จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1275

จ้าวไห่เหรินตบลงไปที่โต๊ะแล้วตะโกนว่า "ทำไมบรรยากาศในงานวันเกิดครั้งนี้รู้สึกแปลกๆ นะ?"

ทันใดนั้นก็มีคนใช้คนหนึ่งยืนขึ้นและพูดว่า "ท่านรองประธานจ้าว เรามีการแสดงชุดพิเศษ หมากัดกัน มาให้ทุกท่านชมกันนะครับ"

หมากัดกันงั้นเหรอ?

ดูน่าสนใจ

จ้าวไห่เหรินพยักหน้า "ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามัวชักช้า รีบๆ เลย"

ทันใดนั้นก็มีคนจูงหมาสองตัวออกมา

จู่ๆ ตรงกลางร้านอาหารก็มีเวทีโผล่ขึ้นมา ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างก็เห็นการแสดงบนนั้นได้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะโต๊ะที่เจียงชื่อพวกเขานั่งเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุด

เจ้าหน้าที่ก็ปล่อยหมาดุทั้งสองตัวขึ้นบนเวที จากนั้นก็ปิดประตู

สุนัขร้ายหมายเลขหนึ่ง มีร่างกายกำยำ กล้ามเป็นมัดๆ ดูก็รู้เลยว่าเป็นนักต่อสู้ฝีมือดี ถ้าถูกกัดเข้าให้ คงไม่รอดแน่ๆ

สุนัขร้ายหมายเลขสองก็เหมือนหมาทั่วไป ไม่มีจุดเด่นอะไรที่พิเศษ

ก่อนที่จะเริ่มการต่อสู้ จ้าวไห่เหรินก็มองไปดูที่เจียงชื่อพร้อมกับยิ้มและถามว่า "คุณเจียง ได้ยินมาว่าฝีมือการต่อสู้ของคุณนั้นโดดเด่นมาก ลองเดาดูหน่อยไหมครับว่า หมาสองตัวนี้ตัวไหนจะเป็นตัวที่ชนะ?"

เจียงชื่อเงยหน้าไปมองและพูดอย่างไม่ลังเลว่า "สุนัขหมายเลขสองชนะครับ"

"อ่า?"

จ้าวไห่เหรินฟังแล้วก็หัวเราะ เขาไม่นึกว่าเจียงชื่อจะโง่ขนาดนั้น

“คุณเจียง นี่คุณคงไม่ได้กำลังเล่นตลกกับผมอยู่ใช่ไหมครับ?”

เจียงชื่อหัวเราะเยาะ "ไม่"

จ้าวไห่เหรินส่ายหัวไปมา "คุณเจียง คุณรู้ไหมครับว่าสุนัขหมายเลขหนึ่งเนี่ย มีฉายาว่าแม่ทัพไร้เทียมทาน ลงสนามร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ไม่เคยแพ้มาก่อน แล้วจะมาแพ้ให้กับหมาธรรมดาๆ แบบนี้เนี่ยนะครับ?"

ถึงจะยอมถอยออกมา และไม่โดนกัดก็ตาม การที่ให้คน คนหนึ่งไปสู้กับสุนัข แสดงว่าคนนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัขเลยน่ะสิ? นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?

ฉะนั้น หลังจากที่พูดจบ จ้าวหรงก็ขมวดคิ้วและคัดค้าน "พี่ นี่พี่กำลังคิดเรื่องบ้าอะไรอยู่เนี่ย?"

จ้าวไห่เหรินยิ้มเล็กน้อย และจงใจยั่วโมโหเจียงชื่อ "คุณเจียงวิเคราะห์ได้ดีขนาดนี้ คงไม่มีทางแพ้หรอก และถึงแพ้ ด้วยฝีมือของคุณเจียงแล้ว คงไม่กลัวหมาแค่ตัวเดียวหรอกใช่มั้ยครับ? หรือว่าคุณเจียงมีฝีมือไม่เท่าหมาตัวหนึ่งครับ?"

คำพูดนี้ไม่ควรพูดอย่างมาก

ทุกคนต่างหันไปมองเจียงชื่อ

แต่เห็นเจียงชื่อใจเย็นมากและถามว่า "ถ้าคุณแพ้ ก็จะทำแบบนี้เหมือนกันใช่ไหมครับ?"

"แน่นอนครับ!"

"โอเค" เจียงชื่อพยักหน้า "งั้นเราก็มาพนันกันสักตั้ง"