บัลลังก์ชายาหมอเทวดา นิยาย บท 350

หลังจากที่ทุกคนเห็นเย่จายซิงเลือกวัตถุดิบกลั่นโอสถกลับไปกองใหญ่ด้วยความสบายใจนั้น ก็ได้แต่ส่ายหน้าออกมา

หาได้มีผู้ใดมองการคัดเลือกสมุนไพรของเย่จายซิงอย่างละเอียดไม่ เนื่องจากผู้คนต่างพากันตัดสินนางไปแล้วว่า นางต้องการเป็นที่สนใจของผู้คนเท่านั้น

ทั้งยังคิดว่านางไม่อาจกลั่นโอสถที่มีคุณภาพดีออกมาได้แน่

ทว่า แม้ว่านางจะมีหน้าตาที่งดงามมากเพียงใด ไม่ว่าจะมุมไหน ด้านไหนของนาง ล้วนแต่ทำให้ผู้คนจับจ้องมองนางได้ไม่เลิก

บางที่หานางไม่เสแสร้งทำเช่นนี้ นางอาจจะได้รับการยอมรับมากกว่านี้ก็เป็นได้

มีปรมาจารย์กลั่นยาบางคนเริ่มลงมือกลั่นยาแล้ว

หลังจากที่เย่จายซิงจัดเรียงสมุนไพรเสร็จแล้วนั้น ในมือพลันส่งลูกไฟดวงหนึ่งเข้าไปในเตากลั่นโอสถของนางในทันที

เพียงแค่การปรากฎตัวของเพลิงพิลึกขึ้นมา ผู้คนพลันสัมผัสได้ถึงไอร้อนระอุได้ในทันที

ชายชราที่พึ่งนั่งลงไปเมื่อครู่นั้น พลันอุทานออกมาด้วยตกตะลึง “เพลิงพิลึกขั้นแปด!”

“อะไรนะ ?!”

“เพลิงพิลึกขั้นแปด!”

“นางสามารถผสานพลังกับเพลิงพิลึกขั้นแปดได้ด้วย! น่ากลัวเสียจริง!”

“ไม่อยากจะเชื่อเลย!”

หลังจากที่ได้ยินชายชราอุทานออกมาเช่นนั้น ผู้คนที่รอรับชมอยู่พลันตกตะลึงไปในทันที แม่นางอายุน้อยผู้นี้ สามารถผสานพลังกับเพลิงพิลึกขั้นแปดได้ ภายในใต้หล้า มีเหล่าปรมาจารย์ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถมีเพลิงพิลึกขั้นแปดไว้ครอบครอง

แต่การผสานพลังเข้ากับเพลิงพิลึกเป็นเรื่องที่ยากมากกว่า ยิ่งขั้นสูงมากเท่าใด ยิ่งต้องใช้พลังในการควบคุมยากมากเท่านั้น

การที่นางสามารถควบคุมเพลิงพิลึกได้เช่นนี้ นับว่ามีพลังจิตใจที่แข็งแกร่ง และหารที่มีพลังจิตใจที่แข็งแกร่งนั้น นั่นหมายความว่าพลังในการกลั่นโอสถของนางจะไม่มีทางอ่อนแอลง

มีคนกล่าวขึ้นมาว่า

“บางทีนางอาจจะเป็นอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดจริง ๆ ก็ได้ นางมีเพลิงพิลึกขั้นแปดครอบครองเชียว!”

“เป็นไปไม่ได้!” จู่ ๆ ก็มีคนตอบโต้สวนขึ้นมา “แม้นางจะเก่งกาจเพียงใด อย่างมากก็คงเป็นปรมาจารย์ขั้นห้าหกเท่านั้น พวกเจ้าไม่รู้หรือว่าปรมาจารย์ขั้นเจ็ดนั้นเลื่อนขั้นยากเพียงใด ความแตกต่างระหว่างชั้นของหกและเจ็ดนั้น ต่างกันราวกับฟ้าและเหวเลยทีเดียว!”

“ใช่ แม้ว่าเย่จายซิงจะมีอายุเท่านี้ แต่นางกลับมีศักยาภาพมากมายยิ่งนัก ”

“แม้ว่านางจะมีความสามารถมากมายเพียงใด บางทีหากปีหน้านางงเข้าร่วมการประลองอาจจะติดหนึ่งในสามอันดับก็เป็นได้ สามอันดับในปีนี้นั้น อย่างไรนางก็คงไม่เข้ารอบ”

ยามที่ผู้คนกำลังตกอยู่ในอาการตกตะลึงอยู่นั้น ผู้คนก็ยังมิได้คาดหวังอะไรกับเย่จายซิงไปมากนัก ด้วยเพราะนางมีอายุมิได้มาก หากนางอยู่ในเกณฑ์ที่มั่นคงมากกว่านี้ บางทีความสามารถของนางอาจจะฉายแววออกมาก็เป็นได้

หลังจากเวลาผ่านไปได้สองชั่วยามนั้น ผู้คนราวกับโดนตบหน้าไปฉากใหญ่ในทันที

กลิ่นหอมของโอสถที่ลอยออกมานั้น กลับเป็นเตากลั่นโอสถสีม่วงของเย่จายซิงที่ส่งกลิ่นหอมออกมาเป็นคนแรก ยามที่ปรมาจารย์กลั่นยาท่านอื่นกำลังกลั่นยากันอยู่นั้น เย่จายซิงกลับเดินทางมาถึงขั้นตอนสุดท้ายของการกลั่นโอสถเสียแล้ว

เปรี๊ยะ!

เสียงดังสนั่นราบสายฟ้าแลบ พลันผ่าเข้าไปในสติของผู้ชมที่อยู่โยรอบในทันที

“เป็นทัณฑ์โอสถ!”

“โอสถขั้นหกขึ้นไปถึงจะเกิดทัณฑ์โอสถ !”

“อย่างน้อยนางน่าจะเป็นปรมาจารย์กลั่นยาขั้นหกกระมัง”

“เหตุใดนางใช้เวลากลั่นยาได้รวดเร็วปานนี้ เมื่อครู่นางลงมือรวดเร็วเสียจนข้าไม่อาจมองได้ทันเลย”

เมฆลายสายฟ้าฟาดพลันพุ่งขึ้นไปสู่ท้องฟ้า ทัณฑ์โอสถพลันโหมกระหน่ำโจมตีมายังเตากลั่นโอสถสีม่วงในทันที เตากลั่นโอสถในยามนี้ราวกับว่ากำลังถูกโจมตีก็ไม่ปาน ลวดลายของมันพลันส่องประกายแสงออกมาในทันที

ไม่นานนัก ภายใต้การจับจ้องของทุกคน เย่จายซิงจึงค่อย ๆ เปิดฝาเตากลั่นโอสถออกมา จิตสำนึกของผู้คนพลันรีบเข้าไปดูในทันที พลันเห็นเป็นเพียงเม็ดยาโอสถสีม่วงเข้มวางอยู่ในเตากลั่นโอสถมากถึงแปดเม็ด

“สีม่วง โอสถขั้นเจ็ด!”

“สามารถกลั่นโอสถขั้นเจ็ดออกมาได้ในคราวเดียว โหนางเก่งกาจยิ่งนัก!”

พวกเราทุกคนดูเบานางเกินไป นางเป็นอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดจริงๆ “!”

“อะไรนะ! อายุสิบเจ็ดเป็นถึงอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดแล้ว? ทั่วทั้งแผ่นดินหลิงเซียวของเราคงพบเจอนางได้เพียงคนเดียวกระมัง!”

“ใช่! นับว่าเป็นการทุบสถิติเชียว! อายุสิบเจ็ดเป็นถึงอาจารย์กลั่นยาขั้นเจ็ดได้ นับแต่นี้เป็นตันไป คงมมีเช่นนี้อีกแล้ว!”

พิธีการชรารีบเดินเข้าไปในทันที เขาใช้มือเดียวในการหยิบเม็ดโอสถขึ้นมา พร้อมกับพูดด้วยความตกตะลึงว่า

ดังนั้น ปรมาจารย์ขั้นเจ็ดของสำนักเฉียนคุน ที่แท้ก็คือเย่จายซิง?

เช่นนั้น โอสถไขกระดูกเยือกที่สำนักเฉียนคุนนำไปขายจนหมดเกลี้ยงที่เมืองเซียวเหยา ก็เป็นเย่จายซิงที่กลั่นโอสถขี้นมางั้นหรือ ?

ความสามารถของนางเก่งกาจเสียยิ่งกว่าปรมาจารย์กลั่นยา ราชาโอสถป๋ายหลี่เสียอีก!

ที่แท้ก็คือนาง!

ศิษย์สองคนพี่น้องต่างก็ตกใจจนถึงขีดสุด ทั้งสองคนได้แต่ยืนแข็งอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน

หลังจากที่ชายชรานำโอสถออกมาแล้วนั้น เย่จายซิงก็ได้เก็บเตาหงส์เสวียนม่วงไป พร้อมกับนั่งพักผ่อนอยู่บนเวที

เย่จายซิงพลันหลับตาลงเพื่อพักผ่อน

นางจะไม่กลั่นโอสถอีกแล้ว สายตาผู้คนที่ ล้วนแต่จับจ้องมายังบนตัวนางบนใบหน้าของนาง

ปรมาจารย์คนอื่น ๆ ล้วนแต่ไม่อยู่ในสายตาของพวกเขาไปในทันที เนื่องจากว่าการกลั่นโอสถของเย่จายซิงมันน่าตื่นตาตื่นใจจนเกินไปจนไม่อาจหาผู้ใดมาเทียบเคียงได้เลยทำให้ความสามารถของปรมาจารย์ท่านอื่นดูดาษดื่นยิ่งนัก

หลังจากที่การแข่งขันสิ้นสุดลงแล้วนั้น ผลลัพธ์ก็ออกมาโดยไวในทันที เย่จายซิงจึงได้อันดับหนึ่งไปอย่างไร้ข้อกังหา อันดับสองเป็นปรมาจารย์กลั่นยาขั้นหกผู้หนึ่ง ที่กลั่นโอสถออกมาได้เพียงสองเม็ดเท่านั้น หากเมื่อเทียบกับเย่จายซิงแล้ว ยังห่างชั้นกันอยู่มาก

“ยินดีกับเย่จายซิงที่ได้อันดับหนึ่ง ดังนั้นเจ้าจะได้รับของรางวัลจากสมาคมปรมาจารย์กลั่นยาไปพร้อมกับหินทิพย์ห้าแสนก้อน ทั้งยังมีคุณสมบัติที่จะไปเข้าร่วมการแข่งขันรอบรองชนะเลิศที่เมืองเสวียนหยวนอีกด้วย”

พิธีกรชราพลันประกาศรางวัลผู้ที่ได้รับอันดับหนึ่งเสียงดังในทันที

เย่จายซิงเพียงก้มหัวลงเพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ

หินทิพย์ห้าแสนก้อนนับว่าเป็นเรื่องดียิ่งนัก แต่สิ่งที่น่าสนใจคือ นางมีสิทธิ์ที่จะเดินทางประลองที่เมืองเสวียนหยวน

การแข่งขันที่เมืองเสวียนหยวนนั้นจะเกิดขึ้นหลังจากนี้อีกสามวัน การเดินทางจากเมืงอไป๋เยว่ไปถึงที่นั่นระยะทางค่อนข้างไกล อีกทั้งยังไม่มีค่ายวาร์ปเดินทางไปโดยตรงอีกด้วย เย่จายซิงจึงจำเป็นต้องรีบเดินทางไปล่วงหน้า

แต่ไม่คิดเลยว่าชายชราจักต้องการให้นางเดินทางไปพร้อมกันเป็นขบวน เนื่องจากว่าเขาต้องพานางและผู้เข้าแข่งขันอีกสองคนให้ร่วมเดินทางไปพร้อมกัน

เย่จายวิงที่ต้องพกฉียวี่เจียและกัวเจียงติดสร้อยห้อยตามไปด้วยนั้น จึงปฏิเสธออกไป พร้อมกับชายชราที่มอบป้ายเข้าแข่งขันใบหนึ่งมาให้นาง หลังจากนั้นเย่จายซิงจึงทำการเช่าเที่ยวบินเคลื่อนวิญญาณออกเดินทางจากเมืองไป๋เยว่ไปที่เมืองเสวียนหยวนพร้อมกับลูกศิษย์สำนักเสวียนปิงทันที

หลังจากผ่านไปได้สองวันนั้น พวกเขาก็มาถึงเมืองเสวียนหยวน ยังมิทันที่จะได้เข้าไปในตัวเมือง เที่ยวบินเคลื่นวิญญาณที่เย่จายซิงเช่ามาก็เข้าชมกับเที่ยวบินเคลื่อนวิญญาณที่มีขนาดใหญ่กว่าจนพังในทันที

หากมิใช่ว่าเย่จายซิงสัมผัสได้ถึงอันตรายเข้าเสียก่อน พร้อมทั้งดึงกระชากฉียวี่เจียและกัวเจียงออกมาโดยไว ไม่แน่ว่าพวกเขาทั้งสามคนอาจจะโดนบดออกเป็นชิ้นเนื้อละเอียดเข้าแล้วก็เป็นได้