ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 69

“ไอ้ระยำ!”

เส้นเลือดเฟิงยู่เหนียนปูดออกมา ดึงคอเสื้อเขาไว้ ต่อยไปที่หน้าเขาแรงๆ“เธอกระโดดลงไปจากตำแหน่งไหน?ตกลงไปตรงไหน?”

หลิวเหนียนถูกเขาต่อยจนมึนไปหมด

เขาเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก ได้แต่ยิ้ม ไม่ตอบ

เฟิงยู่เหนียนเตะไปที่ท้องเขา

หลิวเหนียนล้มไปที่พื้นแล้วกลิ้ง สักพักจึงปิดท้องไว้ พยายามคลานขึ้นมา

“ขอโทษครับ BOSS ถึงวันนี้คุณทำผมตายที่นี่ ผมก็ไม่บอกเบาะแสของเซิงเกอ”

“ถ้าฉันหาเธอเจอ จะมาจัดการนายอีก”

พูดจบ เฟิงยู่เหนียนก็ก้าวเท้ายาวออกไปจากคอนโดของหลิวเหนียน ก่อนไปยังให้คนขังเขาไว้ในห้องนอนคอนโดด้วย และยังให้บอดี้การ์ดคอยดูเป็นพิเศษ

ออกมาจากคอนโด เฟิงยู่เหนียนก็โทรศัพท์ทันที

“อะเจ๋อ รีบสืบสายการบินของเซิงเกอเมื่อคืน และก็เธออยู่ตรงตำแหน่งไหน ด่วน”

เขานั่งอยู่ในรถ จุดบุหรี่อย่างหงุดหงิด

ตอนสูบไปถึงมวนที่แปด เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

เขาไม่คิดอะไรทั้งนั้น รับสายทันที

“สืบได้แล้วครับ เมื่อคืนสายการบินของเธอมีเส้นทางจากเมืองฟางไปยังเทือกเขาขนาดใหญ่ของเมืองหลินเป็นไปได้อย่างมากที่เธอจะตกลงไปตรงนั้น เป็นไงบ้าง?ครั้งนี้ผมเร็วใช่ไหมล่ะ?”

อะเจ๋อที่อยู่ปลายสายทำอะไรไม่ได้“เหอะๆ คิดไม่ถึงว่าหลิวเหนียนจะกล้าขนาดนี้ แต่ว่า เทือกเขานั้นใหญ่มาก ถ้ากระโดดลงไปจากเครื่องบินจริงๆ ไม่น่าจะรอดนะครับ พี่ยู่เหนียน พี่แน่ใจว่าจะหาหรือ?”

เฟิงยู่เหนียนขมวดคิ้ว นัยน์ตาสีดำสั่นอย่างควบคุมไม่ได้“ถ้ายังไม่ตายต้องเจอเธอ ถ้าตายแล้วต้องเจอศพ”

พูดจบ เขาก็ตัดสาย รีบไปที่เทือกเขานั้นอย่างรวดเร็ว

……

เดิมทีฟู่อินอยากไปคฤหาสน์ของลู่ฮั๋วแต่เช้าเพื่อจับคนออกมา

แต่เพราะว่าลู่ฮั๋วอยู่บ้านตลอด รอจนกระทั่งตอนบ่ายถึงมีโอกาส

เธอสืบกำหนดการของลู่ฮั๋วแล้ว หลังจากเขาไปจากคฤหาสน์ ไปถึง angle แล้วจริงๆ ก็พาบอดี้การ์ดสองสามคนไปที่พักของเขาทันที

“รอก่อนเถอะ ไม่ว่าแกจะเป็นเซิงเกอหรือมู่ซิ่นซินอะไรนั่น วันนี้ไสหัวออกไปให้หมด!”เธอนั่งเบาะหลังเบนท์ลีย์ กัดฟันพูด

รถเบนท์ลีย์จอดอยู่หน้าประตู

ฟู่อินเพิ่งลงจากรถ ก็ถูกบอดี้การ์ดสองสามคนที่แอบลาดตระเวนนอกคฤหาสน์หยุดไว้

“คุณหนูคนนี้ นี่คือที่พักส่วนตัวของประธานลู่ เขาออกไปแล้ว กรุณารอประธานลู่อยู่บ้าน แล้วค่อยมาใหม่”บอดี้การ์ดที่สวมชุดสูท แว่นดำ พูดอย่างเกรงใจ

“คนไม่สำคัญแบบนี้ แกเป็นใคร กล้ามาห้ามฉัน?”ฟู่อินมองสำรวจเขาอย่างรังเกียจ จะเข้าไปข้างในให้ได้

บอดี้การ์ดปิดกั้นการมองเห็นของเธอ“กรุณากลับไปเถอะครับ ไม่มีคำสั่งของประธานลู่ พวกเราให้ใครเข้าไปไม่ได้เด็ดขาด”

ฟู่อินโมโหกับท่าทีของเขา ง้างมือขึ้นมาจะตบ

เสียงตบดัง“เพลียะ” เสียงดังฟังชัดในบริเวณที่พักอันเงียบสงบ

“พูดดีๆ ให้แกปล่อยแกไม่ฟัง จะให้ฉันลงมือกับแกให้ได้ ฉันจะบอกให้นะ ฉันคือคู่หมั้นของลู่ฮั๋ว!ลูกสาวคนที่สองของฟู่ซื่อกรุ๊ป!แกก็จะหยุดฉันหรือ?”

ฟู่อินมั่นใจในตัวเอง เย่อหยิ่งขึ้นเรื่อย

“ถึงคุณจะเป็นคู่หมั้นของเขา แต่ไม่ได้รับอนุญาตจากประธานลู่ คุณก็เข้าไปไม่ได้ หวังว่าคุณจะไม่ทำให้พวกเราลำบากใจ”

ฟู่อินกอดอก มองเขาอย่างภูมิใจ:“ไง?ไม่ทำเรื่องเลวๆ บ้าง ฉันจะมีภาพลักษณ์ในดวงใจแกได้ไง”

หวางซิ่งเฉียงลงมาจากชั้นบน กระซิบไปที่ข้างหูฟู่อิน“คุณหนู พวกเราสืบกันแล้ว ชั้นหนึ่งกับชั้นสองไม่มีใคร แต่พวกเราพบว่า ชั้นสามยังมีบอดี้การ์ดจำนวนมากเฝ้าอยู่ น่าสงสัยสุดๆ”

“หาให้ฉันทั่วชั้นสาม!”

ฟู่อินยืนขึ้นมา นำบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งเดินไปที่ชั้นสามด้วยตัวเอง

บอดี้การ์ดสองสามคนที่สวมสูทขวางทางไปของเธอที่หน้าบันไดชั้นสาม พูดไล่อย่างเยือกเย็น

“คุณฟู่กรุณาหยุดลงด้วยครับ ประธานลู่กำชับเป็นพิเศษ ชั้นสามนอกจากตัวเขาแล้ว ใครก็ห้ามเข้ามา กรุณากลับไปด้วยครับ”

“ต่อไปฉันจะกลายเป็นนายหญิงของที่นี่ พวกนายกล้าห้ามฉันด้วยหรือ?”

ฟู่อินจ้องเขาเขม็ง อยากเดินเลี่ยงเขาไปข้างหน้าต่อ แต่ถูกเขายื่นมือมาห้ามอีก

“ขอโทษครับคุณฟู่ ประธานลู่กำชับไว้แล้วว่า ไม่มีคำสั่งของเขา ไม่ให้ใครทั้งนั้นผ่านไป คุณก็ไม่ได้ กรุณาให้ความร่วมมือกับพวกเราด้วยนะครับ”

“บ้าบอจริงๆ วันนี้ฉันจะเข้าไปให้ได้ ดูสิใครจะกล้าหยุดฉัน!”

ฟู่อินกวักมือ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังเข้าใจทันที บุกเข้ามาอย่างรวดเร็ว สู้กับคนของตระกูลลู่

ส่วนบอดี้การ์ดกลุ่มนี้ที่เฝ้าอยู่ชั้นสามมีฝีมือคล่องแคล่วเป็นพิเศษ นักสู้ฝีมือดีไม่กี่คนที่เธอพามาถูกควบคุมไว้หมด สถานการณ์การต่อสู้ยากที่จะจัดการมาก

“เกิดอะไรขึ้น?ไม่ได้บอกว่าที่หามามีแต่คนฝีมือดีที่มีชื่อเสียงหรอกหรือ?ทำไมแค่บอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งยังจัดการไม่ได้?”ฟู่อินจ้องหวางซิ่งเฉียง พูดอย่างคับแค้นใจ

“คุณหนู ผมกล้าสาบานกับฟ้าดินเลย คนกลุ่มนี้เป็นนักสู้ฝีมือดีจริงๆ แต่คนที่ประธานลู่จัดหาก็แข็งแกร่งไม่น้อยหน้า แต่ละคนล้วนแต่ฝึกศิลปะการต่อสู้”

“งั้นจะทำอย่างไร?จะกลับบ้านไปตัวเปล่าแบบนี้ตลอดไม่ได้นะ!”

ฟู่อินไม่ยินดีนัก กัดริมฝีปาก แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นกริชตรงเอวของหวางซิ่งเฉียง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ!