บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 319

กระถางน้ำแข็งของผู้อาวุโสจูระเบิด!

เย่จายซิงเดินออกมาท่ามกลางเปลวไฟ อากาศรอบๆ กลายเป็นไอน้ำจนทำให้มองไม่เห็น แต่นางไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลยแม้แต่น้อย

คนที่เห็นเหตุการณ์ ในเวลานั้น ต่างรู้สึกว่านางคือหงส์ที่คืนชีพจากเถ้าถ่าน แววตาดำเบิกกว้าง มองด้วยความโอหัง

“เพลิงไฟขั้นแปด!”

ผู้อาวุโสจูรู้สึกโกรธมาก กระอักเลือดเฮือกใหญ่ พูดด้วยน้ำเสียงอันสั่นคลอน

ไม่แปลกเลยที่กระถางเยือกเย็นของเขาระเบิด ที่แท้หญิงสาวคนนี้ใช้วิชาผสมผสานเพลิงไฟขั้นแปดนั่นเอง!

แม้ว่าแผ่นดินหลิงเซียวจะเป็นแผ่นดินรระดับสูง แต่เพลิงไฟเจ็ดแปดขั้นนั้นก็ยังหาได้น้อยมาก ยิ่งเพลิงไฟขั้นนี้ยิ่งหายากเข้าไปใหญ่ คนธรรมดาทั่วไปไม่มีทางที่จะชนะได้

เป็นเพราะเขามองข้ามความสามารถของหญิงสาวคนนี้ไป เขาต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีชื่อเสียงใดๆ

“เจ้าเป็นใครกันแน่!”

ผู้อาวุโสจูถามออกมาเสียงดัง รู้สึกเจ็บปวดที่อาวุธวิเศษของตนถูกทำลาย อีกทั้ง กระถางเยือกแข็งเป็นอาวุธคู่กายของเขาด้วย เมื่ออาวุธถูกทำลาย เขาเองก็เลยได้รับบาดเจ็บ คงต้องใช้เวลาอีกนานถึงจะฟื้นฟูสำเร็จ

นับว่าเขาเข้าใจถูกแล้ว เขาทำลายดาบเล่มนั้น ดังนั้นนางเลยเจตนาที่จะทำลายอาวุธคู่ใจของเขาคืนบ้าง

แต่เย่จายซิงกลับไม่ได้สนใจเขาเลย นางยกมุมปากขึ้นและมองดูเปลวไฟที่กำลังสว่างไสวอยู่ที่ปลายนิ้วตนเอง

ดูท่า แม้ว่านางจะสูญเสียความทรงจำไป แต่ในเวลาคับขันเช่นนี้ ร่างของนางกลับปะทุขึ้นมาได้ ราวกับเพลิงไฟนี้เช่นกัน

ดังนั้น นางจำเป็นต้องตกอยู่ในอันตรายอีกครั้ง ถึงจะสามารถดึงความสามารถของตนออกมาได้

แบบนี้ ถึงจะรับประกันได้ว่าจะได้ข้อมูลที่มีประโยชน์มากขึ้น จนทำให้รู้ว่าตกลงแล้วนางเป็นใครกันแน่

เย่จายซิงเงยหน้าขึ้น และระเบิดไฟไปทางผู้อาวุโสจู

ผมของผู้อาวุโสจูไหม้ในทันที ชั่วพริบตาเดียวก็กลายเป็นคนหัวโล้นไปเสียแล้ว แต่ถึงอย่างไรเขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแห่งแดนมหาจักรพรรดิทิพย์ แม้ว่าเปลวเพลิงแปดขั้นจะร้ายกาจมากก็ตาม แต่เขาก็มีวิธีที่จะป้องกันตัวเองไม่ให้ร่างกายโดนไฟเผาได้

เขาโกรธมาก คิดอยากจะฆ่าเย่จายซิงให้ตายตรงนี้ นักฆ่าที่ดุร้ายลงมือถาโถมใส่เย่จายซิงจนนับไม่ถ้วน

เย่จายซิงไม่มีวิทยายุทธ์ นางได้แต่หลบหลีกแค่นั้น แล้วก็ต้องคอยควบคุมเพลิงไฟให้เปลี่ยนรูปทรงต่างๆ เพื่อสกัดการโจมตีของผู้อาวุโสจู

เดี๋ยวก็แปลงเป็นโล่กันบัง อีกแป๊บก็กลายเป็นตาข่าย และก็กลายเป็นเพลงไฟรูปทรงต่างๆ นานา ท่านอาวุโสที่สามของสำนักเฉียนคุนตกอยู่ท่ามกลางวงล้อมการโจมตี รู้สึกกับตัวเองว่าชีวิตนี้ช่างไร้ค่านัก

เขาไม่รู้ว่า บนโลกนี้ยังมีคนที่สามารถควบคุมเปลวไฟได้พิถีพิถันเช่นนี้อยู่

ส่วนเขาเป็นนักกลั่นยา คุ้นเคยอยู่กับเปลวไฟ แต่ทำได้แค่เร่งไฟกับลดไฟแค่ได้นั้น!

ในใจของผู้อาวุโสจู รู้สึกหดหู่ยิ่งนัก

เขาเองก็ไม่รู้ว่า มีคนที่สามารถเล่นกับไฟได้หลากหลายรูปแบบอย่างนี้

เขากัดฟันด้วยความแค้น บีบเลือดหยดลงบนดาบ ทำให้ดาบเล่มนั้นยิ่งทวีความแข็งแกร่งขึ้นเป็ฯสองเท่า จากนั้นก็แทงทะลุโล่กับบังเปลวไฟ ตรงไปยังหัวใจของเย่จายซิง!

“ระวัง!”

“รีบหลบเร็ว!”

เย่เส้าและคนอื่นต่ารีบตะโกนบอก

ผู้อาวุโสจู แสยะยิ้มมุมปาก

น่าเสียดายตรงที่ หญิงสาวที่สวยขนาดนี้ อีกเดี๋ยวก็ต้องกลายเป็นศพซะแล้ว

ก่อนหน้าไม่นานนี้เขาเคยเรียนวิชาหุ่นเชิดมา วิชานี้สามารถเอาคนที่ตายไปแล้วมาทำเป็นหุ่นเชิดได้ ร่างกายก็ไม่เน่าเปื่อย สาวสวยแช่แข็ง ต้องเป็นเช่นนั้นแน่ๆ

ผู้อาวุโสจูคิดแผนชั่วร้ายในใจ หยิบตลับออกมาอยู่ในมือ เป็นตลับเอาไว้จัดการกับเปลวไฟโดยเฉพาะ

เปลวไฟแปดขั้น ขายได้หลายร้อยล้านหินทิพย์ แม้แต่เขาเองก็ยังใจเต้น

นี้ต่างหากที่เป็นจุดประสงค์หลักที่เขาต้องการจะฆ่าเย่จายซิง

แต่เขากลับไม่รู้ว่า เย่จายซิงเจตนาแสดงให้เห็นข้อด้อยนั้น!

วิกฤตความเป็นความตายนี้ ของเย่จายซิงขนลุก นางร้องขอชีวิตอย่างจริงจัง จู่ๆ “เพล้ง” เสียงดาบกระทบกันดังขึ้น!

ดาบยาวสีแดงเพลิงปรากฏอยู่ในมือของนาง!

นางยกริมฝีปาก ยกดาบขึ้นไกว ดาบของผู้อาวุโสจูโดนนางฟันจนหัก ต่อหน้าดาบของนาง ดาบของผู้อาวุโสจูกลายเป็นเศษเหล็กดีดีนี้เอง

จากนั้น นางฆ่าพรรคเทียนฉาน ทุกคนทที่มีหมอกสีดำบนหน้าผากทุกคนทิ้งจนหมด

หมอกดำเหล่านี้เปรียบเสมือนความชั่วร้าย แสดงได้ว่าสักวันหนึ่ง พวกเขาจะต้องตามล่าล้างแค้นนาง

นางไม่รู้ว่านางเคยเป็นคนยังไง นางรู้แค่เพียง นางไม่ได้เป็นคนที่มีพิษมีภัยแน่นอน

“พวกเจ้า ยังไม่ไสหัวไปอีกหรือ?”

เย่จายซิงหยุดนิ่ง ดาบของนางยังคงมีหยดเลือดอยู่ กลิ่นอายเลือดยังคงอยู่รอบกายของนาง

นางมองดูลูกศิษย์ของพรรคเทียนฉานตกใจกลัวจนเยี่ยวเล็ด เมื่อได้ยินเช่นนั้นต่างก็รีบวิ่งหนีกันไปจนกระเจิง

รอบนี้ พวกเขาคงไม่กล้าคิดที่จะกลับมาแก้แค้นอีกแล้วล่ะ

ต่อหน้าของเย่จายซิง พวกเขารู้สึกว่าตัวเองเป็นแค่มดตัวเล็กตัวน้อยเท่านั้น มดตัวน้อยจะเขย่าต้นไม้ได้หรือ?

เย่จายซิงหันกลับไป คนของสำนักเฉียนคุนล้วนแต่อ้าปากค้างไปครึ่งค่อนวัน

นางยิ้มอย่างอายๆและกล่าวว่า

“ขอโทษด้วยนะ ข้าทำพวกเจ้าตกใจใช่ไหม?”

ทุกคนพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว แล้วก็รีบเปลี่ยนเป็นส่ายหน้าทันที “เปล่าเปล่า!”

เด็กน้อย คนแบบไหนกันแน่ที่มาเยือนสำนักพวกเขาในตอนนี้!

แม้แต่ท่านอาวุโสฝ่ายนอกของเซียนเหอสำนักเสวียนปิง แค่พูดฆ่าคำเดียวก็ยังฆ่าได้เลย

เป็นลูกพี่ใหญ่จริงๆ ด้วย!

มีศพและคราบเลือดอยู่เต็มพื้นไปหมด นางยืนอยู่ท่ามกลางที่แห่งนั้น ราวกับดอกไม้แสนสวยที่เกิดขึ้นในโคลนตม ความอาฆาตหายไปอย่างไร้ร่องรอย ถ้ามองข้ามดาบในมือของนาง ราวกับนางเป็นแค่คนที่หลงผิดเท่านั้นเอง

“จริงสิ ข้าต้องไปพรรคเทียนฉานสักหน่อย พวกเจ้าไปเป็นเพื่อนข้าแล้วกัน ไปย้ายห้องเก็บของของพรรคเทียนฉาน มาไว้ที่นี่ซะ”

นางพูดกับทุกคนพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย