บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 615

พอเย่หว่านจิ้งมาแล้วไม่เห็นหยงซือเหม่ย เลยเอ่ยถาม "จิ้นยวน แกทำอะไรไม่ดีกับคนอื่นหรือเปล่า? คนเขาอยากมาดูแลแก ทำไมแกไม่รับไว้ล่ะ?"

"คุณย่าครับ ทำไมคุณย่าถึงชอบผู้หญิงใจร้ายคนนั้นครับ? เธอไม่ใช่คนดีจริงๆนะครับ"

ลู่อันหรานได้ยินเย่หว่านจิ้งถามถึงหยงซือเหม่ย ก็รู้สึกปวดหัว

ไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าที่ฉลาดคนนี้พอเจอผู้หญิงคนนั้นกลับมองไม่ออก ท่านมองไม่ออกเหรอว่าเธอใจดำมากแค่ไหน?

"อันหราน หนูกำลังพูดอะไร? ครั้งก่อนเพราะหนูไม่มีมารยาทเลยทำให้คนอื่นไม่พอใจ เพราะเวินหนิงสอนหนูพูดอะไรที่ไม่มีสัมมาคารวะแบบนั้นหรือเปล่า"

"แม่ ที่อันหรานพูดแบบนี้ ก็ต้องมีเหตุผลอยู่แล้ว แม่อย่าด่าว่าเขาอย่างไม่มีเหตุผลสิครับ"

ลู่จิ้นยวนทนฟังไม่ได้ อะไรเรียกว่าเวินหนิงสอนให้ไม่รู้จักสัมมาคารวะ ลู่อันหรานก็แค่พูดความจริง

"ใช่ครับคุณย่า วันนั้นที่คุณย่าออกไปแล้ว หยงซือเหม่ยนั่นเอายาของคุณพ่อมาผสมที่แก้วชานมผม เพื่อนผมเกือบจะกินลงไป คนแบบนี้ คุณย่ายังคิดว่าเป็นคนดีเหรอครับ?"

ลู่อันหรานได้ยินว่าคุณพ่อหนุนหลัง ก็กล้าหาญทันที จึงเล่าเรื่องที่เก็บกดมานาน

ลู่จิ้นยวนก็กำลังอยากให้ลู่อันหรานพูดความจริง ไม่ว่ายังไง ลู่อันหรานก็เป็นหลานของเย่หว่านจิ้ง เขาไม่เชื่อว่าเย่หว่านจิ้งจะไม่รู้สึกอะไรที่ผู้หญิงคนนั้นจะทำร้ายหลานตัวเอง

แต่ที่คาดไม่ถึงคือ พอเย่หว่านจิ้งฟังจบ กลับทำหน้าไม่เชื่อ "อันหราน หนูกำลังพูดอะไร ซือเหม่ยเป็นคุณหนูผู้ดี จะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกัน หนูอยากให้พ่อแม่คืนดีกัน เลยพูดแบบนี้ใช่ไหม หรือว่า มีใครสอนให้หนูพูด?"

พอได้ยินแบบนี้ สายตาลู่อันหรานก็หม่นหมอง

ปกติไม่ว่าจะเป็นยังไงค่อยว่าไปอย่าง แต่ตอนนี้เย่หว่านจิ้งกลับสงสัยตัวเอง เขารู้สึกผิดหวังมาก

หรือว่า เพื่อที่จะแต่งผู้หญิงทั้งรวยทั้งมีอำนาจเข้าบ้าน แม้แต่ความเป็นความตายของตัวเองคุณย่าก็ไม่สนแล้ว?

"ผมพูดความจริง ทำไมคุณย่าไม่เชื่อ คุณย่านิสัยไม่ดี"

ลู่อันหรานโกรธ เลยวิ่งออกไปนอกห้องทันที

"แม่! ทำไมแม่ต้องว่าอันหรานแบบนั้นด้วย"

ลู่จิ้นยวนก็ใจร้อนไปด้วย

ที่ลู่จิ้นยวนกล้าพูดแบบนี้ เพราะในใจเขามั่นใจว่าเวินหนิงจะมาแน่นอน

แต่คุณหนูอย่างหยงซือเหม่ย ไม่แน่ ลู่จิ้นยวนรู้สึกว่าเธอคงไม่ยอมร่วมทุกข์ลำบากกับคนอื่นหรอก

"แกวู่วามเกินไป"

เย่หว่านจิ้งอดไม่ได้จนต้องเอ่ยห้าม

"หรือว่าคุณแม่ก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นร่วมสุขได้ แต่ร่วมทุกข์ไม่ได้?"

คำพูดของลู่จิ้นยวนคำเดียว พูดกระแทกกระทั้นเย่หว่านจิ้งตรงๆเลย

เย่หว่านจิ้งเห็นว่าลู่จิ้นยวนยืนยันแบบนั้น ก็เลยไม่พูดอะไรอีก

เพราะการพนันครั้งนี้ยุติธรรม ถ้าท่านปฏิเสธ คงทำให้ลู่จิ้นยวนรู้สึกว่าท่านไม่แคร์ความสุขของเขา แคร์แค่เงินทอง

"ได้ แม่ตกลง"