บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 428

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณดูกังวลจัง?” เสียงทุ้มต่ำของชายผู้นั้นเล็ดลอดเข้ามาในหูของเธอราวกับไวน์แดงเข้มข้น

มาเดลีนหยุดความคิดของเธอไว้ ในความมืดมิด กลับมีความเยาะเย้ยปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเธอ

“ไม่มีอะไร ฉันแค่นึกถึงเรื่องตลกอยู่น่ะ” เธอกล่าวออกมาอย่างเฉยเมย แต่ดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกเหมือนไฟ

‘ใช่ มันเป็นเรื่องตลก เรื่องตลกมาก ๆ’

‘เขาอาจจะรักผู้หญิงคนไหนในโลกนี้ก็ได้ แต่เขาจะไม่มีวันรักฉัน’

ในวันรุ่งขึ้น มาเดลีนตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารเช้าแสนอร่อยให้แจ็คสัน จากนั้นเธอกับเจเรมี่ก็ส่งเขาไปโรงเรียนอนุบาล

เห็นได้ชัดว่าอาการปัจจุบันของแจ็คสันดีกว่าเมื่อก่อนมาก

มาเดลีนไม่เคยเห็นเด็กคนนี้มีความสุขและสบายใจมาก่อนเลยหลังจากที่เขาไม่มีแม่ผู้ให้กำเนิดอยู่ข้าง ๆ เขาก็แสดงความรู้สึกนี้ออกมา

เมเรดิธเป็นปีศาจประเภทไหนกันที่สามารถทำลายเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอได้จนถึงขั้นทำร้ายจิตใจและทำให้เขาเป็นซึมเศร้าได้ขนาดนี้?

ณ บริษัทวิทแมน

หลังจากการประชุมในช่วงเช้าสิ้นสุดลง เจเรมี่ก็พามาเดลีนไปที่แผนกที่เชี่ยวชาญด้านเครื่องประดับภายใต้บริษัทวิทแมน

“เนื่องจากผู้จัดการแผนกนี้ไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ ดังนั้นผมจะให้คุณช่วยดูแผนกนี้” เจเรมี่ประกาศก้องต่อหน้าพนักงานทั้งหมดในแผนก

พนักงานเหล่านี้ที่ทำเครื่องประดับต่างคุ้นเคยกับแบรนด์มิสเลย์ดี้ และคุ้นเคยกับชื่อของ วีล่า ควินน์ ด้วย ที่สำคัญที่สุดวีล่าเป็นภรรยาของท่านประธาน

มาเดลีนยอมรับบทบาทใหม่นี้อย่างง่ายดาย ตอนนี้เธอกำลังจะแทรกซึมเข้ามาในบริษัทวิทแมน

หลังจากทำความคุ้นเคยกับแผนกนี้ตลอดช่วงเช้า มาเดลีนก็ไปตามหาเจเรมี่ ขณะที่เธอออกจากลิฟท์ เธอเห็นอีวอนถือกล่องอาหารกลางวันแสนสวยวิ่งตรงเข้าไปยังห้องทำงานของเจเรมี่ด้วยรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเธอ

หลังจากมาเดลีนใช้เวลาไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงที่ไพเราะของอีวอน กล่าวว่า “เจซ ฉันใช้เวลาตลอดทั้งเช้านี้ทำมันเลยนะ ลองชิมสิ เร็วเข้า”

“เจซ พี่ไม่รู้หรอกว่าฉันคิดถึงพี่มากแค่ไหนตั้งแต่ตอนไปเรียนที่เมืองเอฟแล้ว…”

เธอระบายความในใจออกมา แต่ดูเหมือนว่าเจเรมี่จะไม่ตอบรับอะไรเธอ ไม่นานหลังจากนั้น อีวอนก็ออกมาพร้อมกล่องอาหารกลางวัน

“แก! วีล่า ควินน์ แกกล้าดียังไงถึงใช้เท้าเหยียบฉัน?!” อีวอนโกรธจัด เธอลุกขึ้นมาด้วยท่าทีก้าวร้าว

เธอแผดเสียงดังจนพนักงานหลายคนมองมา

เจเรมี่เดินออกมาทันที เมื่อได้ยินการพูดถึง ‘วีล่า ควินน์’

อีวอนร้องไห้และวิ่งไปฟ้องเจเรมี่ทันทีที่เห็นเขา “เจซ ผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจมาก เธอเหยียบฉันด้วยเท้าของเธอ กล่องอาหารกลางวันของฉันหล่นกระจายหมดแล้ว ขนาดเครื่องสำอางบนหน้าฉันยังเลอะหมดเลย!”

มาเดลีนหัวเราะ “เจเรมี่ เธอไม่ได้โกหกหรอก ฉันตั้งใจเหยียบเธอ”

“เจซ พี่ได้ยินแล้วหนิ เธอยอมรับว่าทำ! วีล่า ควินน์ เธอใจร้ายมาก!”

“ฉันยอมรับแล้ว แต่เธอกล้าที่จะยอมรับด้วยไหมล่ะ? เธอต้องการให้ฉันสะดุดเหยียบเท้าเธอก่อนเอง ฉันก็แค่ทำตามที่เธอต้องการ”

อีวอนรีบส่ายหัวและบีบน้ำตา “เจซ ฉันไม่ได้… เธอกำลังกล่าวหาฉัน พี่ก็รู้ว่าฉันเป็นคนใจดีตั้งแต่ยังเด็ก ฉันไม่มีวันทำแบบนั้นหรอก...”

“หันกลับไปมองข้างหลังดูบ้างก่อนที่เธอจะโกหกอะไร” มาเดลีนยิ้มเล็กน้อยและชี้ไปที่จุดด้านหลังอีวอน