บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2069

ก่อนจะกลับไป อู๋ซ่างหวงยังเจาะจงถามเจ้าดำทั้งหลายว่าจะไปดูด้วยกันหรือไม่

องครักษ์เงาดำผู้เฒ่ากลอกตา “ว่างงานที่ไหน แต่ต่อให้ว่างงานก็ไม่ไป ดูชีวิตอนาถของตัวเองหนึ่งรอบ จะทรมานตัวเองอีกครั้งหรือ ตอนหนุ่มๆ มีความทรงจำเจ็บปวดเยอะแยะ ไม่ไปๆ”

คนอื่นๆ ก็คิดอย่างนี้เหมือนกัน หาเรื่องทรมานตัวเองไม่ใช่หรือ มีเวลานี้ก็ไม่สู้ไปแบกต้าเปาที่ท่าเรือจะดีกว่าใช่หรือไม่

ในเมื่อพวกเขาไม่ไป ก็ต้องไม่ฝืนใจอยู่แล้ว ทั้งหมดยกขบวนกลับสู่ยุคปัจจุบัน

ที่บ้านมารดา เจ้าห้าได้รับการต้อนรับมากที่สุดเสมอ อย่างน้อยท่านพ่อตาแม่ยายก็พูดต่อหน้าเขาอย่างนี้

แต่เจ้าห้าก็ไม่ได้ใสซื่อเชื่อขนาดนั้น ในใจพวกเขา อย่างไรก็ต้องชื่นชอบหลานๆ มากที่สุดอยู่แล้ว

อีกอย่าง ยังมีลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนอย่างเจ้าหยวนอีกคน พวกเขาน่าจะดีใจที่เจ้าหยวนกลับมา ส่วนตนนั้นก็แค่ได้รับการเอาใจไปด้วย

แต่ไม่เป็นไร เขาไม่แย่งความรักกับเจ้าหยวนหรอก เขาแทบอยากให้มีคนเยอะๆ รักเจ้าหยวน

สามใหญ่มีบ้านของตัวเอง พอถึงแล้วก็กลับไปนอนหลับพักหนึ่งก่อน

ศาสตราจารย์หยวนเป็นห่วงสุขภาพของพวกเขาอยู่บ้าง บอกว่าเมื่อก่อนพอมาจะตื่นเต้นมาก ไปกินดื่มทันที แต่ครั้งนี้ทำไมถึงอ่อนล้าขนาดนั้น

เขาบอกกับหยวนชิงหลิง “อาศัยครั้งนี้ที่มาตรวจร่างกายให้เขาเป็นเซตเลยแล้วกัน ไม่อย่างนั้นก็ไปนอนโรงพยาบาลตรวจเสียเลย วัยอย่างพวกเขานี้ ต้องตรวจสุขภาพปีละครั้งเป็นอย่างต่ำ และบางอย่างยังต้องตรวจสองครั้งด้วย”

หยวนชิงหลิงตอบ “กำลังคิดอย่างนี้อยู่พอดีเลยค่ะ แต่ช่วงนี้พวกเขาแข็งแรงขึ้นมากแล้ว เลิกเหล้าเลิกบุหรี่แล้วค่ะ”

“อันตรายจากเหล้าบุหรี่ ไม่ใช่ว่าเลิกแล้วก็หมดไป ความเสียหายต่อปอดกับตับบางอย่างก็เป็นแล้วเป็นเลย”

“รู้แล้วค่ะ เอาไว้พรุ่งนี้หลังพิธีเปิดกล้องแล้ว จะพาพวกเขาไปโรงพยาบาลนะคะ”

ศาสตราจารย์หยวนพูด “ฉันจะติดต่อไว้เอาก่อน วันมะรืนเธอก็เดินเรื่องเข้าโรงพยาบาลให้พวกเขาเลยแล้วกัน”

แม่หยวนชิงหลินเดินมาถาม “ต้องถามพวกเขาก่อนหรือเปล่า บางทีพวกเขาอาจจะอยากไปเที่ยวก็ได้”

หยวนชิงหลิงพูดอย่างเผด็จการ “ไม่ต้องถามค่ะ ถามไปก็ไม่รับปาก เรื่องนี้พวกเขาไม่มีอำนาจตัดสินใจ”

“อย่างนั้นพวกเขาก็ต้องโมโหแล้ว” แม่หยวนชิงหลินหลุดหัวเราะ พวกเขาที่เป็นเฒ่าทารก พอไม่พอใจก็ทำหน้าทำตา บ่นไม่หยุด

“พวกเขาต่อต้านได้ค่ะ แต่พวกเราไม่ยอมรับ” หยวนชิงหลิงร่ายรายการที่ต้องตรวจ ตรวจเลือดทุกรายการ หัวใจ ตับ ม้าม ปอด ไตก็ตรวจหนึ่งรอบ แล้วยังลงการส่องกล้องกระเพาะลำไส้ในรายการด้วย เมื่อก่อนกินเนื้อเยอะ ถ้าไม่ใช่ของปิ้งย่างก็เป็นพวกมันๆ เค็มๆ

หลังจากสามใหญ่ตื่นขึ้นมา ก็ได้ยินเรื่องที่วันมะรืนตนต้องไปตรวจที่โรงพยาบาล

ทั้งสามทำหน้าบูดบึ้งทันที เอะอะโวยวายว่ายังไม่ได้เที่ยวสักวัน ก็ต้องไปโรงพยาบาลสถานที่ไม่เป็นสิริมงคลนี้แล้ว

อู๋ซ่างหวงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมามองปราดหนึ่ง กวาดสายตามองห้อง เห็นดวงตาตรงมุมทางตะวันตกเฉียงเหนืออย่างที่คิด อย่างไรก็โสวฝู่ผู้คงแก่เรียน ความสามารถในการสังเกตเป็นเลิศ

“อื่ม มีความปรารถนาดีอยู่จริงๆ ช่างเถอะ” เขาเสริมอีกประโยค

เซียวเหยากงเดือดจัด “เจ้าก็คิดอย่างนี้หรือ เสแสร้งกระมัง ยังไงข้าก็ไม่ไป พวกเจ้าใครอยากไปก็ไปเองเถอะ วันมะรืนข้าจะจองตั๋วไปเที่ยว ดุยิ่ง ไม่ใช่อาศัยว่าที่นี่เป็นถิ่นของนางหรอกหรือ ข้าจะบอกให้ ข้าชอบไม้อ่อนไม่ชอบไม้แข็ง ถ้านางเอาใจข้าดีๆ ข้าฟังแล้ว...”

เซียวเหยากงบ่นไม่จบไม่สิ้น โสวฝู่กับอู๋ซ่างหวงมองเขา ก็ดี เข็มนั้นก็ให้เขารับไปเถอะ อย่างไรก็ต้องมีตัวตายตัวแทน

ขณะที่เซียวเหยากงกำลังด่าติดลมก็ได้ยินเสียงดุของผู้หญิงดังมาจากมุมตะวันตกเฉียงเหนือ “อยากไปเที่ยวที่ใดหรือ ท่านลองว่ามาสิ ข้าจะจองตั๋วให้ท่านเอง ข้าจะช่วยท่านจองตั๋วเดี๋ยวนี้”

เซียวเหยากงตกใจหน้าถอดสี รีบเงยหน้ามองรอบด้าน สุดท้ายจึงพบว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ตรงมุมทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

ตาย...ล่ะหว่า!

เขาแยกเขี้ยว ยิ้มพูด “พวกเจ้าพูดได้ถูกต้อง เสี่ยวหยวนก็ปรารถนาดี หวังดีกับสุขภาพของพวกเรา ตรวจแล้วถ้าไม่มีปัญหา พวกเราจะได้เที่ยวให้สำราญใจหน่อย ถูกหรือไม่ เสี่ยวหยวนเนี่ย ไม่มีให้ติเลย กตัญญูจริงๆ”

“เอ๋...” เสี่ยวอู่กับอู๋ซ่างหวงกลอกตาขาวใส่เขาอย่างรังเกียจทีหนึ่ง เป็นต้นกล้าแก่ที่ที่รู้จักดูทิศทางลมเสียจริง

อีกทางหนึ่ง หยวนชิงหลิงจ้องคลิปวิดีโอ ได้ใจเป็นที่สุด นางก็ชอบดวงตาบริสุทธิ์ใสแววทอประกายที่ไม่เคยย้อมด้วยความรู้ของเซียวเหยากงนี่แหละ