บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 263

เรื่องเข้าวังนั้นเป็นสิ่งที่เย่จายซิงเป็นคนพูดขึ้นมา

นางอยากเจอฝ่าบาทและฮองเฮา เพื่ออย่างน้อยนางจะรู้ทางหนีทีไล่

เพราะยังไงนางก็จะทำการใหญ่ทั้งที

“เจ้าวางใจเถอะ วันนี้ก็ถือว่าเข้ามาเที่ยว ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นหรือน่ากลัว มันไม่ใช่ที่ที่อันตรายแต่อย่างใด”

นางรู้ว่าคนในราชสำนักนั้นคบไม่ได้ แต่นางเข้าวังมาอย่างเอิกเกริก ถึงแม้ราชสำนักต้องการชีวิตนาง ก็ไม่น่าจะสังหารข้าให้ตายในวังหรอก

โม่เสิ่นยวนอมยิ้ม สีหน้าเข้มขรึมนั้นได้หายเป็นปลิดทิ้ง

แท้จริงแล้วเขาไม่อยากให้น้องซิงต้องเผชิญหน้ากับคนพวกนั้น แต่ถ้านางอยากเจอก็ตามใจนางหละกัน

เกี้ยวถูกยกเดินไปได้สักพัก เย่จายซิงเปิดม่านออกดูและพูดขึ้นว่า:

“เสด็จอา นี่ไม่ใช่ทางที่ไปวังนิค่ะ?”

“อืม พวกข้าไปเที่ยวที่งานประมูลก่อน เรื่องเข้าวังเอาไว้ก่อน”

โม่เสิ่นยวนกุมมือนุ่มของนางไว้ ความรักนั้นปล่อยมือไม่ได้ พูดตามจริงก็คือ บนร่างกายนางนั้นไม่มีตรงไหนที่เขาไม่ชอบ

นางเข้าใจแล้วถึงแม้จะมีกำหนดเข้าวัง แต่ฝ่าบาทและฮองเฮาก็ไม่ออกมาเจอพวกเขาในทันที เพราะอาจจะลองแสดงอำนาจ

ถ้าเช่นนั้นแล้วเข้าไปสายหน่อย ให้พวกเขาเป็นฝ่ายรอหละกัน

เพราะยังไงมาครั้งนี้ก็เพื่อจะเผชิญหน้ากันอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องทำให้พวกเขาพอใจ งั้นก็ทำตามความสะดวกใจของตัวเองไว้ก่อน

“ได้ค่ะ พวกเราไปเที่ยวให้สนุกไปเลย! ข้ายังไม่เคยออกมาเดินเล่นในเมืองเฉินตูกับเจ้าอย่างเปิดเผยเลย”

นางอารมณ์ดีมาก

โม่เสิ่นยวนยิ้มขึ้น เขาดูสง่าและอ่อนโยน

พวกเขาได้มาถึงสหหารค้าผานหลงอีกสาขาหนึ่ง วันนี้เป็นการเปิดงานประมูลของสหการค้า คนแน่นขนัดแออัดมาก

พวกเขาไม่เร่งรีบ ค่อยๆเดินเข้าไปตามฝูงชน เมื่อเดินถึงหน้าประตูของงานประมูล ถึงได้ลงมาจากเกี้ยว

“เซ่าตี้หนิ!”

“เซ่าตี้กับเย่จายซิง!”

“ว้าว! พวกเขาจูงมือกันด้วย! ไม่เคยเห็นเซ่าตี้จะใกล้ชิดกับหญิงใดมาก่อน เย่จายซิงต้องเป็นรักแท้ของเซ่าตี้เป็นแน่!”

“ทั้งสองนั้นเป็นชายหล่อหญิงงาม เป็นคู่ที่ฟ้าประทานลงมาให้คู่กัน!”

การมาของทั้งสอง แค่พริบตาเดียวสายตาผู้คนต่างจ้องมองไปที่เขาทั้งสอง

เพราะโฉมหน้าของเขาทั้งสองนั้นดึงดูดสายตามาก ชายหล่อหญิงงามโดดเด่นแพรวพราวอยู่ท่ามกลางฝูงชน

อีกทั้งในใจของเหล่าประชาราษฎร์นั้น เซ่าตี้เป็นดั่งเทพพิทักษ์โลกมนุษย์ และยังเป็นโอรสของฮ่องเต้ ไม่มีผู้ใดที่ไม่ซาบซึ้งในความดีของเขา

ฐานะสูงส่งเยี่ยงเขา ยังมาปรากฏตัวในงานประมูลเช่นนี้ ก็เป็นเรื่องที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจแล้ว

เมื่อเห็นเย่จายซิง ทุกคนต่างก็เข้าใจแล้วว่าเซ่าตี้น่าจะมากับเย่จายซิง เพื่อมาร่วมงานประมูลสอนค้านี้ มิฉะนั้นแล้วเขาจะปรากฏกายในสถานที่เช่นนี้ได้อย่างไรกัน

ผู้ชายที่ดีและไร้เทียมทาน เป็นเช่นนี้นี่เอง!

ตอนไม่มีคู่รักไม่มีหญิงใดสามารถเข้าใกล้เขาได้ แต่เมื่อมีหญิงที่รักในใจแล้วนั้น เขาเต็มใจที่จะทำเรื่องที่ไม่เคยทำมาก่อน

เหล่าหญิงสาวที่พบเจอ ต่างรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก

‘อิจฉา’ คำคำนี้ พวกนางพูดวนเป็นสิบรอบแล้ว

ความฝันของหญิงนับหมื่นคน ได้สลายเป็นฟองอากาศไปแล้ว

หลายวันมานี้ องค์หญิงหลิงหยุนชอบช้ำใจยิ่งนัก

หลายครั้งที่เดินหอยาไป๋เป่า ก็เพื่อจะแอบมองหาเซ่าตี้ ข่าวที่ลือกันนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่น่าเสียดายที่นางไม่เคยได้พบเจอ

นางนึกไม่ถึงว่าจะมาพบเจอกันในงานประมูลนี้ นางมาเพื่อจะประมูลสิ่งของสำคัญชิ้นหนึ่งพอดี

เมื่อสักครู่นางมองเห็นเซ่าตี้และเย่จายซิงเดินจูงมือจากมุมไกล นางไม่ยอมรับไม่ได้ว่าข่าวลือเรื่องนี้คือเรื่องจริง

จวินหยวนก็คือเซ่าตี้โม่เสิ่นยวน

เขาไม่ได้สวมหน้ากากอีกต่อไป เขาเปิดเผยหน้าตาที่แท้จริงของเขา เผยให้เห็นหน้าอันหล่อเหลาและมีบารมี ชายเย็นชาซึ่งเป็นที่หมายปองของหญิงสาวนานับไม่ถ้วน

แต่ความอ่อนโยนของเขานั้นได้ให้เย่จายซิงเพียงคนเดียว

“กรอก！”

กำปั้นที่ถูกองค์หญิงหลิงหยุนบีบแน่นจนส่งเสียงดังขึ้น

เหตุใดเย่จายซิงถึงโชคดีถึงเพียงนี้?

เส้นเลือดสายตาคู่นั้นของนางแทบจะถูกบีบแตกออกมา นางกัดฟันแน่นโกรธเกลียดเย่จายซิง ที่แย่งของอันล้ำค่านี้ไปได้

เสียงของคนรอบข้างที่กำลังชื่นชมความเหมาะสมของเซ่าตี้และเย่จายซิง เหมือนกำลังทิ่มแทงหูนางอยู่

นางมีโอกาสแล้วแท้ๆ แต่ทำไมโชคนั้นเข้าข้างเย่จายซิง?

นี่มันเป็นโชคสองชั้นแท้ๆ?

“คอยดู ถ้านางจะซื้อของชิ้นไหน ข้าก็จะเพิ่มเงินเป็นสองเท่าไม่ให้นางซื้อไปได้”

เย่จายซิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แววตาขององค์หญิงหลิงหยุนนั้นช่างดุร้ายเกินไป เดิมนางก็ไม่อยากหาเรื่อง แต่เมื่อเห็นท่าทีฝั่งตรงข้ามที่โกรธแค้นนางถึงเพียงนี้ ก็ทำให้นางยิ่งอารมณ์เสียขึ้นไปดีกว่า