บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 429

อีวอนหันศีรษะกลับไปดูอย่างกะทันหันเมื่อได้ยินคำพูดของมาเดลีน เธอมองเห็นกล้องวงจรปิด

ความมั่นใจของอีวอนลดฮวบลงทันที เธอดูอายมากขึ้น

ดวงตาที่เย็นยะเยือกของเจเรมี่มองกวาดไปทั่วใบหน้าของอีวอน “อย่าให้ฉันเห็นว่าเธอเข้าใกล้วีล่าอีก”

อีวอนตัวสั่นเทาด้วยความตกใจ “เจซ ฉัน…”

“ไปได้แล้ว”

“…”

อีวอนรู้สึกไม่พอใจกับเรื่องนี้ แต่เมื่อเธอเห็นพนักงานยืนซุบซิบอยู่รอบ ๆ ขณะมองมาที่เธอ เธอก็รู้สึกว่าแก้มของเธอร้อนขึ้นเป็นอย่างมาก เธอจ้องไปที่มาเดลีนอย่างโกรธจัดก่อนจะวิ่งออกไป

เจเรมี่เดินเข้ามาหามาเดลีน ความเย็นชาในดวงตาของเขากลับสลายไปในทันที “เธอทำร้ายคุณหรือเปล่า?”

มาเดลีนส่ายหัวและยิ้มอย่างอ่อนโยน “ฉันไม่เป็นอะไร”

เจเรมี่ดูโล่งใจหลังจากได้คำตอบของเธอ เขาจับมือเธอเบา ๆ แล้วพาเธอเดินไปที่ลิฟต์ “คุณทำงานมาตลอดทั้งเช้าเลย คุณเหนื่อยไหม?”

“แค่ฉันเห็นหน้าคุณ ฉันก็หายเหนื่อยแล้วค่ะ” มาเดลีนยิ้มพร้อมกับดวงตาสระอิของเธอ

เจเรมี่มองดูใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอ ตอนนี้ใบหน้าที่เย็นชาของเขาถูกปกคลุมไปด้วยความอบอุ่น

เขายังหวังว่าเขาจะได้เห็นรอยยิ้มนี้ต่อหน้าเขานานขึ้นกว่านี้อีกหน่อย

แต่ทว่าพนักงานที่ยังไม่แยกย้ายไปทำงานต่างอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้เห็นฉากนี้ต่อหน้าพวกเขา

“คุณวิทแมนยิ้มเป็นเหมือนกันแหะ”

“ไร้สาระ แน่นอนสิ เขาก็ต้องยิ้มได้อยู่แล้ว ขึ้นอยู่กับว่าเขาอยู่กับใคร”

“จะว่าไปวีล่าดูเหมือนกับอดีตภรรยาของคุณวิทแมนแทบทุกอย่าง แต่ทำไมคุณวิทแมนถึงเกลียดมาเดลีนมาก แต่กลับเอาอกเอาใจวีล่าล่ะ?”

ตามที่คาดไว้ เจเรมี่รีบออกไปเพราะงานด่วน ดังนั้นตอนนี้เขาจึงไม่ได้อยู่ในห้องทำงาน

มาเดลีนถือวิสาสะเข้ามาในห้องทำงานของเขา แต่เมื่เห็นกล้องวงจรปิด เธอจึงเดินไปที่โต๊ะทำงานของเจเรมี่อย่างสงบและทำตัวเป็นธรรมชาติไม่ให้มีพิรุธ

มาเดลีนแกล้งทำเป็นว่าบังเอิญทำน้ำหก เธอรีบหยิบทิชชู่มาเช็ดโน้ตบุ๊ค จากนั้นจึงหยิบโน้ตบุ๊คที่เปียกน้ำแล้วเดินไปบริเวณด้านข้าง ทำท่าที่ว่าเธอต้องการจะเช็ดน้ำที่หกใส่ แต่เธอกลับนำเอาโน้ตบุ๊คไปยังมุมที่อับกล้องวงจรปิดเพื่อจะได้มองไม่เห็นเธอในมุมนั้น

มาเดลีนไม่รีรอ เธอรีบเปิดโน้ตบุ๊คและป้อนรหัสผ่านที่แจ็คสันแฮกได้เมื่อคืนนี้ หลังจากป้อนตัวเลขแปดหลักที่คุ้นเคยแล้ว โน้ตบุ๊คก็เปิดขึ้นมาอย่างง่ายดาย

รหัสผ่านทำให้เธอรู้สึกสับสนไปชั่ววูบอีกครั้ง

เมื่อคืนนี้เธอได้ยินเสียงฝีเท้าของเจเรมี่ จึงปิดคอมพิวเตอร์ทันที เธอออกมาจากห้องทำงานที่บ้านโดยไม่ได้เข้าไปดูอะไรเลย แต่ตอนนี้เธอมีเวลาเหลือเฟือ

มาเดลีนหยิบแฟลชไดรฟ์ออกมาจากกระเป๋า และเริ่มคัดลอกข้อมูล

ใช้เวลาประมาณ 20 นาที