ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 517

ฤดูหนาวผ่านไปแล้ว ฤดูใบไม้ผลิกำลังมาเยือน

แสงอาทิตย์เริ่มสาดแสงร้อนแรง กองหิมะฤดูหนาวก็ค่อย ๆ ละลาย

แม่น้ำที่ถูกแช่แข็งตอนนี้กลับมาไหลเป็นปกติแล้ว เรือค้นหาศพก็แล่นอยู่บนแม่น้ำทั้งวันทั้งคืน

เขาร้างไม่เพียงแค่ถูกทำให้โล่งเตียน แต่ถึงขนาดขุดจนเป็นหลุมขนาดใหญ่

ซูอีเฉินอาศัยซื้อที่ดินแห่งนี้ไว้ในนามผู้ลงทุนเพื่อพัฒนา ที่แห่งนี้เดิมทีก็ไม่มีใครกล้ามาพัฒนา เพราะเก็บไว้ก็ไม่สามารถทำโครงการทรัพยากรสาธารณะได้ เช่น สวนสาธารณะ ศูนย์ออกกำลังกาย และสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ

ดังนั้นซูอีเฉินก็เลยได้รับการอนุญาตมาอย่างราบรื่น ปัจจุบันที่ดินผืนนี้จะขุดอย่างไรก็ไม่มีใครมายุ่ง

แรกเริ่มประชาชนต่างก็ให้ความสนใจตระกูลซู ทว่าตอนนี้ก็ค่อย ๆ เงียบไปแล้ว

เมื่อผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หรือครึ่งเดือน สื่อก็จะรายงานความคืบหน้าในการค้นหาแก้วตาดวงใจของครอบครัวมหาเศรษฐีเป็นครั้งคราว

ทั้งตระกูลซูราวกับถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำ ซูเยว่เฟยลาพักผ่อนอีกครั้ง ซูอวิ๋นเจาและซูจิ่นม่อต้องยอมใช้เส้นสายในการค้นหาอย่างต่อเนื่อง

วันนี้ที่เขาร้างมีเสียงดังซู่ น้ำแข็งที่ละลายในแม่น้ำไหลเข้าไปในหลุมขนาดใหญ่ บวกกับน้ำจากหิมะที่ละลายในฤดูหนาว ส่งผลให้หลุมขนาดใหญ่เต็มไปด้วยน้ำทันที

“สูบน้ำ! สูบน้ำออกให้หมด!” มู่กุยฝานสวมชุดเสื้อกันฝนสีดำ ยืนอยู่ขอบหลุมเขาร้าง

เขาร้างยิ่งขุดก็ยิ่งลึก เดิมทีตอนเป็นหิมะก็ยังพอไหว เพราะน้ำจะค่อย ๆ เข้าไปในหลุมอย่างช้า ๆ

พวกเขาขุดไปด้วยพลางสูบน้ำออกไปด้วย

มู่กุยฝานกลัว...กลัวว่าถ้าหากลูกรักของเขาอยู่ด้านล่าง เดิมทีกำลังจะขึ้นมากลับถูกน้ำท่วมแล้วจะทำอย่างไร

“นายท่าน…!” ว่านเต้าอวี้ลังเลที่จะพูด

นี่มันสามเดือนแล้วนะ!

ต่อให้มีคนอยู่ด้านล่างก็คงจะรอดได้ยาก

บนโลกใบนี้มีหลักการไหนบ้างที่คนถูกฝังไว้สามเดือนแล้วไม่ตาย...

แต่ว่านเต้าอวี้ก็ไม่ได้พูดออกมา

มู่กุยฝานที่นับวันยิ่งเป็นกันเอง เดิมทียังพูดคุยล้อเล่นกับพวกเขาประโยคสองประโยคอยู่เลย ตอนนี้กลับมาน่าสะพรึงกลัวอีกแล้ว น่ากลัวยิ่งกว่าตอนอยู่ในสนามรบอีก

มีคนมาถามว่าใต้ดินมีน้ำสะสมมากขึ้นเรื่อย ๆ ยังจะสูบน้ำออกอีกไหม

ว่านเต้าอวี้ถอนหายใจ ก่อนจะพูดไปว่า “สูบ เพิ่มอุปกรณ์อีกสิบเครื่อง”

ซูอิ๋งเอ่อร์เดินเข้ามา “เรื่องสูบน้ำให้เป็นหน้าที่ฉัน”

เขาเป็นวิศวกรรู้ว่าควรจะจัดการอย่างไร

ซูอิ๋งเอ่อร์มองไปที่หลุมขนาดใหญ่

แต่เดิมที่เคยเป็นเขาร้าง ทว่าตอนนี้แทบจะดูไม่ออก มีแต่หลุมขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า

จริง ๆ เขารู้ดีว่าผ่านมาสามเดือนแล้ว ไม่เหลือความหวังอะไรแล้ว

ต่อมามู่กุยฝานก็เลยไม่สนใจให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย

หยวนหยวนก็จะมาอยู่อย่างนี้บ่อย ๆ ทุกครั้งก็จะหาโอกาสเข้ามา ต่อให้มู่กุยฝานหน้าตาเย็นชาไม่สนใจเธอ เธอก็ไม่ละความพยายาม

“ลุงใหญ่ นี่คือซูชิที่หนูทำเอง ลุงชิมคำหนึ่งนะ!”

หยวนหยวนออดอ้อน

แม่ของเธอบอกว่า ขอเพียงแค่สนิทสนมกับลุงใหญ่ได้ ก็จะสามารถเสพความเจริญรุ่งเรืองและความมั่งคั่งได้อย่างไม่มีวันหมด และไม่มีใครมารังแกได้ แถมยังกดหัวพี่สาวเธอได้อีกด้วย

คนอื่นบอกว่าแม่ของเธอเป็นเมียน้อย พี่สาวของเธอก็คือลูกสาวของเมียหลวง ดังนั้นถึงแม้พ่อของเธอจะรวย แต่พอเธอกับแม่ของเธอไปไหนก็จะมีแต่คนดูถูก

หยวนหยวนไม่รู้ว่าอะไรคือความเจริญรุ่งเรืองและความมั่งคั่ง

เธอรู้เพียงว่าตัวเองจะไม่ต้องโดนคนอื่นดูถูกอีกต่อไป และพี่สาวของเธอจะได้ไม่กล้ามารังแกเธออีก！

หยวนหยวนรู้ว่าลุงใหญ่ของเธอคนนี้ ดีต่อลูกพี่ลูกน้องของเธอมาก

ตอนนี้น้องสาวคนนั้นกลับหายตัวไป แม่บอกว่าเธอต้องตายไปแล้วแน่ ๆ

ไม่สำคัญถ้าลุงใหญ่ยังไม่สนิทกับเธอในตอนนี้ แม่บอกว่าขอเพียงไม่ละความพยายามอีกหน่อยจะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน

ขอเพียงได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับลุงใหญ่ ชีวิตของเธอกับแม่ก็จะดีขึ้น!

……