ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 563

ณ วัดแห่งหนึ่ง

ไอดำมวนหนึ่งซ่อนตัวในรูปสลักรูปหนึ่ง

ร่างจริงของผิงเติ่งหวังก็อยู่ตรงนี้นี่แหละ

เขาหลับตา สัมผัสร่างแยกของตัวเอง

เขามองเห็นตัวเองจับและบีบคอซูอวิ๋นเจาผ่านสายตาของร่างแยก

“เหอะ...รอให้ข้าเอาหัวของซูอวิ๋นเจาไปวางตรงหน้าเจ้าแล้ว ดูสิว่าเจ้าจะทำหน้ายังไง”

ผิงเติ่งหวังเริ่มจินตนาการหน้าร้องไห้ของซู่เป่าแล้ว

เรื่องที่เกิดบนเกาะหนีกวงครั้งที่แล้ว กลับทำให้พวกเขาพ้นเคราะห์ไปได้หนหนึ่ง ผิงเติ่งหวังรู้สึกเพียงหยวนหยวนไม่เอาไหน

แต่ก็ยังเป็นเด็กที่ต่อกรกับซู่เป่าได้ เขาจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก ดังนั้นตอนนี้หยวนหยวนจึงกลายเป็น ‘ทูตบนแดนมนุษย์’ ช่วยเขาจับผี

เขาต้องการลูกน้อง

ลูกน้องจำนวนมาก!

------------------------------

ชั้นบนสุดของคฤหาสน์แห่งหนึ่งห่างจากตระกูลซูประมาณหนึ่งกิโลเมตร คุณนายไฮโซกำลังมองเงาร่างเล็ก ๆ ที่กำลังยุ่งงวดอยู่ด้วยความนับถือ

“คุณป้าซุน เอาไอ้นี่ออกไปก็พอแล้วค่ะ!” หยวนหยวนยิ้มหวาน

คุณนายซุนพูดด้วยความซาบซึ้งใจทันที “เธอไม่เพียงแต่ช่วยลูกชายฉัน ยังช่วยบ้านเรากำจัดสิ่งอัปมงคลอีก...ขอบใจเธอมากจริง ๆ!”

หยวนหยวนส่ายหน้าและยิ้มตอบ “ไม่เป็นไรค่ะ! ช่วยทุกคนได้ก็ดีแล้ว!”

เธอเลียนแบบซู่เป่าทั้งอย่างตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ

แน่นอนว่าเธอไม่เคยเจอซู่เป่า เคยเห็นแต่ในคลิปสั้นที่เผยแพร่ออกมาจำนวนหนึ่งเท่านั้น เธอแทบจะเลียนแบบโดยไม่รู้ตัว

“จริงสิคะคุณป้าซุน บ้านตรงไหล่เขาทางนั้นอย่างกับปราสาทแน่ะ เป็นบ้านของใครเหรอคะ” หยวนหยวนกะพริบตาปริบด้วยความสงสัย

ไม่มีใครรู้เรื่องที่มู่เหม่ยหัวกับหยวนหยวนไปเยี่ยมตระกูลซู คุณนายซุนจึงตอบว่า “บ้านตระกูลซู แต่...”

คุณนายซุนกระซิบกระซาบ “เหมือนว่านายหญิงตระกูลซูจะเกิดเรื่องนะ”

หยวนหยวนนิ่งไป จากนั้นก็พูดด้วยความตกใจ “เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ”

เขาไม่ต้องยอมรับเธอที่เป็นพี่สาวหรอก ยอมรับหยวนหยวนก็พอ

หลินซื่อเสียนเตือน “อย่าหาเรื่องมาให้ฉันนะ! อยู่บ้านเฉย ๆ พยายามมีลูกชายให้ฉันสักคนก็พอ! และนี่ก็คือคุณค่าสูงสุดของเธอ!”

มู่เหม่ยหัวก้มหน้า รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

หลินซื่อเสียนมักจับตาดูเธออยู่เสมอ แล้วยังบังคับให้เธอมีลูกชายให้อีก อย่างกับคุณค่าของเธอมีแต่การคลอดลูกชายอย่างนั้นแหละ!

แต่การไม่มีลูกชายมันเป็นเพราะเธอเหรอ

เธอก็อยากแอบไปมีสักคนเหมือนกัน แต่เขาก็เอาแต่จับตาดูทุกวัน!

“ฉันรู้แล้วละค่ะ...” มู่เหม่ยหัวตอบ

ทันใดนั้นสายตาของหลินซื่อเสียนก็มองไปที่ข้อมือของเธอ “กำไลเธอล่ะ”

มู่เหม่ยหัวใจหายวาบ มองหยวนหยวน

หยวนหยวนพูดขึ้นมาด้วยท่าทางเด็กดี “เมื่อกี้หยวนหยวนเกือบจะหกล้ม แม่...”