของนาวิน

"ค่าา~"

"ไปกันเหอะ ยัยมีนเดี๋ยวน้องรอ"

"ฝากด้วยนะคะ คุณผ้าแพร"

"ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะดูแลเป็นอย่างดี" ผ้าแพรพยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มตอบกลับไป

"เฮร่าช่วยน้าแพรดูน้องด้วยนะคะ เดี๋ยวลุงซื้อขนมให้กิน โอเค้? "

"เค้! " เด็กตัวน้อยยื่นมือกำนิ้วกลางของนาวินเป็นอันตกลง

"เดี๋ยวเธอเข้าไปรอข้างในกับหลานนะ..."

"...ถ้าไม่ไหวเรียกฮาสกับฮันได้เลย มันยืนอยู่ใกล้ๆ เนี่ยแหละ" นาวินพยักหน้าไปทางพี่น้องทั้งสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ก่อนจะเอื้อมจับมือเล็กของผ้าแพรมาผสานไว้แน่น

"อืม นายจะไปเลยใช่ไหม"

"เดี๋ยวพาเธอเข้าไปข้างในก่อน" ว่าแล้วร่างสูงก็จับมือหญิงสาวเดินเข้ามาด้านในงานพาเธอมานั่งที่โต๊ะที่มีฟรังเพื่อนของเขานั่งอยู่

"ไอ้ฟรัง กูฝากหลานกับผ้าแพรหน่อย"

"ผ้าแพร? ใคร...? " ฟรังขมวดคิ้วถามเพื่อนรักก่อนจะมองใบหน้าสวยของผ้าแพรด้วยความสงสัยราวกับว่าเขาเคยเห็นใบหน้านี้มาแล้ว

"ไม่ต้องสงสัยไอ้สัส กูจะไปเตรียมตัวด้านหลัง..."

"...เธอไม่ต้องไปสนใจไอ้นี่มันนะ" มือหนาวางเฮร่าลงบนเก้าอี้ข้างฟรังก่อนจะเลื่อนเก้าอี้อีกตัวให้ผ้าแพรนั่ง

"น้องอิงครับ พี่ฝากด้วยนะครับ" นาวินเลือกที่จะหันไปหาแฟนของฟรังแทนเมื่อเห็นใบหน้ากวนประสาทของเพื่อนรัก

"...ไอ้นาวินมันเคยรักครีมมากแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะความไม่ชัดเจน" ฟรังเห็นสายตาที่นาวินมองผ้าแพรมันมากมายจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ แต่สายตาที่ผ้าแพรมองนาวินนั้นเหมือนมันมีอะไรบางอย่างอยู่

"คุณกำลังจะพูดอะไรกันแน่คะ? " ผ้าแพรถามออกไปอย่างตรงประเด็น

"ผมแค่อยากจะเตือนว่าไอ้นาวินมันเป็นคนดีมาก..."

"...ถ้าไม่อยากเสียมันไป ชัดเจนกับมันเถอะครับ ดูเหมือนว่ามันจะรักคุณมากนะ" คำพูดตรงประเด็นของฟรังทำให้ผ้าแพรชะงักไป เธอไม่รู้ว่าฟรังรู้ได้ยังไง แต่มันก็จริงอย่างที่ฟรังพูดเพราะเธอเองก็ยังไม่ชัดเจนกับนาวินเลยสักครั้ง

"คุยอะไรกันอยู่" นาวินถือจานอาหารเดินเข้ามาด้วยความประหลาดใจที่เห็นผ้าแพรมองหน้าเพื่อนตัวเองด้วยสายตาบางอย่าง

"เปล่า แค่ถามอะไรแฟนมึงนิดหน่อย"

"ถามอะไร? " นาวินเลือกที่จะถามผ้าแพรแทนถามจากเพื่อนตัวเอง

"ก็ถามว่าฉันใช่ผู้หญิงเสื้อแดงคนนั้นรึเปล่า" หญิงสาวเลือกที่จะพูดเรื่องนี้แทนเรื่องที่ฟรังเพิ่งจะพูดจบไป

"แค่นั้นหรอ"

"อืม แค่นั้น" นาวินพยักหน้ารับรู้ก่อนจะวางจานอาหารลงตรงหน้าผ้าแพรแล้วก้มลงกระซิบข้างหู

"เดี๋ยวมานะ..."

"...ห้ามมองผู้ชายคนไหน ถ้าไม่อยากโดนทำโทษอีก" เขาพูดก่อนจะหอมแก้มคนตัวเล็กหนึ่งทีแล้วหยัดตัวยืนเต็มความสูง

"ไปแล้วนะ ฝากดูแฟนกูด้วย"

"เออ มึงจะย้ำเชี้ยไรนักหนา"

"ไปละ" พูดจบนาวินก็ลูบหัวหญิงสาวเบาๆ แล้วจึงเดินไปรอทำหน้าที่ตัวเอง

"ลองคิดให้ดีนะครับ ผู้ชายอย่างไอ้นาวินน่ะ มีแค่หนึ่งในร้อย"