เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 1281

บทที่ 1280 รู้สึกถึงอันตราย

หลังจากที่เจียงเสี่ยวไป๋ส่งข้อความนี้ไปแล้ว ก็วางโทรศัพท์ลงไปแต่งหน้าตัวเองต่อ

เดิมทีเธอก็คิดจะแต่งตัวตามปกติไปงานเลี้ยง แต่พอเช้าตรู่ตู้เซียวหยู่ก็มา จ้องมองเธอ บอกว่าวันนี้จะต้องให้เธอแต่งหน้าไปเข้าร่วมงานอะไรทำนองนั้น

ลูกๆของคนอื่นต่างก็มากันเป็นคู่กัน ดูดียังไงแต่งตัวยังไง จะต้องให้เจียงเสี่ยวไป๋ทำอย่างนั้นด้วย

เจียงเสี่ยวไป๋ไม่อาจห้ามปรามคุณแม่เจียงได้ ทำได้เพียงตอบรับไปอย่างจนใจ จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้า

“นี่มันก็ประมาณนึงแล้ว จริงสิ แฟนแกล่ะ? จำเอาไว้นะว่าวันนี้ต้องเรียกเขามานะ”

เจียงเสี่ยวไป๋คิดไปแล้ว กระแอมออกมาเบาๆ “รู้แล้ว เขาไปจัดการธุระนิดหน่อยน่ะ จะไปช่วงเย็นๆ พวกเราไปกันก่อนเถอะ”

ได้ยินอย่างนั้นแล้ว ตู้เซียวหยู่ย่นคิ้วสวยออกมา “เขาไม่มารับแกไปด้วยกัน?”

“ใช่ เขามีธุระต้องไปทำก่อน พวกเราไปกันก่อนเถอะแม่”

คุณแม่เจียงกลับยืนมองเธออยู่ตรงที่เดิมไม่ขยับเขยื้อน

“แม่ แม่ไม่เชื่อฉันหรอ? ฉันบอกว่าเขาจะไปก็จะไปสิ วางใจเสียเถอะ”

เจียงเสี่ยวไป๋ลากคุณแม่เจียงออกไปข้างนอก จากนั้นทั้งสองคนก็ขึ้นรถกันไป พอขึ้นรถไปแล้วคุณแม่เจียงก็อดไม่ได้ที่จะพูดบ่นเรื่อยเปื่อยขึ้นมา

“เรื่องอะไรที่มันสำคัญขนาดนั้น พวกแกนัดกันแล้วเขายังไม่มาอีก?”

“แม่...”

“เสี่ยวไป๋ แกไม่อยากดูตัว แต่อยากหาแฟนเองแม่ก็ไม่ขัดแก แต่แกย้ายข้าวของที่บ้านจนกลายมาเป็นอย่างนี้ ของก็ย้ายไปหมดแล้ว แล้วบ้านของผู้ชายเขาไม่มีของพวกนี้หรอ? หรือว่าเขาจะจนมากเลยงั้นหรอ?”

เจียงเสี่ยวไป๋ “...แม่กำลังคิดไร้สาระอะไรกัน?”

แต่เจียงเสี่ยวไป๋นั้นไม่รู้ว่าเซียวซู่จนจริงๆหรือเปล่า อีกทั้งเขามีเงินหรือเปล่าสำหรับเธอแล้วไม่ใช่เรื่องที่จะต้องไปสนใจเลยนี่ เธอเจียงเสี่ยวไป๋ไม่ใช่ผู้หญิงเห็นแก่เงินจำพวกนั้นเสียหน่อย

ตัวเธอเองก็มีเงิน ขนมปังเธอก็สามารถหาเงินเองได้ ดังนั้นแล้วผู้ชายมีเงินหรือไม่สำหรับเธอแล้วมันไม่สำคัญเลย

สิ่งสำคัญเลยก็คือบุคลิกภาพของผู้ชายที่มีเสน่ห์ องอาจ มีคุณภาพแล้วยังไง

ตู้เซียวหยู่มองลูกสาวของตนไปอย่างเอาจริงเอาจัง ใบหน้าสวยที่สืบทอดจากเธอมาอย่างดี ปกติแล้วถึงแม้ว่าจะไม่แต่งอะไรใบหน้านั้นก็งดงามอยู่แล้ว ตอนนี้ก็แต่งหน้าง่ายๆไป สวมเดรสสั้นไปสักตัวนึง ก็ยิ่งดึงดูดสายตามากขึ้นแล้ว

ตามหลักแล้ว ใบหน้าสวยนี้ก็คงสามารถหาผู้ชายดีๆได้

แต่ตัวเจียงเสี่ยวไป๋เองก็มีปัญญาหาเงินเอง บวกกับที่เธอไม่มีกะจิตกะใจไปสนใจเรื่องอื่น ดังนั้นแล้วจนถึงตอนนี้เธอก็เลยเป็นโสดมาตลอด

ส่วนตู้เซียวหยู่ ก็ไม่ใช่คนที่ขายลูกสาวกิน

ถ้าเซียวซู่คนนั้นเป็นคนจนจริงๆ และเสี่ยวไป๋ชอบเขาจริงๆ อย่างนั้นแล้วเธอก็จะสนับสนุนพวกเขา

คิดมาจนถึงตรงนี้แล้ว ตู้เซียวหยู่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ระเบียบการของงานครบรอบ70ปีในครั้งนี้เป็นอย่างนี้ แต่เดิมวางแผนที่จะจัดงานที่บ้านตระกูลเจียง แต่ในภายหลังลูกชายคนโตของตระกูลเจียงได้เสนอให้ไปจัดกันที่โรงแรม เพราะว่าที่ผ่านมาได้จัดที่บ้านตระกูลเจียงมาตลอด ครั้งนี้ก็เลยอยากได้อะไรใหม่ๆ

ก็เลยจึงไปจัดกันที่โรงแรม

“เป็นอะไรไป?”

เจียงเสี่ยวไป๋ยกมือขึ้นคิดอยากจะขยี้ตาไปอย่างไม่รู้ตัว แต่ผลสุดท้ายในตอนที่ยกมือขึ้นมาเพียงครึ่งก็ได้ถูกคุณแม่เจียงจับเอาไว้

“แกคิดจะทำอะไร? อย่าลืมว่าตอนที่แกออกจากบ้านมาเมื่อเช้าว่าได้ปัดมาสคารากับอายไลน์เนอร์มานะ!”

เจียงเสี่ยวไป๋ชะงักไป จากนั้นก็ค่อยๆเก็บมือกลับไปทันที ในที่สุดก็นึกออกได้ว่าวันนี้ต้องทำเรื่องอะไร เธอมองไปด้านนอก ก็ได้พบว่าพวกเธอได้มาถึงจุดหมายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“หา เร็วขนาดนี้มาถึงแล้วหรอ? รู้สึกเหมือนกับว่าฉันเพิ่งนอนไปแป๊บเดียวเอง...” หลังจากที่เจียงเสี่ยวไป๋กู่ร้องออกมา ทันใดนั้นเองก็ถูกตู้เซียวหยู่ตีแขนไปอย่างแรง

“ตื่นเต็มตาแล้วหรือยัง? คนอื่นเขาแข่งกันสวยกัน แต่แกนี่มันน่านัก แต่งหน้าทำผมมาอย่างดีแต่กลับมานอนกรนเสียงดังอยู่บนรถ แล้วก็รีบดูเสียสิว่าแกน้ำลายไหลด้วยหรือเปล่า!”

เจียงเสี่ยวไป๋รับกระจกมาดู แตะลงไปบนขอบปากของตัวเอง “ยังดีอยู่เลย สะอาดมาก ฉันไม่ได้นอนน้ำลายไหล”

หน้าที่แต่งก็ไม่เลอะ เพอร์เฟค!

“รีบเติมปากซะ แล้วพวกเราก็เตรียมเข้างานกัน เดิมทีคุณย่าของแกก็ไม่พอใจแม่ของเราอยู่แล้ว ถ้าอีกเดี๋ยวหน้าที่แต่งของแกมีอะไรขึ้นมา ท่านจะต้องเกลียดพวกเรามากกว่าเดิมอีกแน่ วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิด อย่าให้เกิดปัญหาได้ล่ะ”

“ค่ะๆ” เจียงเสี่ยวไป๋รับกระจกแต่งหน้ามา ส่องกระจกเติมลิปให้ตัวเองไปพลาง เอ่ยออกมาอย่างไม่ใส่ใจไปพลาง “ความจริงฉันก็คิดอยู่ตลอดว่าคุณย่าเกลียดแม่ของเรา ถึงแม้ว่าพวกเราจะทำอะไรมากกว่านี้ ท่านก็ยังคงไม่ชอบพวกเราอยู่ดีนั่นแหละ”

“หึ” คุณแม่เจียงทอดถอนหายใจออกมา “ที่แกพูดมาก็ไม่ผิด แต่ภายนอกก็ยังต้องให้ท่านยอมรับให้ได้ จะว่ายังไงก็เป็นแม่ของพ่อแก ถ้าไม่เห็นแก่หน้าพ่อของแก ฉันก็ไม่ได้อยากมาที่อย่างนี้หรอก มาถูกทำให้เสียใจต่างๆนานา จริงสิ แฟนของแกเมื่อไหร่จะมา?”

เอ่ยถึงเซียวซู่ขึ้นมา สีหน้าที่ปรากฏบนใบหน้าของเจียงเสี่ยวไป๋ประหลาดออกไปเล็กน้อย ทำได้แค่เพียงเปลี่ยนหัวข้อบทสนทนาไปอย่างรวดเร็ว “แม่ แม่ดูสิว่ามาสคาราของฉันตรงนี้หลุดไปบ้างหรือเปล่า?”

“อะไร?” คุณแม่เจียงพอได้ยินแล้ว ก็รู้สึกถึงอันตรายขึ้นมาทันที รีบเข้าไปตรวจเช็คเจียงเสี่ยวไป๋อย่างละเอียดทันที