เกี่ยวกับเรื่องคุยของพวกผู้ชาย ในกลุ่มผู้หญิงถือเป็นเรื่องที่พูดได้ไม่มีวันหมด
แต่พวกผู้หญิงอยู่ด้วยกัน นอกจากพูดเรื่องสามีแล้วก็พูดเรื่องลูก ดีที่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เพราะฮูหยินเหยาเอาของเล่นใหม่มา
นางสั่งคนยกโต๊ะไพ่นกกระจอกเข้ามา บอกว่าเป็นเกมที่เพิ่งฝึกเล่นมาใหม่ จะพาทุกคนฝึกเล่น
นางยังพูดอย่างมีความสุขว่า เป็นเกมที่ฮุ่ยเทียนเอามา เล่นสนุกอย่างมาก ชาวบ้านก็มีคนเล่นกัน เป็นที่นิยมที่สุด
หยวนชิงหลิงหัวเราะ คิดไม่ถึงว่าไพ่นกกระจอกที่เจ้าห้าอยากเล่นขึ้นมาเมื่อหลายวัน กลับเป็นที่นิยมกันขึ้นมาแล้ว
เจ้าหยวนพักอยู่กับหรงเยว่ ภายในวังก็เลี้ยงฉลองกันยกใหญ่ เชิญเหล่าเชื้อพระวงศ์กับขุนนางมาเป็นเพื่อน
แคว้นต้าโจวกับเป่ยถังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมานาน บวกกับฮ่องเต้กับแม่ทัพใหญ่ยังเป็นเพื่อนสนิทกัน จึงให้การต้อนรับเป็นอย่างดี
แต่บัตรเชิญส่งมาถึงจวนอ๋องซู่ บอกว่าขอเชิญพวกชายชราชุดดำเข้าวังมาดื่มเหล้า พวกเขากลับไม่สนใจ
ชายชราเงาดำพูดตอบว่า “พวกเราเลิกเหล้าแล้ว อีกอย่าง ใช่ว่าใครเชิญพวกเรากินเหล้าแล้วพวกเราก็จะไป”
เป่ยถังกับแคว้นต้าโจวความสัมพันธ์ฉันมิตร แต่พวกชายชราจวนอ๋องซู่กับแม่ทัพแคว้นต้าโจว มิตรภาพไม่ลึกซึ้ง
เพราะ ตอนนั้นอ๋องชินเฟิงอันขายตนเองไปเป็นทหารของแคว้นต้าโจว พวกชายชราชุดดำก็สลับกันไปช่วยฝึกฝน ตอนแรกบอกว่าจะจ่ายค่าจ้าง แต่พอถึงตอนหลังแล้วค่อยรู้ว่า แค่ให้อยู่กิน ไม่มีเงินให้
เดิมการทำงานสำหรับขนของจวนอ๋องซู่ ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ แต่พวกเขาก็รับไม่ได้ที่ทำงานแล้วกลับไม่มีค่าจ้างให้
เริ่มแรกหยู่เหวินเห้าคิดไม่ถึง จึงให้สวีอีไปเชิญด้วยตนเอง
สุดท้ายสวีอีกลับถูกกักตัวไว้ ชายแก่เงาดำชี้หน้าก่นด่าเขาว่า “เจ้าเป็นแม่ทัพใช่ไหม? หากเป็นแม่ทัพ ก็ไม่ต้องไปดื่มเหล้ากับแม่ทัพของแคว้นต้าโจว อยากดื่มเหล้าก็ได้ นอกจากพวกเราแล้ว ที่เหลือทั้งหมดจะต้องจ่ายค่าจ้างมาก่อน”
นี่ทำให้สวีอีไปไม่เป็นเลย จึงพูดขึ้นว่า “เพิ่งมาขอเงินค่าจ้างตอนนี้? แล้วเมื่อก่อนทำไมไม่ไปขอล่ะ?”
“เมื่อก่อนอยู่ในพื้นที่คนอื่น ขอได้ไหมล่ะ? แต่ตอนนี้พวกเขาสองสามีภรรยามาถึงเป่ยถัง ไม่มีคนช่วยคุ้มกัน จะต้องจับตัวมาขอเงินค่าจ้างก่อนแล้วค่อยว่ากัน”
สวีอีอึ้งตะลึงตาค้าง ดูเหมือนจะมีเหตุผล แต่เขามองดูทุกคนอย่างสงสัย แล้วก็พูดขึ้นว่า “นี่ถือเป็นการขู่เข็ญรีดไถไหม?”
มู่หร่งกงกงไปกลับก็ไม่พูดปิดบัง บอกตรงๆ ว่าสวีอีถูกจับตัวไว้ เพราะคนของจวนอ๋องซู่บอกว่าจะขอเงินค่าจ้างจากแม่ทัพใหญ่
เมื่อพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างก็เงียบ สายตาต่างหันไปมองแม่ทัพใหญ่
ท่าทีแม่ทัพใหญ่เรียบเฉย หันไปมองท่านชายสี่ พร้อมพูดขึ้นว่า “ท่านชายสี่ เรื่องค่าจ้างของพวกเขา เจ้ารู้เรื่องบ้างอยู่ใช่ไหม?”
“ไม่รู้” ท่านชายสี่ตอบทันที ถึงรู้ก็ไม่บอก
แม่ทัพใหญ่จึงพูดขึ้นว่า “ได้ ในเมื่อท่านชายสี่รู้ งั้นเงินค่าจ้างนี้ ท่านชายสี่จ่ายแทนอาจารย์ด้วย”
ท่านชายสี่มองดูแม่ทัพใหญ่อันธพาล แล้วก็พูดขึ้นว่า “อายุอย่างน้อย หูหนวกแล้วหรือ”
ที่จริง ใช่ว่าตอนนั้นไม่ได้จ่ายเงินค่าจ้างให้กับพวกเขา ได้จ่ายให้ไปแล้ว แต่อ๋องชินเฟิงอันสองสามีภรรยายึดไป แล้วส่งกลับมาเป่ยถังทั้งหมด
ตอนนั้น เป่ยถังเพิ่งทำศึกเสร็จยากจนอย่างมาก ศึกสงคราม น้ำท่วม ตั๊กแตนระบาดไปทั่ว ไม่มีเสบียงอาหารสำรอง ดังนั้นพวกเขาสองสามีภรรยาจึงทั้งฉ้อฉลใช้เล่ห์อุบายหลอกลวง เอาเงินทั้งหมดส่งกลับมายังเป่ยถัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
OMG ไม่คิดว่าจะอ่านจบ 2105 หน้าสุดปัง เรื่องสนุกมาก ดำเนินเรื่องได้น่าติดตาม มีความเรียลจนบางตอนมีน้ำตาซึมตามเพีาะความประทับใจ สนุกมากจริงๆทอยากให้มีภาคลูกไปบ้าง...
กลับมาอ่านอีกครั้ง สนุกจริง...
สนุกมากค่ะ มีต่อไหมคะ...
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...