จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1447

ในตอนเย็น เจียงชื่อ เมษนั่งรถสามล้อของชายชรา ในที่สุดก็มาถึงหน้าประตูบ้านของเว่ยจงยี่ แม้ว่าเขาจะเป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุด แต่บ้านของเว่ยจงยี่ค่อนข้างธรรมดาและไม่หรูหราเท่าที่จินตนาการไว้

ดูจากสิ่งนี้ ที่เขาได้รับการยกย่องว่าเป็น'ผู้มีเมตตา'นั้นได้รับการยืนยัน

เมษถามว่า"ท่านผู้บัญชาการ จะเข้าไปตอนนี้เลยไหม?"

เจียงชื่อตอบ"แบบนี้ไม่ค่อยสุภาพเลย ยิ่งเรื่องที่สำคัญ ก็ยิ่งต้องระวัง"

เขาเอื้อมมือไปหยิบจดหมายจากเสื้อผ้าของเขา ยื่นให้กับชายชรา และสั่งว่า"ช่วยผมหน่อย ส่งจดหมายนี้ให้เว่ยจงยี่และบอกว่า เจียงชื่อจะมาเยี่ยมเยือนที่คฤหาสน์ในวันพรุ่งนี้"

ชายชรารับจดหมายมา และส่งไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากส่งจดหมายเยี่ยมเยือนแล้ว ถ้ามาเยี่ยมอีกในวันถัดไป ก็จะไม่เสียมารยาท และเจียงชื่อก็ได้อธิบายจุดประสงค์ของการมาเยี่ยมของเขาในจดหมายแล้ว ดังนั้น มันจะช่วยให้ไม่ต้องลำบากในการอธิบายในวันพรุ่งนี้

หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อย พวกเขาก็นั่งรถสามล้อของชายชราไปยังโรงแรมที่หรูหราที่สุดในเมือง และพักอยู่ที่นั่นชั่วคราว

เมษให้ชายชรา 10,000 หยวนตามที่ตกลงกันไว้

ชายชรานับมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนี้มาก่อน เขายัดเงิน 10,000 ลงในกระเป๋ากางเกง แล้วเย็บด้วยเข็มและด้ายที่เตรียมไว้ เพราะกลัวเงินจะหาย

"ท่านทั้งสอง ลาก่อน"

ชายชราขับรถสามล้ออย่างมีความสุขและจากไป ฮัมเพลงเบาๆ อารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ

หลังจากทำออร์เดอร์วันนี้เสร็จ ปีนี้ก็ไม่ต้องทำอีกแล้ว!

10,000 หยวน สำหรับเจียงชื่อและเมษแล้ว มันไม่ใช่เงินจำนวนมากนัก แต่สำหรับชายชรา มันเป็นเงินจำนวนมหาศาล ท้ายที่สุดแล้ว คนเรามันก็ต่างกัน

เมื่อพวกเขามาถึงโรงแรม ทั้งสองก็วางสัมภาระ ล้างหน้า และรับประทานอาหาร

ในช่วงเวลานั้น เมษถามด้วยความกังวล"ท่านผู้บัญชาการ ท่านคิดว่าคนในตระกูลถานจะโจมตีจวินเซียนในขณะที่เราไม่อยู่หรือไม่?"

เจียงชื่อหยุดตะเกียบและพูดว่า"เป็นไปได้"

พวกเขาหยิบมีดสั้นออกมา และพร้อมที่จะลงมือทุกเมื่อ ตามคำสั่งของถานกั๋วต้ง คืนนี้ พวกเขาต้องกรีดหน้าของจวินเซียนหลายที เพื่อทำให้เกิดรอยแผลมากขึ้นไปอีก

ขณะที่พวกเขากำลังจะผลักประตูและเข้าไป หินก้อนหนึ่งก็พุ่งออกมาจากที่ไหนไม่รู้ และมันก็กระแทกไหล่ของหนึ่งคนในนั้น ชายคนนั้นที่เจ็บปวดก็ปล่อยมือทันที และมีดสั้นก็หล่นลงกับพื้น

คนอื่นๆต่างก็หยุดเดิน กลั้นหายใจ และมองไปที่บุคคลที่ 'ประมาท'

"เกิดอะไรขึ้น?"

“มีคนเอาหินขว้างผม!”

"หา?"

ก่อนที่พวกเขาจะตอบสนอง หินสิบกว่าก้อนก็ทุบมาทางนี้ พวกที่แอบย่องเข้ามาก็ถูกทุบตี เจ็บหัวเจ็บขา และเลือดก็ไหลไม่หยุด

"ใคร?ใครใช้อาวุธลับ?"