ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 115

ตอนที่ 115 เขาไม่ใช่คนดี

“เอาล่ะ รีบไปโรงเรียนเถอะ วันนี้เข้าเรียนวันแรก ไปรายงานตัวสายเกินไปก็ไม่ดี”มู่น่อนน่อนพูดจบ นึกอะไรได้ก็กำชับเขาอีก:“อย่าก่อเรื่องล่ะ”

“ผมก่อเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”เฉินเจียฉินสีหน้าไม่พอใจ

เรื่องที่เขาก่อขึ้นมายังน้อยอีกเหรอ?

แต่มู่น่อนน่อนก็ไม่ได้พูดมากกับเขา แค่เกลี้ยกล่อมให้เขารีบไป

เฉินเจียฉินเอาเงินยัดเข้าไปในกระเป๋าตัวเอง จากนั้นก็สีหน้าจริงจัง แล้วเปิดปากพูดอย่างลังเล:“ผมมีคำพูดนึงจะบอกกับพี่”

“คำพูดอะไร?”มู่น่อนน่อนยากที่จะได้เห็นเฉินเจียฉินเผยสีหน้าจริงจังขนาดนี้ เธอค่อนข้างประหลาดใจ

“ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ พี่พยายามเท่าที่จะทำได้หย่ากับพี่ชายผมเถอะ เขาไม่ใช่คนดี”เฉินเจียฉินพูดจบ แล้วพูดเสริมอีก:“ผมพูดจากใจจริงนะ ไม่ใช่เพื่อให้พี่มาเป็นแฟนผมถึงพูดแบบนี้”

ถ้าเฉินเจียฉินไม่พูดคำพูดข้างหลัง มู่น่อนน่อนเกือบจะเชื่อแล้ว

เธอจ้องเฉินเจียฉินทีนึง:“เป็นเด็กอย่าพูดเหลวไหล ถ้านายไม่ไปอีกพี่จะโทรหาพี่ชายนาย”

“เอาล่ะ ผมไปก่อนแล้วครับ”เขาเดินไปไม่กี่ก้าวก็หันกลับมาพูดกับเธออย่างจริงจัง:“ผมพูดจริงจังนะครับ”

มู่น่อนน่อนทำท่าโทรศัพท์ เขายักไหล่ ไม่นานก็วิ่งหายไปอย่างไร้เงา

เฉินเจียฉินยังนิสัยเด็กอยู่ มีเรื่องมากมายที่เขาไม่เข้าใจ แต่มีอยู่อย่างนึงที่เขาพูดไม่ผิด เฉินถิงเซียวไม่ใช่คนดีอะไรจริงๆ

...............

ตอนที่มู่น่อนน่อนกลับไปได้เจอมู่หวั่นขีอีก

มู่หวั่นขีเห็นมู่น่อนน่อนก็มีสีหน้าไม่ดีเลย

แต่ว่า ตอนที่เธอเห็นเสื้อผ้าบนตัวของมู่น่อนน่อน แววตามีความประหลาดใจแว๊บผ่าน

ช่วงเวลาที่ผ่านนี้ มู่น่อนน่อนทำงานที่บริษัทมู่ซื่อ แต่แต่งตัวได้เรียบง่ายมาก ไม่เหมือนคุณหญิงคุณนายของตระกูลไฮโซเลยสักนิด

แต่ชุดที่เธอใส่วันนี้ ถึงแม้ดูเรียบง่ายไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่กลับเป็นแบรนด์ดัง การตัดเย็บและแบบล้วนเป็นชั้นเลิศ

ใครเป็นคนซื้อให้เธอ?

เฉินเจียฉิน?

มู่หวั่นขีมือกอดอก เชิดหน้าใช้หางตามองเธอ:“ได้ยินพ่อฉันบอกว่า แกเกลี้ยกล่อมให้เฉินถิงเซียวช่วยบริษัทมู่ซื่อไม่สำเร็จ?”

“ใช่ ฉันจะเกลี้ยกล่อมคนอย่างเขาสำเร็จได้ยังไง หรือไม่เธอไปเกลี้ยกล่อมมั้ยล่ะ?”สุดสัปดาห์มานี้ มู่น่อนน่อนเพราะเรื่องของเฉินถิงเซียว อารมณ์ไม่ค่อยดีมาตลอด ไม่มีอารมณ์แสดงละครกับมู่หวั่นขี

“ฉันไปก็ฉันไปสิ แกนึกว่าฉันไม่กล้าไปงั้นเหรอ?”มู่หวั่นขีทำเสียงฮึเย็นชาทีนึง แล้วจากไปอย่างได้ใจ

มู่น่อนน่อนรู้สึกที่เสิ่นเหลียงพูดไม่ผิดเลยสักนิด มู่หวั่นขีเป็นผู้ป่วยโรคเจ้าหญิงระยะสุดท้ายชัดๆ ไม่มีทางรักษาแล้ว

ตอนแรกมู่หวั่นขีอยากไปยั่วสวาท“เฉินเจียฉิน”ก่อน หลังจากล้มเหลว ตอนนี้ก็อยากไปยั่วสวาท“เฉินถิงเซียว”อีก ถึงแม้มู่น่อนน่อนรู้ว่าสองคนนี้คือคนเดียวกัน แต่สำหรับมู่หวั่นขีแล้วกลับเป็นคนละคนกัน

เธอนี่นึกว่าผู้ชายทั้งโลกล้วนหมุนรอบตัวเธอหมดจริงๆเหรอ?

มั่นหน้ามั่นตาจนนึกว่าผู้ชายทุกคนจะถูกเสน่ห์ของเธอปราบจนราบคาบ?

หมดหนทางรักษาแล้ว

มู่น่อนน่อนหัวเราะเยาะทีนึง อยากยั่วสวาทเฉินถิงเซียว? เกรงว่ามู่หวั่นขีแม้แต่อยากเจอหน้าเขาก็ยังไม่ได้เจอหรอก

..............

บริษัทเสิ้งติ่ง

เฉินถิงเซียวมาถึงบริษัท เพิ่งก้าวเท้าเข้าไปที่ออฟฟิศของตัวเอง กู้จือหยั่นก็เดินตามเข้ามาทันที

“ได้ยินมาว่าคืนวันเสาร์ นายให้สือเย่ส่งเสื้อผ้าไปที่โรงแรมจีนติ่งเหรอ?”กู้จือหยั่นยิ้มอย่างร้ายๆ สีหน้าเหมือนมองทุกอย่างทะลุปรุโปร่ง

เขาไม่พูดถึงเรื่องวันเสาร์ยังดี พอเอ่ยขึ้นมาปุ๊บ สีหน้าของเฉินถิงเซียวก็ห้อยลงมาเลย

“ขออภัยค่ะ สายที่คุณโทรในขณะนี้ได้ปิดเครื่อง”

“ขออภัยค่ะ ไม่มีหมายเลขที่ท่านเรียก”

กู้จือหยั่น: “.......”

บล็อกเขาอีกแล้ว?

เขาทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ ถึงทำให้เสิ่นเหลียงเลิกบล็อกเขา ตอนนี้เพราะข่าวมั่วๆข่าวนึง เขาก็ถูกบล็อคอีกแล้ว?

“เย็ดแม่ง!” 

กู้จือหยั่นไม่กวนโมโหเฉินถิงเซียวอีก เขาออกไปก็สั่งการเลขา:“ให้แผนกประชาสัมพันธ์รวมตัวประชุม”

ถ้าให้เขารู้ว่าใครเป็นคนทำข่าวนี้ เขาจะเอาคนๆนั้นตายให้ได้

 ..............

จู่ๆมู่น่อนน่อนได้รับสายของเสิ่นเหลียง

ช่วงนี้เสิ่นเหลียงโปรโมทหนังอยู่ที่ข้างนอก ทุกวันล้วนเหนื่อยมาก ทั้งสองก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน

จู่ๆเสิ่นเหลียงโทรหาเธอ เธอยังนึกว่าเสิ่นเหลียงจะกลับมาแล้วเสียอีก

ปรากฏ เธอรับสายปุ๊บ ก็ได้ยินเสียงบ้าคลั่งของเสิ่นเหลียง:“กู้จือหยั่นนี่มันเศษสวะชัดๆ ไอ้ผู้ชายเหี้ย ไอ้เดียรัจฉาน ไอ้ม้าพ่อพันธุ์!”

มู่น่อนน่อนจับหูที่ถูกสะเทือนจนชาของตัวเอง สีหน้ามึนงง:“กู้จือหยั่นทำอะไรเหรอ?”

“เธอไม่เห็นข่าวเหรอ?เขาพาผู้หญิงสองคนไปเที่ยวที่คลับเฮาส์ ไม่กลับมาทั้งคืน สันดานอย่างเขา พาผู้หญิงสองคนไปยังจะทำอะไรได้อีก?”

มู่น่อนน่อนฟังไปด้วย และเลื่อนเมาส์เปิดเข้าไปในหน้าเว็บและดูข่าวบันเทิงที่นิยมไปด้วย ก็เห็นรูปที่กู้จือหยั่นพาผู้หญิงสองคนเข้าคลับเฮาส์แขวนเฉียงอยู่ด้านบน การค้นหาที่ฮอตฮิตยังสูงขึ้นอย่างไม่หยุด

มู่น่อนน่อนก็ดูออก รูปถ่ายนี้ถ่ายที่หน้าร้านของจีนติ่ง ในรูปท่าทางของเขาสนิทชิดเชื้อกับผู้หญิงสองคน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม