ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 893

คำว่าไม่เห็นด้วยของนายหญิงซูประโยคเดียวทำเอาทั้งกลุ่มเงียบไปทันใด

บางคนแอบรำคาญบางคนก็แอบดีใจ

แม่ของเหลียงเจิ้นอ้าวอ่านดู ผู้ปกครองของซูจื่อซู่อีกแล้ว

เกลียดจริง ๆ เลย พวกผู้ปกครองที่งกกระทั้งเงินแค่ไม่กี่สิบหยวนนี่น่ารำคาญที่สุดเลย

เธอพยายามควบคุมตัวเองแล้วถามไปในกลุ่มอย่างสุภาพว่า

[คุณยายของซูจื่อซู่ค่ะ คุณคิดว่ามีอะไรไม่เหมาะสมเหรอคะ? เรื่องที่จะซื้อมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าทุกคนก็เห็นด้วยกันหมด คุณครูเสี่ยวโอวเหนื่อยมากจริง ๆ นะคะ...]

คุณแม่ของหยางเถียนเถียน [คุณยายคิดว่าห้าสิบหยวนแพงไปใช่ไหมคะ ที่จริงก็ไม่แพงนะคะ ก็เท่ากับค่ากับข้าววันหนึ่งเอง]

แม่ของซุนเฉินเฉิน [แค่ห้าสิบหยวนก็ไม่อยากออกเหรอคะ?]

นายหญิงซูส่งข้อความประชดประชันยาวเหยียด

[ทำไมถึงซื้อรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าละค่ะ ทำไมให้รถถูก ๆ แบบนั้นล่ะ โดนทั้งแดดทั้งฝนแบบนี้มันกระทบกับการไปทำงานแล้วก็เลิกงานกลับบ้านของคุณครูนะคะ ฉันขอเสนอว่าซื้อรถเก๋งให้เลยดีกว่านะ]

แม่ของเหลียงเจิ้นอ้าวที่อยู่หน้าจอมือถืออีกฝั่งหนึ่ง "..."

คุณยายของซูจื่อซู่ [ฉันขอเสนอให้ซื้อรถยนต์ให้ดีกว่านะคะ ก็ไม่แพงเท่าไหร่ก็แค่แสนกว่าเอง แต่ละครอบครัวช่วยกันออกสักสามพันก็ครบแล้ว]

ในกลุ่มเงียบกริบ...

คุณยายของซูจื่อซู่ [ทำไมถึงไม่มีใครพูดอะไรเลยล่ะ? คิดว่าข้อเสนอนี้ไม่ดีเหรอคะ? แต่จะว่าไปถ้าให้รถยนต์ขับไปขับมาทุกวันคงดูโอ่อ่าไปหน่อย]

แม่ของเหลียงเจิ้นอ้าวรีบพิมพ์ว่า ใช่ ๆ โอ่อ่าเกินไป...(ลบ) ฮ่า ๆ คุณยายก็ช่างล้อเล่นนะคะ...(ลบ) เอ่อ คุณยายตลกจังเลยนะคะ...

แต่น่าเสียดายที่เธอพิมพ์ช้ากว่านายหญิงซู เพราะมัวกลัวว่าจะใช่คำพูดคำจาไม่เหมาะสมจึงลบทิ้งไปหลายครั้ง และช่วงที่เว้นว่างอยู่นี้นายหญิงซูก็ส่งข้อความเข้ามาในกลุ่มอีกแล้ว

คุณยายของซูจื่อซู่ [ซื้อรถยนต์จะดูโอ่อ่าไป ฉันเสนอว่าให้ซื้อบ้านใกล้โรงเรียนให้เลยดีกว่าค่ะ อย่างหมู่บ้านที่ฉันอยู่เดินไปโรงเรียนแค่ห้านาทีเอง แล้วก็ไม่แพงด้วย บ้านทั่วไปเนื้อที่ประมาณร้อยตารางเมตรก็แค่ประมาณสี่แสนเองนะ... แต่ละครอบครัวหารกันบ้านละหมื่นก็ครบแล้ว ถ้าไม่พอที่เหลือเดี๋ยวฉันสบทบให้เอง]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ทุกคนคิดว่าไงคะ?]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ทำไมไม่มีใครพูดอะไรแล้วล่ะ?]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ทำไมล่ะ ก็ทำเพื่อเด็กทั้งนั้นไม่ใช่เหรอ? ฉันพูดผิดตรงไหนหรือคะ?]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ก็แค่หมื่นเดียวเอง สมัยนี้บ้านไหน ๆ ก็มีรายได้ต่อปีหลายหมื่นทั้งนั้น นี่ก็ทำเพื่อเด็ก ๆ ทั้งนั้น ทุกคนอย่างกกันนักเลย]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ถ้าเห็นด้วยให้ซื่อบ้านให้ครูเสี่ยวโอวพิมพ์1]

คุณยายของซูจื่อซู่ [1]

แม่ของเหลียงเจิ้นอ้าว ...

แม่ของซุนเฉินเฉิน ...

คุณยายของซูจื่อซู่ [ลูกชายคนที่ห้าเป็นวิศวะกรก่อสร้าง รายได้ต่อปีหลักล้าน แม่ว่าจะตากลมตากแดดจนตัวดำไปหน่อย แต่ก็มีเสน่ห์ สูง 188 น้ำหนัก 140 ร่างใหญ่ให้ความรู้สึกปลอดภัย]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ลูกชายคนที่หกเป็นเป็นบุคลากรด้านเทคโนโลยีขั้นสูงแห่งชาติ เป็นศาสตราจารย์ที่อายุน้อยที่สุดในสถาบัน เหมาะกับคุณครูมากเลยนะ แต่ว่าเตี้ยไปนิด สูงแค่ 185 น้ำหนัก 60 กิโล ถึงจะดูผอมไปหน่อย แต่รายได้ต่อปีเป็นร้อยล้าน นิสัยร่าเริงและกระตือรือร้น]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ลูกชายคนที่เจ็ดขอไม่พูดถึง งานที่เขาทำค่อนข้างพิเศษ ปี ๆ หนึ่งได้กลับบ้านแค่ไม่กี่ครั้ง เราจะทำร้ายคุณครูของเราไม่ได้ไช่ไหมล่ะ]

คุณยายของซูจื่อซู่ [ลูกชายคนที่แปดของฉันเก่งมากเลยนะ เขาเป็นหมอ เป็นผู้อำนวยการผู้เชี่ยวชาญที่อายุน้อยที่สุดในประเทศ ทำงานในโรงพยาบาลเอกชน ถึงเงินเดือนจะไม่มากแต่เหนือกว่าตรงที่หน้าที่การงานมั่นคง พวกคุณวางใจได้ ถ้าแต่งกันจริงเดียวฉันควักกระเป๋าสบทบให้เองสองร้อยล้าน]

คุณยายของซูจื่อซู่ [อ่อใช่แล้ว หลังจากแต่งงานแล้วฉันเสนอให้ทุกคนช่วยกันออกเงินจ้างแม่บ้านให้คุณครูเสี่ยวโอวด้วย จะได้ซักผ้าทำกับข้าวให้เธอด้วย ในเมื่อคุณครูยุ่งมากขนาดนั้น ซักผ้าทำกับข้าวเปลืองเวลาไม่น้อย เอาเวลาตรงนี้ไปตรวจการบ้านให้ลูกหลานเราดีกว่า ทุกคนคิดว่าไงคะ? นี่ก็ทำเพื่อลูกหลานเราทั้งนั้นนี่นา]

ในกลุ่มเงียบเป็นเป่าสาก

อีกด้านหนึ่ง แม่ของเหลียงเจิ้นอ้าวโมโหแทบตาย ประชดกันออกหน้าออกตาขนาดนี้ ไม่จบไม่สิ้นแล้วใช่ไหม

ลูกชายแปดคน แถมยังเป็นกัปตัน นักแสดงนำชายดีเด่น ยายแก่คนนี้ช่างโม้ดีจริง ๆ!

โทรศัพท์สั่นขึ้นมาอีกครั้ง

คุณยายของซูจื่อซู่ [ ถ้าเห็นด้วยให้ซื้อรถยนต์ให้ครูเสี่ยวโอวพิมพ์ 1 เห็นด้วยให้ซื้อบ้านให้พิมพ์ 2 เห็นด้วยให้จัดงานแต่งงานให้พิมพ์ 3]

คุณยายของซูจื่อซู่ [123]

บรรดาผู้ปกครองทั้งหลาย "..."