บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 574

คุณปู่ถูกทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้ว เมื่อคุณปู่เห็นอีวอน เขาก็เบิกตากว้าง และเริ่มครวญครางออกมา

เหมือนเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีคำพูดใดออกมา

เมื่ออีวอนเห็นปฏิกิริยาของท่านปู่ เธอก็เริ่มส่งเสียงร้องออกมาและโยนความผิดให้เมเดลีนที่ยืนอยู่อีกด้านหนึ่ง “ลุงวินส์ตันคะ ป้าคาเลนคะ ดูสิ! ท่านปู่ดูอารมณ์เสียมากเลยนะคะเมื่อเห็นเมเดลีน เธอคงเป็นคนที่ทำร้ายเขาแน่ ๆ เลย! โถ ท่านปู่น่าสงสารมาก!”

วินส์ตันรู้สึกโกรธจัดในทันที “เมเดลีน ฉันจะหาหลักฐานและส่งเธอไปสถานีตำรวจด้วยตัวฉันเอง!”

เมเดลีนยิ้มอย่างนอบน้อม “ฉันคิดว่า หาหลักฐานมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันน่าจะเร็วกว่านะคะ”

“ผมจะหาหลักฐานมาพิสูจน์ว่าภรรยาของผมเป็นผู้บริสุทธิ์ด้วยเหมือนกัน” เจเรมี่จอดรถและเดินเข้ามา เขายังคงอยู่ฝั่งเมเดลีน

“เจเรมี่ ถ้าแกยังยอมให้ผู้หญิงคนนี้หลอกอีก ครอบครัวของเราจะพัง!” วินส์ตันโวยวายขณะที่พาคุณปู่กลับเข้าไปในห้องของเขา

คาเลนจงใจถอนหายใจออกมาดัง ๆ “เจเรมี่ ถ้าลูกไม่อยากให้คุณปู่ของลูกตายภายใต้สถานการณ์ที่ลึกลับนี้ ลูกก็ควรตัดสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนี้โดยเร็วจะดีที่สุด!”

“เจเรมี่ คุณลุงวินส์ตันและป้าคาเลนเขาเป็น...”

อีวอนพูดแทรกเข้ามา แต่ประโยคของเธอผ่านไปได้ครึ่งทาง เธอก็รู้สึกเสียวสันหลัง

เธอเห็นสายตาที่จ้องมองมาอย่างเย็นชาของเจเรมี่ เธอจึงไม่กล้าพูดอะไรต่อไปอีก จากนั้นเธอก็หันหลังและวิ่งหนีไป

เมเดลีนมองพวกเขาที่เหลือและพูดออกมาอย่างช้า ๆ “คุณเชื่อจริง ๆ ใช่ไหมคะ ว่าฉันไม่ได้ทำมัน? ”

สีหน้าของเจเรมี่เปลี่ยนไปหลังจากที่ได้ยินเมเดลีนพูด “ลินนี่ คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? จนถึงวันนี้ผมยังมีเหตุผลที่จะไม่เชื่อคุณอีกเหรอ?” เขาเอ่ยถาม ดวงตาของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อมั่น “ผมเชื่อใจคุณ ต่อให้คุณโกหกผม ผมก็ยังจะเชื่อคุณ”

หลังจากที่เขาพูดจบ เมเดลีนก็ยิ้มมุมปากของเธอ

สองวันต่อมา มีบทความออนไลน์ปรากฏขึ้น

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เรื่องพวกนี้จะผ่านพ้นไป บาดแผลใหม่ก็ถูกพบบนร่างของคุณปู่อีกครั้ง

วินส์ตันโมโหจนโทรเรียกตำรวจ ตำรวจมาถึงที่นี่อย่างรวดเร็ว ต่อจากนั้นทั้งวินส์ตันและผู้หญิงสองคนก็กล่าวหาว่าเมเดลีนเป็นคนทารุณกรรมท่านปู่

ตำรวจตรวจดูบาดแผลของผู้อาวุโสวิทแมนและยืนยันว่าค่อนข้างรุนแรง ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจพาเมเดลีนกลับไปที่สถานีเพื่อสอบสวนอีกครั้ง

อีวอนกำลังยืนอยู่ข้างหนึ่ง เธอดีใจจนดูเหมือนกำลังมีดอกไม้บานในใจ

‘ยอดเยี่ยม! ในที่สุดฉันก็สามารถกำจัดสิ่งขัดหูขัดตานี้ไปได้สักที!’

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เมเดลีนจะถูกใส่กุญแจมือ จู่ ๆ เธอก็พูดขึ้นมา “เดี๋ยวก่อนค่ะ”

“อย่าแตะต้องภรรยาของผม” แทบจะในเวลาเดียวกันกับที่เสียงของเจเรมี่ดังขึ้นที่ประตู