จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 47

บทที่ 46 ให้เขาลองดู

โจวเหอชิงมองจางฉางฝูแวบหนึ่ง สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย

จางฉางฝูเป็นคนที่รองผู้อำนวยการหลิวไว้เนื้อเชื่อใจ และรองผู้อำนวยการหลิวอาศัยที่มีพรรคพวก คิดอยากจะแทนที่ตัวเองมาโดยตลอด

ตอนนี้ จางฉางฝูเห็นถึงโอกาสแล้ว ก็เริ่มโจมตี

“ใช่ ผู้อำนวยการโจว คุณต้องการทำอะไรกันแน่?” คุณหมอท่านอื่นๆก็ถูกจางฉางฝูชักจูง ก็จี้ถามขึ้นมา

โจวชิงเหอยกมือทั้งสองข้างขึ้น เพื่อส่งสัญญาณให้ทุกคนอยู่ในความสงบ

“ทุกท่านโปรดฟังผมพูดก่อน ฝีมือการแพทย์ของหมอเทพหลินผมเห็นมากับตาตัวเอง ขอให้ทุกท่านเชื่อผม!”

ผู้คนยังคงไม่ฟัง คนที่เป็นพ่อตาของหลินหยุนเชี่ยเจี้ยนโก๋ก็ได้ยืนยันด้วยตัวเอง หลินหยุนเป็นนักศึกษาสถาบันภาพยนตร์และโทรทัศน์ ไม่มีความรู้ทางการแพทย์ แล้วจะเป็นหมอเทพได้อย่างไร?

หวางหยวนเผยจู่ๆก็กล่าวขึ้น: “ทุกท่านโปรดอยู่ในความเงียบ!”

หวางหยวนเผยที่บารมีสูง ได้ยินเสียงของหวางหยวนเผย ทุกคนก็ค่อยๆเงียบลง

โจวชิงเหอรีบโค้งคำนับกล่าว: “ขอบคุณท่านหวางอย่างมาก!”

หวางหยวนเผยยกมือขึ้น กล่าวห้าม: “คุณยังไม่ต้องขอบคุณผม ฟังผมพูดให้จบก่อน”

“เชิญท่านหวางพูดเลย!” โจวชิงเหอขมวดคิ้ว ในใจรู้สึกเหมือนมีลางไม่ค่อยจะดี

ครั้งนี้ สายตาของหยวนเผยที่มองโจวชิงเหอได้ถูกย้ายไปอยู่บนตัวของหลินหยุน

“เจ้าหนุ่ม ฉันขอถามนายหนึ่งคำ นายมีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์มั้ย?” น้ำเสียงของหวางหยวนเผยดูจริงจัง

“ถ้าหากมี ก็จะนับนายเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกหัดคนหนึ่ง เราก็สามารถที่จะแห่กฎให้นายเข้าร่วมประชุมการรักษาด้วย หากไม่มี นายกำลังทำผิดอาชญากรรม!”

พูดถึงความว่าอาชญากร น้ำเสียงของหวางหยวนเผยก็สูงขึ้นทันที

“ใช่ เอาใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์ออกมา!”

“ท่านหวางพูดไม่ผิด หากไม่มีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์ คุณก็คืออาชญากร!”

ผู้คนก็โวยวายตาม

สีหน้าของหลินหยวนค่อนข้างที่จะเย็นชา

เขาไม่รู้แม้กระทั่งว่ามันเกิดอะไรขึ้น แค่เข้ามาก็ถูกผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้รุม ถ้าไม่ใช่โจวชิงเหอที่ไปตามเขามา หากเป็นคนอื่นหลินหยุนไม่มีทางที่จะมาอย่างแน่นอน

แต่ สำหรับหวางหยวนเผยที่พูดอย่างตรงไปตรงมา หลินหยุนรู้สึกชื่นชมอยู่บ้าง

ชาติก่อน เป็นเพราะมีหมอที่ยืนหยัดในจรรยาบรรณของหมอ จึงได้ช่วยเขารอดจากเงื้อมมือมัจจุราช

โจวชิงเหอมองไปที่หลินหยุน เขารู้สึกว่าในเมื่อหลินหยุนสามารถที่จะรักษาอาการป่วยของจินหยวนเป่า ก็ต้องมีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์อย่างแน่นอน

“หมอเทพหลิน ถ้าหากคุณมีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์ ก็เอาออกมาให้ทุกคนดูหน่อย มันก็จะทำให้ทุกคนสบายใจ” โจวชิงเหอกล่าวด้วยสีหน้าที่ขอโทษ

หลินหยุนกล่าวอย่างเรียบเฉย ผมไม่มีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์

“นี่..........” โจวชิงเหออึ้งไปเลย

ไม่มีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์ หลินหยุนก็กล้ารักษาลูกชายของจินซื่อหรงเหรอ?

หากเกิดเรื่องอะไรขึ้น ตระกูลจินไม่เอาชีวิตเขาหรอกเหรอ!

“ฮ่าๆ ทุกคนได้ยินกันแล้วใช่มั้ย เขายอมรับด้วยตัวเองว่าไม่มีใบผ่านคุณสมบัติของแพทย์!” จางฉางฝูหัวเราะกล่าว

จากนั้น จางฉางฝูยื่นมือออกมาชี้ กล่าวอย่างเสียงดัง “โจวชิงเหอ คุณเป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลประชาชน ไม่รู้เหรอว่าไม่มีใบประกอบวิชาชีพก็รักษาคนไข้ถือเป็นอาชญากรรม?”

“โรงพยาบาลประชาชนมีผู้อำนวยการแบบคุณ ไม่รู้ว่าจะต้องทำร้ายผู้ป่วยที่บริสุทธิ์อีกมากเท่าไหร่!”

หลินหยุนมองจางฉางฝูอย่างเย็นชา ในใจเกิดแรงอาฆาต

โจวชิงเหอใบหน้าเคร่งขรึม เขาเพียงแค่อยากช่วยคน ดังนั้นจึงได้ไปตามหลินหยุนมาลองดูอย่างรีบร้อน

นอกจากหมารับใช้ของรองผู้อำนวยการ ไม่มีคนออกเสียงเลย ทุกคนต่างก็มองออกว่าจางฉางฝูคิดไม่ดี ไม่มีทางให้เขาหลอกใช้อย่างแน่นอน

สายตาของโจวชิงเหอมองไปที่หวางหยวนเผย กล่าวขอร้อง: “ท่านหวาง พวกเราหารือกันมาตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่สามารถหาวิธีได้ ก็ให้หมอเทพหลินลองดูละกัน!”

หวางหยวนเผยสีหน้าจริงจัง สายตาที่คมเฉียบมองสำรวจใบหน้าของหลินหยุน หลินหยุนสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีความกลัวพร้อมกับสบตา

“หนุ่มน้อย จากใบหน้าของนาย ฉันเห็นถึงความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งภายในใจของนาย นี่คือสิ่งที่จำเป็นในการเป็นแพทย์ที่ยอดเยี่ยม จุดนี้ ฉันชื่นชมมาก!”

“ในเมื่อผู้อำนวยการโจวยินดีที่จะใช้ชีวิตเป็นหลักประกัน พวกเราก็ไม่สามารถที่จะทำลายความหวังดีของผู้อำนวยการโจว”

“หมอหลิน เชิญนั่งเถอะ!” หวางหยวนเผยหันกายเล็กน้อย ในที่สุดก็ยอมให้หลินหยุนร่วมประชุมหารือด้วย

“ท่านหวางไม่ได้เชียวนะ เขาไม่ใช่หมอเทพอะไรจริงๆ..........” เชี่ยเจี้ยนโก๋รีบร้อนมาห้าม

เพียงแต่คำพูดของเขาพูดไปแค่เพียงครึ่งหนึ่ง ก็ถูกหวางหยวนเผยขัดขวาง

“ความหวังดีของคุณหมอเชี่ยผมเข้าใจดี แต่ว่าผู้อำนวยการก็พูดถูก ในเมื่อเราหารือกันมาครึ่งค่อนวันยังหาทางไม่ได้ แล้วทำไมไม่ลองฟังความคิดเห็นของเขาละ?”

“ผู้อำนวยการโจว เอาข้อมูลของคนไข้ให้กับหมอหลินเถอะ!” หวางหยวนเผยกล่าว

หลินหยุนไม่พูดแม้แต่คำเดียว เดินไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ว่างโดยตรง ใบหน้าไร้ความรู้สึก

อาการของคนไข้ตอนที่มาก็ได้ยินโจวชิงเหอพูดคร่าวๆแล้ว แต่ไม่ได้ละเอียดนัก

ไม่นาน ข้อมูลของคนไข้ก็ถูกส่งมา แนบกับบันทึกรายละเอียดในการตรวจรักษา

หลินหยุนอ่านไปสักพัก โจวชิงเหอกล่าวขึ้น: “ร่างกายของผู้ป่วยอ่อนแอมาก แต่หลังจากการตรวจโดยละเอียด แต่ก็ไม่สามารถระบุได้ว่าคนไข้ป่วยเป็นโรคอะไร”

“เมื่อวานเราได้วิดีโอคอลหารือกับผู้เชี่ยวชาญบางส่วนในเมืองหลวง หลังจากที่ทดลองวิธีการบางส่วนแล้ว ก็ไม่ได้ผล ผู้เชี่ยวชาญในเมืองหลวงก็จนปัญญาแล้ว”

“วันนี้ตอนเช้าได้รวบรวมหมอที่มีชื่อในหลินโจวเกือบทั้งหมด ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้”

“หมอเทพหลิน คุณพบเห็นอะไรหรือยัง?” โจงชิงเหอถามหลินหยุนด้วยใบหน้าที่คาดหวัง