ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 335

กินข้าวเช้าเสร็จ มู่กุยฝานก็รีบไปเข้าทีม ก่อนจะออกจากบ้านจู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้จึงกลับไปยังห้องซู่เป่าอีกรอบ

“เด็กดี ให้ยันต์เครื่องรางพ่อสักแผ่นได้ไหม”

พละกำลังในการต่อสู้ของผู้คน ได้จากการฝึกฝนจริงๆ

คนเรามีแต่จะฆ่าร้อยครั้งชนะร้อยครั้งในสงครามความเป็นความตายเท่านั้น จึงจะเติบโตเป็นเทพสงครามที่ยากจะรุกราน

จับผีซ้อมผีก็เช่นเดียวกัน

ฉะนั้นมู่กุยฝานจึงเตรียมจะไปฝึกฝนในเวลาว่าง แต่ให้ดีต้องมียันต์เครื่องรางสักแผ่น

เจ้าเด็กน้อยของเขามีความสามารถ ย่อมต้องใช้ได้แน่

ซู่เป่าวิ่งตึงๆๆ ไปยังห้องเสื้อผ้า ล้วงยันต์เหลืองออกมาจากกระเป๋าสะพายใบหนึ่ง

“นี่ค่ะ ให้พ่อค่ะ ให้พ่อหมดเลย!”

มู่กุยฝานเลิกคิ้วโดยพลัน “เด็กดี ยันต์เหลืองของหนูนี่เท่ากับหนึ่งชีวิตใช่ไหม ไม่รู้ว่ายันต์เหลืองหนึ่งแผ่นนี้ราคาเท่าไร”

ซู่เป่าเอ๋เสียงหนึ่ง ยันต์เหลืองของเธอมีค่าด้วยเหรอ

เธอรีบถามขึ้นว่า “พ่อคะ ยันต์เหลืองหนึ่งแผ่นขายได้เงินเท่าไรเหรอคะ”

มู่กุยฝานลังเล “พูดยาก ในสายตาของคนที่เข้าใจสินค้า ก็จะมีมูลค่าหลายสิบล้าน แต่ในสายตาของคนที่ไม่เชื่อ ห้าเหมาก็ยังไม่คู่ควรเลย”

ซู่เป่ากระพริบตาปริบๆ ทันใดนั้นก็มีความคิดในการทำเงินผุดขึ้นมา

ขณะนี้เองซูเหอเวิ่นก็เข้ามาหาซู่เป่า ถือสมุดบันทึกเล่มหนาเล่มหนึ่งมาด้วย ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น “ซู่เป่า เธอดูสิฉันสืบเจออะไร!”

ซู่เป่าถามขึ้นอย่างสงสัย “อะไรเหรอ”

ซูเหอเวิ่นพูด “ข้อมูลของลูกค้า!”

ซู่เป่างงจนเขลา ข้อมูลลูกค้าอะไรกัน

เห็นเพียงแต่ซูเหอเวิ่นเปิดสมุด เปิดไปทีละหน้า “ฉันรวบรวบสิบสถานที่ที่เฮี้ยนที่สุดที่ถ่ายทอดมาจากประวัติศาสตร์ของเมืองนี้เอาไว้!”

“อย่างเช่นที่นี่ ตึกร้างสร้างไม่เสร็จเป่ยหู ตึกร้างสร้างไม่เสร็จผีเฮี้ยนในตำนาน เข้าไปตอนกลางดึกไม่บาดเจ็บออกมาก็ต้องตายออกมา...”

“แล้วก็ยังมีที่นี่ โรงพยาบาลจิตเวชที่ถูกทิ้งร้าง ได้ยินมาว่าผู้ป่วยจิตเวชคนหนึ่งฟันคนในครอบครัวตัวเองตายยกครัว จากนั้นก็ถูกส่งตัวมาไว้ที่นี่ คืนวันหนึ่งจู่ๆ โรงพยาบาลจิตเวชแห่งนี้ก็เกิดไฟไหม้ขึ้นจนมอดไปทั้งหลัง ในที่เกิดเหตุมีคนตายสี่สิบคน หมอและพยาบาลที่รอดชีวิตมาก็เป็นบ้ากันทุกคน บอกว่าได้ยินเสียงหัวเราะเยาะของคนในครอบครัวนั้น...”

“แล้วก็ถนนผีเฮี้ยนเส้นนี้ เคยมีผู้หญิงสองคนกลับบ้านหลังจากเลิกงานกลางดึก ได้ยินเสียงคนเรียกอยู่ด้านหลังก็เลยหันกลับไป สุดท้ายก็เห็นหัวห้อยอยู่กลางอากาศ ตอนนั้นตกใจก็เลยวิ่งออกมากลางถนนจนถูกรถชนตาย ตามข้อมูลที่หาได้ ตอนแรกถนนเส้นนี้กำลังขุดท่อระบายน้ำอยู่ จู่ๆ รถเครนขนาดใหญ่ก็พุ่งตกลงมา จนไปทับหัวของคนงานที่กำลังก่อสร้างจนขาด...”

ซูเหอเวิ่นพูดไปพลางเปิดสมุดไปด้วย

จากนั้นเขาก็หยิบปากกาขึ้นมาด้ามหนึ่ง คิดคำนวณบนหน้าที่ว่างอยู่

“สมมติว่าข่าวลือเกี่ยวกับสถานที่เหล่านี้เป็นเรื่องจริง หรือว่าสถานที่ที่เฮี้ยนมากๆ จะมีผีเพียงแค่ตนเดียว...ถ้าอย่างนั้นเป้าหมายของเราก็จะเพิ่มได้อีกสิบ!”

“ถ้าถูกรางวัลใหญ่ จับวิญญาณพยาบาทกับผีร้ายได้ นั่นก็ยิ่งเยี่ยมไปเลย...”

ซู่เป่าฟังจนจะเป็นลมล้มตึง ถูกหลอกอย่างสมบูรณ์แบบ

ที่แท้นี่ก็คือข้อมูลของลูกค้าสินะ!

มุมปากมู่กุยฝานกระตุก

สุดยอดไปเลย นี่เรียกว่าข้อมูลของลูกค้าเหรอ

เขากวาดตามองด้วยความรวดเร็วทีหนึ่ง จากนั้นก็จดจำข้อมูลลูกค้าส่วนนี้เอาไว้

“ไปแล้วนะ” มู่กุยฝานลูบศีรษะของซู่เป่า จากนั้นก็ควงศีรษะของซูเหอเวิ่นหมุนรอบหนึ่ง ขณะนี้เองถึงเดินจากไปอย่างพอใจ

ซูเหอเวิ่นไม่รู้เลยว่าข้อมูลลูกค้าที่เขารวบรวมมาอย่างยากลำบาก ถูกอาผู้ขาดคุณธรรมของเขาขโมยไปทั้งอย่างนี้แล้ว...

เขายังคงทำสีหน้าระรื่น คำนวณหาค่าเอ็กซ์วาย

ซู่เป่าเองก็มีสีหน้าระรื่น...ยันต์เหลืองหนึ่งแผ่นมีค่าตั้งสิบล้าน

หนึ่งวันเธอวาดสิบแผ่น

นั่นก็จะได้ร้อยล้าน

สองวันวาดยี่สิบแผ่นก็จะได้สองร้อยล้าน สามร้อยล้าน หนึ่งล้านล้าน...

ว้าว รวยแล้ว!

“เยี่ยมไปเลย!” เธอพูดขึ้นอย่างดีใจ

ซูเหอเหวินหันหน้าไปจะปล่อยหมัดบนหน้าซูเหอเวิ่น

ซูเหอเวิ่น “???”

เขาทำอะไรเหรอ เขาเพิ่งจะเรียกแค่ทีเดียวเอง

ไม่ออกไปก็ไม่ออกไปสิ ทำไมต้องต่อยด้วย!

ใบหน้าของซูเหอเวิ่นทั้งน้อยใจและโกรธเคือง “ไม่ออกก็ไม่ออกสิ ทำไมต้องลงไม้ลงมือด้วย!”

สีหน้าของซูเหอเหวินเย็นชา “ไป!”

พูดจบก็ออกจากห้องไปก่อนคนแรก

ไปที่ไหนก็ได้ ดีกว่าสอนหานหานอยู่ที่นี่!

ซูเหอเวิ่น “??”

อะไรกัน...

ตกลงว่าออกไปแต่ก็ต่อยเขาด้วยงั้นเหรอ นี่...มีเหตุผลที่ไหน!

หานหานมองทีหนึ่งแล้วรีบตามไปทันที “หนูไปด้วย!”

ผู้ปกครองซูเหอเหวินสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชาประโยคหนึ่ง “เอาการบ้านทั้งหมดของเธอไปด้วย!”

หานหาน “...”

สุดท้ายซูเหอเหวินก็พาเหล่าน้องๆ ไปที่ห้องสมุดตามที่คุณย่าบอก เพื่อขัดเกลาจิตใต้สำนึก และถือโอกาสเตรียมตัวล่วงหน้าก่อนเปิดเทอม

นายหญิงซูเรียกอาเนี่ยให้มาขับรถ เธอส่งพวกเขาออกจากบ้านไปอย่างปลื้มปิติเป็นอย่างมาก

ซู่เป่าแบกกระเป๋าสัตว์เลี้ยงไปด้วย เธอใส่คุณปู่เต่ากับเสี่ยวอู่ไว้ในกระเป๋าสัตว์เลี้ยง

และยังมียันต์เหลืองอีกปึกหนึ่ง

จากนั้นก็สะพายกระเป๋าสะพายใบหนึ่ง ในกระเป๋าสะพายเองก็มียันต์เหลืองอยู่ปึกหนึ่งเช่นกัน

เจ้าเด็กน้อยเต็มไปด้วยความมั่นใจ หากกระดาษกองหนึ่งออกไป ต้องเปลี่ยนกลับมาเป็นเงินกองหนึ่งอย่างแน่นอน...