บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 63
เพียงแค่หนึ่งนาทีผ่านไปในพริบตา
มาเดลีนตื่นขึ้นมาด้วยเสียงร้องของเมเรดิธ เจเรมี่มองเธออย่างเย็นชาและกดหมายเลขสามตัวลงบนโทรศัพท์ของเขา เขากำลังจะเรียกตำรวจ!
"ไม่!”
ในที่สุดบาดแผลที่กดทับเส้นประสาทที่แน่นหนาของเธอถูกฉีกขาดออก
เธอเดินก้าวไปยืนข้างหน้าเจเรมี่ด้วยใบหน้าซีดเซียว "เจเรมี่ ฉันไม่ได้ซ่อนลูกชายของคุณ! ฉันจะไม่ทำแบบนั้นแม้ว่าฉันจะชังเมเรดิธแค่ไหนก็ตาม!
"ฉันเคยรู้สึกเจ็บปวดจากการถูกแยกออกจากเลือดเนื้อของตัวเอง ดังนั้นฉันรู้ว่ามันรู้สึกแย่ยิ่งกว่าความตาย ฉันไม่เคยคิดจำทำแบบนั้น—”
"เธอจะมีความสุขก็ต่อเมื่อเมอร์ต้องผ่านความเจ็บปวดนี้ด้วยเช่นกัน ใช่ไหม?" เจเรมี่ ขัดจังหวะ มาเดลีน การจ้องมองของเขาเหมือนมีดคม ทิ่มแทงหัวใจของมาเดลีนอย่างไร้ความปราณี
"มาเดลีน เสือดาวไม่เคยเปลี่ยนจุดของมัน ผู้หญิงอย่างเธอต่อให้ตายได้ 1,000 ครั้ง แต่ความแค้นในใจผมจะไม่มีวันลดลง!”
ฟ่ออ
คำพูดที่เกรี้ยวกราดของเขาเจาะเข้าไปในหัวใจของมาเดลีนราวกับกระสุนที่เธอไม่สามารถหลบหนีไปได้
"อย่าได้คิดว่าจะได้ออกมาหลังจากเข้าไปในนั้นอีก" เจเรมี่พูด พร้อมกับกดปุ่มโทรศัพท์ของเขา เขายังคงเรียกว่าตำรวจในที่สุด
มันเป็นช่วงปลายฤดูร้อนกำลังเข้าสู่เงฤดูใบไม้ร่วง ทันใดนั้น สายฟ้าฟาดเหมือนกับเสียงปรบมือของฟ้าร้องดังกึกก้องไปทั่วทัองฟ้า
มาเดลีนตัวสั่นโดยไม่รู้ตัวในขณะที่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีขาวทันที
ความทรงจำในคืนที่เธอถูกทุบตีอย่างรุนแรงและคืนที่เธอถูกบังคับให้คลอดลูกปรากฏขึ้นในสมองของเธออีกครั้ง
เธอรู้สึกถึงแรงใจเฮือกสุดท้ายของเธอขณะที่คุกเข่าต่อหน้าเท้าของเจเรมี่ในขณะที่อารมณ์เสีย "เจเรมี่ โปรดเชื่อฉัน! ฉันไม่ได้ทำ!”
ฉากนี้เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น
มาเดลีนสิ้นหวัง
โชคชะตาแห่งความรักที่มักจะทรมานเธอ เธอนึกถึงสิ่งที่เธอทำและตระหนักได้ว่าเธอเพียงรักผู้ชายผิดคนเดียว เธอจำเป็นต้องจ่ายมันด้วยราคามหาศาล
เมื่อเธอกำลังจะเปิดปากยอมแพ้เจ้าหน้าที่ก็ปล่อยตัวเธอไป
เมื่อเธอเดินออกจากสถานีเธอก็เห็นรถของเจเรมี่รอเธออยู่
มันมืดแล้วและฝนตกอย่างไม่ปกติและหนักอย่างไม่น่าเชื่อ มาเดลีนไม่สนใจ เธอวิ่งตรงไปที่รถ
เมื่อเธอกำลังจะพูดอะไร เจเรมี่ก็ลดกระจกรถลงก่อนจะเขวี้ยงโทรศัพท์ใส่หน้าเธอ จากนั้น เขาก็คว้าคอเสื้อของมาเดลีนและดึงเธอเข้ามาใกล้ "เธอทำงานกับผู้ชายคนนี้เพื่อลักพาตัวลูกชายของฉันใช่ไหม? มาเดลีน ทำไมเธอถึงยังพยายามเถียงในเมื่อหลักฐานมันตำตาเช่นนี้?”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...