ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 418

สาวสวยโยนเนื้อวัวในมือทิ้ง แล้วยกสุนัขขึ้นมาอย่างยากลําบาก "มันน่าสงสารมากเลย! คุณช่วยฉันหน่อยสิ... ช่วยพามันส่งโรงพยาบาลให้หน่อย"

เธอมีสีหน้ากระวนกระวาย รู้ว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีใครช่วย คนอื่นเห็นว่าสกปรก

คนอื่นรังเกียจแต่เธอกลับไม่รังเกียจ แบบนี้ถึงจะเน้นให้เห็นความจิตใจดีของเธอได้ชัดขึ้น

แล้วคนรอบข้างเมื่อเห็นสุนัขจรจัดสกปรกก็ลังเลกันตามคาด บางคนถึงกับถอยหลัง

แล้วถ้ามันเป็นหมาบ้าล่ะ?

ถ้าจู่ ๆ มันกัดพวกเขาขึ้นมา ถึงเวลาใครจะรับผิดชอบ

หญิงสาว ‘จิตใจดี’ ร้อนใจจนร้องไห้ “ขอร้องพวกคุณล่ะนะ ช่วยฉันหน่อย... มัน มันหนักเกินไป ฉันอุ้มไม่ขึ้น..."

เธอพยายามอุ้มวูล์ฟด็อกสุดแรง ราวกับว่ามันหนักมาก สิ่งสกปรกบนตัวสุนัขเลอะเสื้อผ้าเธอ เธอก็ทำหน้าไม่สนใจ

เธออยากให้มันออกมาเป็นแบบนี้แหละ

ผู้คนที่เดินผ่านไปมาส่ายหัวและพูดว่า "เฮ้อ สาวน้อยช่างมันเถอะ สุนัขตัวนี้สกปรกจะตายไป ดูท่าไม่น่ารอด"

"ใช่ ๆ ๆ คุณใจดีเกินไป"

หญิงสาวมองต่ำเพื่อปกปิดร่องรอยของความได้ใจในสายตา

นอกจากเธอจะไม่ปล่อยมือแล้ว หนำซ้ำเธอกลับแสดงให้สมจริงมากขึ้น กระวนกระวายใจเหมือนแม่ตาย

ในเวลานี้ก็มีเสียงเด็กน่ารัก ๆ ดังขึ้น "พี่สาวคนนี้แสดงได้ปลอมมาก"

อีกเสียงหนึ่งก็เป็นเสียงของเด็ก แต่ค่อนข้างเย็นชา "เชอะ ตลกสิ้นดี"

สาวสวยกำลังแสดงเพลินจนอินกับบท

คาดไม่ถึงว่าจะมีเสียงสองเสียงที่ไม่เข้าพวกดังขึ้นมา เธอตกตะลึงและเงยหน้าขึ้นมอง

แต่สิ่งแรกที่เห็นคือมู่กุยฝาน เธออึ้งไปชั่วขณะ และลืมไปว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

เทพสงครามมู่กอดอกพูดเรียบ ๆ ว่า "คุณระวังหน่อยสิ..."

สาวสวยหน้าแดงทันที เธอทําอะไรไม่ถูกจึงเสยผมทัดหู ตื่นเต้นเอามาก ๆ

คนหล่อ! หล่อสุด ๆ! คนหล่อที่ดูภูมิฐานกว่าราชาดารานำชายอย่างซูลั่วอีก!

อีกอย่างหนุ่มหล่อคนนี้ยังเป็นห่วงเธอด้วย!

"ฉัน... ฉันไม่เป็นไร" หญิงสาวทำเป็นอ่อนแอและหมดหนทางทันที "มันหนักเกินไปฉันยกไม่ไหว พี่ค่ะ คุณช่วยฉันหน่อยได้ไหม? น้องหมาน่าสงสารมาก ฉันอยากส่งมันไปโรงพยาบาล… ถ้าช้ากว่านี้ก็จะไม่ทันแล้ว..."

เดิมทีเธอแค่อยากเสแสร้งเพียงเล็กน้อยเพื่อแสดงให้เห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วค่อยพาสุนัขไปโรงพยาบาลสัตว์

แต่ตอนนี้... ตอนนี้เธอ "ยกไม่ขึ้น" จริง ๆ แล้ว เธอมองมู่กุยฝานตาปริบ ๆ

สายตาของมู่กุยฝานแฝงแววเยาะเย้ยเล็กน้อย "ผมหมายความว่าคุณระวังหน่อย เพราะถ้าออกแรงอีกนิด คุณก็จะโดนจับได้แล้ว"

สาวสวย: "..."

ซู่เป่าจ้องมองสาวสวยแล้วนำความรู้มาใช้ซ้ำ "อาจารย์คะ บนหัวของเธอก็มีไอพิฆาต ผีร้ายหนีไปแล้วใช่ไหม?"

เธอหยุดไปครู่หนึ่งก่อนพูดต่อว่า "เป็นไอแบบเดียวกับผีร้ายตัวเมื่อกี้เลย"

จี้ฉางจะมองสาวสวย “ไอพิฆาตยังใหม่อยู่เลย ดูแล้วน่าจะไม่ได้หนีไป แต่เป็นผีร้ายตัวเดียวสิงสองคนมากกว่ามั้ง?”

ทันใดนั้นซู่เป่าก็มองไปที่ชายผอมแห้งท่าทางอ่อนแอคนหนึ่งในฝูงชน บนหัวของเขาก็มีไอแบบเดียวกัน

เธอกระซิบว่า "อาจารย์คะ เป็นไปได้ไหมคะว่ามันจะสิงทั้งรัง?"

จี้ฉางหรี่ตา "เป็นไปได้มาก"

อย่างอื่นยังไม่ต้องพูดถึง หญิงสาวตรงหน้าคนนี้กับชายผอมแห้งที่แกล้งทําเป็นคนเดินผ่านไปมาในฝูงชนต้องเป็นพวกเดียวกันแน่ ๆ

ซู่เป่าเข้าใจแล้ว

เมื่อกี้ตอนเดินทางมาที่โรงพยาบาลสัตว์ ท่านอาจารย์บอกว่า ผีร้ายที่อยู่บนหัวลุงคนนั้นเรียกว่าผีหน้าซื่อใจคด

เธอถามว่าหน้าซื่อใจคดคืออะไร แล้วพ่อก็อธิบายว่า ก็หมายความเสแสร้งแกล้งทำเป็นคนดีไง

ดังนั้นพี่สาวคนนี้ก็หน้าซื่อใจคดเหมือนกัน

ซู่เป่าแฉอย่างไม่เกรงใจว่า "พี่สาว พี่ก็รู้ว่าถ้าช้ากว่านี้ก็จะสายเกินไป แล้วทําไมยังชักช้าอยู่อีกล่ะ"

เธอก้าวไปข้างหน้าลูบหัวสุนัขแล้วพูดว่า "มันผอมขนาดนี้ พี่เสี่ยวปายังยกขึ้นมาได้ด้วยมือเดียวเลยใช่ไหม พี่เสี่ยวปา"

กู้เสี่ยวปา: "..."

เพราะวูล์ฟด็อกตัวใหญ่จริง ๆ ถ้ามันยืนขึ้นน่าจะสูงกว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้อีกมั้ง ตามหลักแล้วก็ไม่น่าจะเบา

แต่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ สามารถอุ้มมันขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย ก็ไม่น่าจะหนักนะ...

“ไม่ว่ายังไง ต่อให้แรงน้อยแค่ไหน จะไม่น่าจะน้อยกว่าเด็กสามขวบคนหนึ่งได้หรอกมั้ง?"

"เมื่อกี้ดูเหมือนว่ามีอะไร แต่ตอนนี้ทําไมยิ่งดูยิ่งเหมือนการแสดง..."

"นั่นสิ เมื่อกี้เธอก็ถือโทรศัพท์ถ่ายวิดีโออยู่ด้วย เหมือนบล็อกเกอร์เลยนะ คงไม่ใช่ว่าตั้งใจจะเรียกกระแสหรอกนะ?"

สาวสวยเหมือนถูกมือที่มองไม่เห็นตบหน้าอย่างแรง เธอหน้าแดง

ให้ตายสิ... ทำไมเด็กสมัยนี้น่ารำคาญจัง!

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ถ้าเป็นตอนอื่นสาวสวยก็คงจะไปแล้ว ช่างหัวคนอื่นจะว่ายังไงสิ ถึงยังไงพวกเขาคงไม่เลื่อนเจอคลิปเธอในโลกออนไลน์หรอก

แต่ตอนนี้...

สายตาของสาวสวยติดอยู่กับร่างของมู่กุยฝาน

หัวใจเธอเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้

ถ้าเธอจากไปแบบนี้ เท่ากับเธอยอมรับโดยปริยายว่าตัวเองก็เป็นอย่างที่เขาพูดน่ะสิ

ไม่ได้ เธอต้องตามต่อต้องไม่ทอดทิ้งสุนัข ให้เขารู้ว่าเธอจิตใจดีจริง ๆ ไม่ใช่อย่างที่เขาคิด

ก็ไม่รู้ว่าใครมอบความกล้านี้ให้กับสาวสวย

แถมยังไม่ลืมหยิบเนื้อวัวที่เพิ่งทิ้งลงพื้นขึ้นมาแล้วไล่ตามไป

ในฝูงชน ผู้ช่วยของเธอร้อนใจแทบแย่

เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าผู้ชายคนนี้ต่อกรได้ยาก แล้วเธอจะตามไปทําอะไรอีก คลิปนี้เอาไม่ได้ก็ไม่เอาแล้วสิ ยังไงสุนัขจรจัดบนถนนมีอีกตั้งมากมาย วางยาใหม่อีกตัวก็ได้แล้วไม่ใช่หรือไง!

ในสายตาของสาวสวยในขณะนี้มีเพียงมู่กุยฝานที่ทั้งสูงทั้งหล่อเท่านั้น เธอสนเรื่องพวกนี้ที่ไหนกัน

เธอไม่รู้เลยว่าพฤติกรรมของเธอตอนนี้เรียกว่า... หาเรื่องหน้าแตก

หรือก็คือเสนอหน้าไปให้คนอื่นแหกหน้านั่นเอง...