ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 232

ในสายตาของพี่หลี่นั้นปรากฏแววตาฉุนเฉียวเล็กน้อย ตัวเล็กน่ารักนุ่มนิ่มขนาดนี้ แค่มือเดียวเธอก็สามารถบีบคอเขาตายได้…

แต่เมื่อเธอเงื้อมมือไปแตะตัวซู่เป่า ก็ได้ยินเสียง “ฮ่า” ดังขึ้น——

จู่ๆ เธอก็พลิกคว่ำล้มลงทันที เสียงล้มดังโครมมม

“？？？”

ตัวพี่หลี่เองงงไปหมด ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองจู่ๆถึงลอยขึ้นไปได้ เธอแค่รู้สึกว่าเธอหลังหัก และเจ็บจนขดตัวเป็นม้วนเลย…

“อ้า——”

หลู่ซูเหวินกับเฉินเจียคังถึงกับตกตะลึง

ทุกคนอ้าปากค้างเป็นรูปตัวโอ นี่…นี่อะไรเนี่ย？！

ซูอีเฉินเม้มปาก พร้อมส่งข้อความให้ชวีเสี่ยงเตรียมเงินปิดปาก

แต่คิดอีกที ถ้าให้ค่าปิดปากไปแล้วครอบครัวหรือเพื่อนของคนใช้เหล่านี้ถามว่าทำไมจู่ๆ พวกเขาถึงรวยขึ้นมา แทนที่จะยืนยันเรื่องที่ซู่เป่าพลังเยอะไปเลยดีกว่า

สู้ไม่ปิดปากไปเลยดีกว่า

ลุงใหญ่คิดดีแล้ว ประหยัดไปหลายร้อยล้านทันที

เฉินเจียคังใช้เวลาสักพักอารมณ์ถึงคลายลง มองไปที่ซูอีเฉินอย่างประหลาดใจ และสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย

ซุอีเฉินพูดเสียงเบาๆว่า “ซู่เป่าพลังเยอะกว่าคนธรรมดาเป็นร้อยล้านเท่านิดหน่อยจริงๆ…ช่วงนี้เธอก็ฝึกศิลปะการต่อสู้กับพ่อของเธออีกครั้ง มีพรสวรรค์ไม่เลวเลยล่ะ”

เฉินเจียคังยกมุมปาก

นี่มันไม่ใช่เยอะมากกว่านิดหน่อยแล้ว？

แต่พอมาคิดดูแล้วก็พอจะเข้าใจได้ เพราะเขารู้ว่าพ่อของซุ่เป่าคือใคร…ถ้าหากเป็นเทพนักรบคนนั้นล่ะก็ ก็ไม่แปลกเลยที่ซู่เป่าจะสามาถโยนคนลอยขึ้นไปได้

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น อีกอย่างเทคนิคการล้มคนนั้นก็แรงเกินไป ตัวพี่หลี่เองร่างยิ่งผอมๆอยู่…

ขณะคิดอยู่ ก็เห็นซู่เป่าร้องเอิ้กอ้ากวิ่งปรี่เข้ามา一เท้าเหยียบอยู่บนตัวพี่หลี่

“หนูจะตี ตีตีตี！”

ดูสีหน้าน้อยๆนั้นสิ ดุแบบน่ารักๆ

เฉินเจียคังยกมุมปาก โอเค ถ้ามองแบบนี้ ก็ดูไม่ได้ต่างจากเด็กปกติเลย…

อีกด้านหนึ่ง ก่อนที่ซู่เป่าจะวิ่งเข้ามาเสี่ยวอู่ก็รีบตามมาด้วย มายืนร้องเพลงอยู่ด้านหลังคุณปู่เต่า

ถอนไชเท้า ๆ อื้อ...ถอนไชเท้า! ไอ้หยาถอนไม่ออก! คุณปู่มาเร็ว มาช่วยถอนไชเท้าหน่อย!

คุณปู่ที่นั่งอยู่บนรถเข็น "ฮื๊บ....เท้า...."

ทุกคน “……”

เมื่อตำรวจมาถึงเห็นภาพเหล่านี้ ก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง

นี่มันภาพอะไรเนี่ย？！

เฉินเจียคังอธิบายเหตุผล ตำรวจเปิดดูโทรศัพท์ตรวจสอบ ถึงกับขนหัวลุก

ในอัลบั้มมือถือของพี่หลี่นั้นไม่เพียงแต่มีภาพที่เต็มไปด้วยการที่เธอทารุณคนแก่ แต่ยังมีคลิปวิดีโอมากมายที่เธอทำให้คนที่เธอดูแลขาดอากาศหายใจจนตาย

เธอไม่ได้มีความยำเกรงอะไรต่อชีวิตเลยแม้แต่น้อย แต่กลับทำท่ายิ้มแปลกๆ【พวกแกมาดูสิ วันนี้ฉันก็ทำอีกแล้ว เขาไม่ได้นอนดีๆมาหลายวันแล้ว ฉันก็ไม่ได้ป้อนอาหารให้เขา อันที่จริงเขาก็อ่อนแอมากอยู่แล้วด้วย ขำ หลายวันมานี้พวกญาติๆเองก็รู้ว่าชีวิตของคนชราใกล้จะถึงช่วงเวลาสุดท้ายแล้ว ฉันเองก็แค่ส่งเขาไปแค่นั้น…ดูสิ ตอนนี้เขาตายแล้ว พวกญาติก็คงไม่สงสัยอะไร ฮ่าๆ】

ภาพคลิปเบลอๆ บวกกับภาพที่พี่หลี่แอบถ่ายพวกญาติๆร้องไห้เสียใจ ระหว่างนั้นเองเธอก็แกล้งทำเป็นร้องไห้อยู่ข้างๆ แต่พอดูคลิปแล้วกลับทำให้รู้สึกว่าเหมือนเธอกำลังหัวเราะมากกว่า

“น่ากลัวจริงๆ！”เหล่าคนใช้ของตระกูลเฉินเปลี่ยนความสนใจจากพละกำลังของซู่เป่ามาอยู่ที่ตัวพี่หลี่ แค่ฟังอยู่ข้างๆก็รู้สึกขนลุกแล้ว

คลิปประเภทนี้ไม่ได้มีแค่คนเดียวที่เป็นเหยื่อ แต่ยังมีอีกหลายคน

เอาหมอนอัดหน้าจนตาย และที่พบบ่อยที่สุดก็คือการที่เธอกดหัวคนแก่ในอ่างน้ำจนตาย ตามคำบอกเล่าของพี่หลี่ เรื่องแบบนี้ไม่ได้ถูกจับได้ง่ายๆ…

นอกจากวิดีโอของพี่หลี่เอง เธอยังเก็บบันทึกวิดีโอของคนอื่นๆอีกมากมาย เนื้อหาก็ตั้งแต่การฆ่าแมวไปจนถึงคน…มีทุกอย่าง！

ตำรวจตามรอยสืบดู ก็หากลุ่มที่พี่หลี่อยู่ได้ง่ายๆ พูดแบบไม่เว่อร์เลยก็คือในกลุ่มนั้นมีสมาชิกอยู่เป็นร้อยคน เกือบครึ่งนึงเป็นฆาตรกร

นี่เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกว่าคนนั้นน่ากลัวมืดมนขนาดไหน ทั้งที่พวกเขาเองก็ผ่านคดีมามากมาย

เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้คนถูกคุกคามมากขึ้น พวกเขาจะต้องเก็บเป็นความลับแล้วรีบจัดการจับคนพวกนี้ให้เร็วที่สุด

ขณะเดียวกัน ในกลุ่ม【ครอบครัวแสนสุข】ที่พี่หลี่อยู่นั้นก็ไม่ไม่คาดคิดเลยว่าพี่หลี่จะทำให้พวกเขากำลังจะถูกหมายหัว

**

ทุกคนมองพี่หลี่ที่ถูกควบคุมตัวไป ในใจทั้งตกใจทั้งกลัว กว่าจะกลับมามีสติได้ก็นานทีเดียว

ซู่เป่าเหมือนว่ากำลังจะลากอะไรบางอย่างมา ดูท่าทางลำบากมาก

จี้ฉางรับตาข่ายจับวิญญาณจากมือเธอ “มา ข้าเอง” จี้ฉางกล่าว

เขาขยับนิ้วมือไปมา ตัวตาข่ายจับวิญญาณก็ลอยขึ้นมา จี้ฉางยิ้มเอ่ย “ตัวข้าทำเอง เจ้าซาบซึ้งใจไหม？”

ผีใจดำที่กำลังดิ้นรนอย่างหนัก “……”

ไม่กล้าขยับ…

เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ตระกูลเฉินเองก็ไม่มีความคิดที่ต้อนรับซูอีเฉินกับซู่เป่าแล้ว อีกทั้งซู่เป่ายังสามารถจับผีใจดำได้ ถือว่าภารกิจสำเร็จ

ซู่เป่าหยิบคุณปู่เต่าขึ้นมาจากหญ้า ตบๆ พูดพึมพำว่า “คุณปู่เต่า เมื่อกี้ขอโทษค่ะ ซู่เป่ารีบร้อนเกินไป หาอะไรไม่เจอจริงๆ…”

เธอหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วรีบพูดเสริมทันทีว่า “เมื่อกี้หนูเพิ่งนึกขึ้นมาได้ ถ้ายังมีครั้งต่อไปอีก ซู่เป่าจะทิ้งรองเท้าแต่จะไม่มีทางทิ้งคุณปู่ไปแน่นอนค่า！”

เต่า “%%%”

พูดจริงๆนะ？

เขาทำตาตี่ พรางทำเสียงกระแอม ทำท่าเหมือนไม่สนใจ

เสียวอู่เห็นซู่เป่าเก็บเต่ากลับมา ไม่รู้อีท่าไหนถึงผิวปากออกมาได้พร้อมเอ่ย “อ้าว คุณปู่ กลับมาแล้วเหรอ？”

เต่า “……”

มันรีบหดหัวกลับเข้าไปทันที