เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1258

บทที่ 1257 เป็นเหตุผลที่ฟังดูดีมาก

“ใช่มั้ยล่ะ บวชมีอะไรดี? ถึงแม้โลกมนุษย์จะมีความวุ่นวาย แต่ก็สวยงามและมีสีสัน อีกอย่าง........ชีวิตของเธอขาดแค่ผู้ชายคนเดียวเท่านั้น ขอแค่หาผู้ชายอีกคนได้ เธอก็ไม่ต้องกลุ้มใจแล้ว”

“พูดมันง่าย”เจียงเสี่ยวไป๋กลอกตาขาวใส่เธออย่างจนปัญญาทีนึง “เธอนึกว่าบนโลกใบนี้ผู้ชายดีๆมันหาง่ายขนาดนี้เลยเหรอ? ทุกคนต่างก็เหมือนนางเอกในนิยาย ล้วนลิขิตว่าจะมีโอรสสวรรค์โผล่มางั้นเหรอ?”

ฟางถังถังโอบไหล่เธอ กินไปด้วยและพูดเลียนแบบน้ำเสียงของแม่ไปด้วย “พูดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะ อย่างน้อยเธอก็เป็นนางเอกในโลกส่วนตัวของเธอ และทุกคนก็ล้วนมีคนที่ถูกลิขิตไว้ เขาอาจจะมาค่อนข้างช้า แต่ไม่มีทางไม่โผล่มาหรอก ฉันรู้สึกเธอไม่ต้องต่อต้านเลย พบปะหาคู่ครองก็พบปะหาคู่ครองสิ ไม่แน่อาจจะได้เจอคู่ครองที่ตัวเองชอบจริงๆก็ได้”

เจียงเสี่ยวไป๋หัวเราะเหอะๆ “พูดฟังดูดีจริงๆ เธอไปเป็นแก๊งเดียวกับแม่ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? รู้ว่าฉันไม่ชอบพบปะหาคู่ครองก็ยังเกลี้ยกล่อมให้ฉันไปพบปะหาคู่ครองอีก”

“ถ้าเธอไม่อยากพบปะหาคู่ครองก็ได้ งั้นก็ทำตามวิธีเก่าของครั้งก่อน”

วิธีเก่า?

พาเซียวซู่ไปที่ตรงหน้าของแม่?

เจียงเสี่ยวไป๋ส่ายหัว เธอไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว

“นี่ก็ไม่ได้นั่นก็ไม่โอเค งั้นเธอจะทำยังไงกันแน่? ถ้าฉันว่านะ คนอื่นสามารถแสดงเป็นเป็นแฟนของเธอหนึ่งครั้งได้ ก็สามารถแสดงเป็นแฟนของเธอเป็นครั้งที่สองได้เหมือนกัน ผู้ชายวันก่อนหน้านั้นหน้าตาหล่อเหลาดีหนิ ไม่แน่ไปๆมาๆเธอสองคนอาจจะกลายเป็นคู่กันก็ได้ล่ะ?”

เจียงเสี่ยวไป๋ “ไสหัวไป!”

นี่จะเป็นไปได้ยังไง? เธอจะไปชอบผู้ชายที่ในใจมีผู้หญิงคนอื่นได้ยังไง? เธอไม่ได้ทำตัวต่ำขนาดนั้นหรอก!

ถึงเธอจะชอบ ก็จะชอบผู้ชายที่หัวใจสะอาดสะอ้าน ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยู่ในใจเลย

ไม่งั้นก็คือทารุณตัวเอง อีกอย่างเจียงเสี่ยวไป๋ดูออกว่าเซียวซู่ค่อนข้างต่อต้านเธออยู่ ส่วนจะเป็นเพราะอะไรแทบจะไม่ต้องคิดก็สามารถรู้แล้ว ไม่มีอะไรไปมากกว่าในใจเขามีคนที่ชอบแล้ว เพราะฉะนั้นเลยไม่ราวีกับเธอให้มากก็เท่านั้นเอง

ผู้ชายเค้าก็แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดขนาดนี้แล้ว เธอยังจะเสนอหน้าเข้าไปหาอย่างไร้ยางอายขนาดนั้นได้ยังไง?

คราวก่อนน้ำจิตน้ำใจเขาก็ได้คืนให้หมดแล้ว

แต่เธอเนี่ยสิ ยังไปจูบคนอื่นอีก ส่วนเขายังทำหน้าตัวเองถูกลวนลาม และเสียเปรียบมากยังไงอย่างงั้นแหละ

เฮ้อ……

ชีวิตเป็นสภาพแบบนี้ เธอก็เศร้าใจมากจริงๆ

“เสี่ยวไป๋ที่น่าสงสาร ถูกบีบจนไม่เป็นผู้เป็นคนแล้ว เห็นแก่ที่เธอเสียใจขนาดนี้ คืนนี้ฉันก็มีความเมตตากรุณาหน่อยก็แล้วกัน พาฉันไปมันส์ที่ผับคืนนึงเถอะ ฉันเลี้ยงเหล้าเธอ อยากดื่มเท่าไหร่ก็ดื่มเลย ฉันจ่ายตังค์เอง”

ได้ยินคำพูดนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไป๋เหลือบมองเธอทีนึง “อ๋อ เทพบุตรของเธอเริ่มแสดงการร้องเพลงอีกแล้วเหรอ?”

ฟางถังถังถูกสายตาเธอจ้องจนค่อนข้างกินปูนร้อนท้อง“เธอ เธอรู้ได้ยังไง……”

“ความคิดของเธอเขียนอยู่ที่บนใบหน้าเธอหมด เธอว่าฉันรู้ได้ยังไงล่ะ?”

“ฮึ่มๆ……”ฟางถังถังกระแอมด้วยความอึดอัดจากนั้นก็พูด “อย่าทำแบบนี้สิ ชีวิตยากที่จะได้ทำตัวป้ำๆเป๋อๆ เธอก็คิดเสียว่าฉันอยากเลี้ยงเหล้าเธอมากก็พอแล้ว ไม่แน่เธออาจจะสามารถพบรักแท้ของเธอโดยบังเอิญที่ผับก็ได้ล่ะ?”

“เหอะๆ พบรักแท้ในผับงั้นเหรอ?สมองเธอนี่ถูกลาถีบหรือว่าถูกประตูหนีบกันแน่? พบรักแท้โดยบังเอิญในสถานที่แบบนั้น?นัดมีอะไรกันมากกว่ามั้ง?”

ไม่พูดถึงอย่างอื่น แต่พูดถึงด้านการใช้ชีวิตและด้านทำการทำงาน ถ้าแวดวงของทั้งสองต่างกันมากเกินไป สุดท้ายมีแต่จะวิ่งไปในทิศทางที่ตรงกันข้ามกับวัตถุประสงค์

พูดก็พูดแบบนี้ ไม่เห็นด้วยคือไม่เห็นด้วย แต่คืนนี้เจียงเสี่ยวไป๋ก็ได้ไปผับเป็นเพื่อนฟางถังถังอยู่ดี

เธอดื่มเครื่องดื่มอย่างเบื่อหน่าย มองดูหน้าตาของฟางถังถังที่กรี๊ดเพื่อเทพบุตรของตัวเอง จู่ๆรู้สึกอย่างฟางถังถังแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน สำหรับฟางถังถังแล้ว เทพบุตรของเธอก็คือเป้าหมายของเธอ มีเป้าหมายอย่างนี้ให้เธอพยายาม แม้กระทั่งทำให้เธอดูมีชีวิตชีวาไปทั้งคนด้วย

แบบนี้ดูเหมือนก็ไม่มีอะไรแย่

อย่างน้อยฟางถังถังใช้ชีวิตชิวๆกว่าเธอเยอะเลย อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เหมือนเธอ.......

เจียงเสี่ยวไป๋ได้ดื่มเครื่องดื่มไปอีกกรึ๊บ จู่ๆมีผู้ชายคนนึงใกล้เข้ามาที่ข้างกายเธอ“คนสวย เอาแต่ดื่มเครื่องดื่มจะน่าสนใจอะไร มาดื่มเหล้าเถอะ ดื่มเหล้าสิถึงจะน่าสนใจ ให้ผมเลี้ยงคุณแก้วนึงมั้ย?”

ได้ยินคำพูดนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไป๋มองฝ่ายตรงข้ามทีนึง กิริยาท่าทางและการแต่งตัวที่เหลาะแหละ แววตาที่มองเธอเหมือนกำลังมองเหยื่อยังไงอย่างงั้น จุดประสงค์คืออะไรเห็นได้ชัดมาก

เจียงเสี่ยวไป๋ยกมุมปากขึ้น“ไม่จำเป็นค่ะ ฉันดื่มอันนี้ก็โอเคแล้วค่ะ”

ผู้ชายไม่ตายใจ เดินวนรอบตัวเธอ “คุณคงไม่เคยดื่มเหล้าสินะ?ผมเลี้ยงคุณแก้วนึง รสชาติดีมากเลยนะ จะไม่ลองดูหน่อยจริงๆเหรอครับ?”

เหอะๆ!

จู่ๆเจียงเสี่ยวไป๋เห็นด้านหน้ามีผู้ชายที่รูปร่างสง่าผ่าเผย ห่างจากเธอไม่ถือว่าไกลแต่ก็ไม่ถือว่าใกล้ เธอกระดิกนิ้วให้กับผู้ชายที่อยู่ข้างๆ ผู้ชายนึกว่าเธอติดกับดักแล้ว จึงได้รีบเข้ามาใกล้เธอ

“เห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย?เขาเป็นแฟนของฉัน ถ้าคุณอยากเลี้ยงเหล้าฉันล่ะก็ สู้ไปถามเขาดูก่อนว่าเขาเห็นด้วยมั้ย?”