ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 225

เสียงดังขนาดนี้มู่กุยฝานกลับไม่ได้ยินและเพื่อนบ้านระแวกนั้นก็ไม่ได้ยิน

พี่เจวียนถูกผีบังตาและถูกพวกคนแก่ที่เธอทำให้พวกเขาเสียชีวิตไล่ล่าและเอาชีวิต

วันต่อมา คนที่ตื่นไปทำงานตอนเช้าพบร่างหนึ่งขดตัวอยู่ที่มุมบันไดชั้นสาม จากนั้นกรีดร้องด้วยความตกใจ

เมื่อผู้ตรวจสอบมาถึงพบว่าพี่เจวียนเสียชีวิตจากอาการเหนื่อยล้า เดินจนหัก ทั้งตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อและหน้าก็ตอบลง

เธอถลึงตาโตและตายตาไม่หลับ

ข่าวพี่เจวียนช็อคตายแพร่สะพัดบนแพลตฟอร์มวิดีโอสั้นอย่างรวดเร็ว บางคนบอกว่าเธอทำสิ่งชั่วร้ายมากเกินไปจึงถูกวิญญาณบริสุทธิ์ตามเอาชีวิตและถูกหลอกจนช็อคตาย

-------

นายหญิงซูอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเวลาสามวันแล้ว ภายใต้การดูแลของซู่เป่า เธอยิ่งดูมีชีวิตชีวามากขึ้น

วันนี้ว่านเทามีธุระมาพบมู่กุยฝาน หลังจากพูดคุยกันเสร็จเขาก็นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่อีกด้าน

วิดีโอและภาพจากกล้องวงจรปิดทั้งหมดที่เกี่ยวกับคุณหนูซู่เป่าใช้ความรุนแรงก็ถูกเขาจัดการอย่างหมดจดแล้ว

แค่ประโยคนั้น คุณหนูซู่เป่าสบายใจได้ เขาจะติดตามอยู่ข้างหลังเสมอไม่ห่างไปไหน

ซู่เป่านั่งดูโทรทัศน์บนโซฟาโดยไม่สนใจ จากนั้นยกมือขึ้นพร้อมพูดว่า “ลุงมีดหมื่นเล่มคะ หนูไม่อยากดูอันนี้แล้ว หนูอยากดูสพันจ์บ็อบ สแควร์แพนส์ คุณช่วยหนูเปลี่ยนหน่อยได้ไหมคะ”

ว่านเทา “เอ่อ”

คำว่า เทา ในภาษาจีนอ่านออกเสียงได้ทั้ง เตา(แปลว่ามีด) และสามารถออกเสียงว่า เทา ได้

ว่านเทา... มีดหมื่นเล่ม... (ว่านแปลว่าหมื่น)

ทันใดนั้น ว่านเทา พลันรู้สึกว่าคุณหนูซู่เป่าเรียกว่านเตาฟังดูเพราะกว่าว่านเทา

“ได้เลย” เขารีบวิ่งเข้าไปด้วยรอยยิ้ม แล้วหาสพันจ์บ็อบ สแควร์แพนส์ให้ซู่เป่า

ซู่เป่าลุกขึ้นยืนบนโซฟา จากนั้นร่างเล็กๆ ก็โอบไหล่ของเขาด้วยความพยายามอย่างมากและตบเขาเบาๆ อย่างภาคภูมิใจมาก “ขอบคุณค่ะลุงมีดหมื่นเล่ม ขอให้คุณเลื่อนขั้น ร่ำรวยและแต่งภรรยาได้ค่ะ”

ว่านเทาหัวเราะจนปากเกือบฉีกถึงหูในทันที

“ฮ่าฮ่าฮ่า น้อมรับคำอวยพร น้อมรับคำอวยพร”

เขาแอบพูดในใจว่า ถ้าพ่อของเธอสุขุมและมั่นคง และไม่ขอลาออกกับผู้บังคับบัญชาทุกวัน เขาก็จะมีความสุขมากกว่าการได้เลื่อนขั้น ร่ำรวยและมีภรรยา

มู่กุยฝานหยิบโทรศัพท์ออกมา โอเค ลูกรักตัวน้อยบอกว่าจะเลื่อนขั้นให้ว่านเทา ให้ร่ำรวยและแต่งภรรยาได้

เลื่อนขั้นและร่ำรวยเป็นไปได้ง่าย แต่...แต่งภรรยาเหรอ

... นั่นไม่ใช่เรื่องที่เขาถนัด

ก๊อกๆ... เสียงเคาะประตูดังขึ้น

ซู่เป่าหันหน้ามาก็พบว่าเป็นคุณฮ่าวกำลังเข็นคุณปู่เข้ามา คนที่อยู่ข้างๆ ดูเหมือนจะเป็นผู้ช่วยยังถือถุงผลไม้ถุงใหญ่ กระเช้าดอกไม้และเซทของเล่นตุ๊กตาบาร์บี้สุดหรู

เขายิ้มพร้อมกับยื่นกล่องตุ๊กตาบาร์บี้และพูดว่า “ซู่เป่า อันนี้ให้หนูจ้ะ”

ซู่เป่า “ว้าว ของคุณค่ะคุณลุงฮ่าว”

คุณฮ่าวส่ายหน้า “ฉันควรขอบคุณหนูมากกว่า พ่อของฉันดีขึ้นมาก”

เขาก็รู้สึกประหลาดใจ เพียงฝังเข็มแค่เข็มเดียวเท่านั้น คุณท่านนับวันยิ่งพูดชัดขึ้น

ซู่เป่ายิ้มแย้ม “ไม่ต้องเกรงใจค่ะ มันเป็นเพียงการใช้แรงงานที่ยกมือขึ้นเท่านั้นค่ะ”

ว่านเทาแก้ไขเบาๆ ว่า “นั่นเรียกว่าง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ”

ซู่เป่า “อือฮึๆ ก็แค่ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือค่ะ”

คำศัพท์ของเจ้าตัวเล็กยิ่งเพิ่มพูนขึ้นอีกแล้ว

คุณฮ่าวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและมองซู่เป่าอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง

เวลาคนอื่นทำอะไร พวกเขาแทบอยากจะเอาความดีความชอบต่อหน้าเขา แต่ซู่เป่ากลับเหมือนทำเรื่องเล็กๆ ที่ไม่มีความสำคัญอะไรเลย

ตลอดสามวันนี้ เธอไม่เคยเอ่ยปากขอร้องอะไรเลย

แต่ก็ใช่ ด้วยภูมิหลังของตระกูลซู ซู่เป่าไม่จำเป็นต้องเอาใจใครเลย บางทีเธออาจจะรู้สึกว่าคุณท่านน่าสงสารจริงๆ เธอจึงยื่นมือมาช่วย

ตลอดสามวันนี้ เขาคิดอยากจะมาเยี่ยมเยือนอย่างนับครั้งไม่ถ้วน อยากลองดูว่าซู่เป่าจะสามารถช่วยคุณท่านฝังเข็มอีกสักครั้งได้ไหม...

แต่มักละลายใจเสมอ รู้สึกว่าตัวเองขอมากเกินไป

“บุญคุณอันใหญ่หลวงแต่ไม่สามารถตอบแทนได้... คุณมู่ คุณหนูซู่เป่า ต่อไปถ้าตระกูลซูต้องการความช่วยเหลืออะไร ฉัน ฮ่าวโม่จะไม่ปฏิเสธแม้จะตายเป็นหมื่นๆ ครั้งแน่นอน” คุณฮ่าวมองไปยังมู่กุยฝาน

มู่กุยฝาน “อืม... ไม่จำเป็นต้องตายเป็นหมื่นครั้งหรอก แล้วแต่โชคชะตา”

คุณท่านและคุณฮ่าวหน้าบางจึงไม่กล้าขอให้ซู่เป่าช่วยรักษาอีก

แต่วิญญาณของหญิงชราที่อยู่ข้างๆ กลับหวังให้ตาแก่ของเธอดีขึ้น

ดังนั้นเธอจึงหน้าด้านพูดว่า “คุณหนูซู่เป่า... ไม่ทราบว่าจะขอร้องหนูช่วยรักษาตาแก่ของเราอีกสักครั้งได้ไหม”

ซู่เป่าที่กำลังดูสพันจ์บ็อบ สแควร์แพนส์หันหน้ามา “อ่อ ได้สิค่ะ”

“ยังมีอีกอย่าง ไม่ฉีดยาแล้วได้ไหม...” นายหญิงซูมองเข็มน้ำเกลือที่ข้อมือตาปริบๆ

เธอแก่แล้วแต่ยังกลัวเข็ม

คุณท่านซู่ไม่รู้ถึงอารมณ์ของเธอจึงตำหนิด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “คุณแก่จนอายุเจ็ดสิบแปดสิบแล้วยังคิดเล็กคิดน้อยกับน้ำหนักหนึ่งโลกว่านั่น ฉีดยาก็เพื่อตัวคุณเอง คุณฟื้นฟูได้ดีขนาดนี้ควรพอใจเถอะ”

ทันใดนั้นนายหญิงซูก็โกรธขึ้นมาทันที

เธอหยิบหมอนโยนใส่คุณท่านซู จากนั้นชี้ไปที่ประตู “คุณออกไปเลย”

คุณท่านสีหน้างุนงง

เขาเป็นอะไรของเขา

เมื่อประตูถูกเปิดออก แล้วซู่เป่าก็ชะเง้อหน้าเข้ามา “คุณยายคะ ตื่นแล้วเหรอคะ”

นายหญิงซูพลันดีใจขึ้นมาทันที “ซู่เป่า เข้ามาเร็ว มาให้ยายกอดหน่อย”

ยังคงเป็นซู่เป่าของเธอที่ดี

พอซู่เป่ามาเธอก็รู้สึกดีขึ้นมาก

ซู่เป่าวิ่งเข้ามากอดนายหญิงซู จากนั้นวางกระเป๋าผ้าไว้ข้างๆ

เมื่อเปิดกระเป๋าผ้าก็พบว่าข้างในมีเข็มเงินอยู่ทุกประเภท

รอยยิ้มบนใบหน้าของนายหญิงซูก็หายไปทันที

ไม่... ไม่ได้เหรอ

เข็มเงินยาวขนาดนั้น... เอาไว้ใช้แทงเธอจริงๆ เหรอ

“คุณยายอย่ากลัวนะคะ ไม่เจ็บเลยสักนิด ไม่กี่วันก่อนซู่เป่ามีประสบการณ์จริงแล้ว... ไม่ใช่ มีประสบการณ์ปฏิบัติจริงค่ะ”

นายหญิงซู “...”

ลูกรัก ถ้าหนูไม่พูดก็ไม่เป็นไร

แต่พอพูดเธอก็ยิ่งกลัว...

นายหญิงลงจากเตียงอย่างตื่นตระหนก “ยาย ยายจะไปเข้าห้องน้ำ...”

ซู่เป่าและคุณท่านซูจ้อง...ขาของเธอ

คุณท่านซูพูด “ปาฏิหาริย์ทางการแพทย์...”