เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2131

มุมปากของอริยบุคคลน้ำแข็งกระตุกเล็กน้อย ทว่ากลับไม่สามารถทำอันใดได้

ที่มาที่ไปของชายชราผู้ที่กำลังพูดอยู่กับเธอก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน เขาเป็นถึงผู้ปกครองประเทศเยว่อั้นแห่งแดนตะวันออก

ได้ชื่อว่าเป็นมือสังหารที่มีชื่อเสียงที่สุดในแดนตะวันออก เมื่อครั้งเยาว์วัยเคยเป็นถึงผู้แข็งแกร่งสิบอันดับแรกในการแข่งขันของนานาประเทศ

แม้ตอนนี้จะอายุมากแล้ว มือเท้าไม่ได้คล่องแคล่วว่องไวเหมือนแต่ก่อน

ทว่าในเรื่องของประสบการณ์หรือวิทยายุทธล้วนไม่ใช่ระดับความแข็งแกร่งที่ธรรมดา

ห่างจากขุนพลังสุดเหนือฟ้าก็แค่เพียงขั้นเดียวเท่านั้น หากนับรวมทักษะลอบสังหารอันเหนือชั้นของเขาด้วย

ต่อให้เป็นอริยบุคคลน้ำแข็งขุนพลังสุดเหนือฟ้า ก็ยังต้องหวาดกลัวอยู่บ้าง

อริยบุคคลน้ำแข็งเอ่ยขึ้น “เซียนบู๊มือสังหารทมิฬ ฉันไม่ได้ล้มป่วย ฉันแค่อยากให้พวกคุณอยู่เงียบ ๆ สักพัก หากพวกคุณไม่เชื่อคำพูดฉัน แล้วจะรู้สถานการณ์ของประเทศอู่อานได้อย่างไร?”

อริยบุคคลน้ำแข็งตั้งใจเอ่ยออกมาเสียงดัง

ยามนี้ในที่สุดเสียงของคนอื่น ๆ ก็เริ่มเบาลง

อริยบุคคลน้ำแข็งนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยต่อ “ทุกท่าน ฉันรู้ว่าพวกคุณทุกคนต่างก็ไม่พอใจในฐานะของประเทศตนเอง ถ้าต้องการแสวงหาการพัฒนาประเทศ ต้องการสงครามอันง่ายดายสักสนามเพื่อพิสูจน์คนของตนเองล่ะก็ ฉันขอบอกทุกท่านเลยว่าโอกาสได้มาถึงแล้ว ลู่ฝานผู้ที่พวกคุณกำลังเผชิญหน้าในตอนนี้ เป็นผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งที่สามารถเอาชนะฉันได้ หากประเทศอู่อานมีคนเช่นนี้อยู่ ไม่ช้าก็เร็วคงได้ปีนขึ้นมาเหยียบหัวพวกเราแน่นอน ทุกท่านต้องการจะเห็นเหตุการณ์เช่นนี้งั้นเหรอ?”

อริยบุคคลน้ำแข็งยังพูดไม่ทันจบ ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เอ่ยขัดด้วยน้ำเสียงที่ดังกว่า “คุณจะพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้ออกมาทำไมอีก? พวกเรามาที่นี่ แค่เพราะอยากได้เงินก้อนใหญ่สักก้อนเท่านั้น ประเทศเป่ยเสินของพวกคุณใช้เงินเชิญพวกเรามา พวกเราถึงได้มาช่วย ไม่อย่างนั้นใครจะอยากมาฟังเรื่องไร้สาระของพวกคุณ!”

คำพูดของชายหนุ่มทำให้เกิดเสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วห้องโถง

แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า สิ่งที่เขาเอ่ยมาทั้งหมดล้วนเป็นความจริง

อริยบุคคลน้ำแข็งเองก็มองเห็นจุดนี้ ทั่วทั้งร่างจึงหยุดชะงักไปชั่วขณะ

เธอไม่เคยพูดสักครั้งว่าจะใช้เงินเชิญคนเหล่านี้มา

ดูจากท่าทางกระหายความไม่สงบของคนพวกนี้แล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องวิทยายุทธสูงต่ำหรอก เพียงแค่อุปนิสัยของพวกเขา ก็ทำเอาอริยบุคคลน้ำแข็งเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชังแล้ว คาดไม่ถึงว่าคนพวกนี้จะไม่เคารพเธอเลยสักนิด!

ฮึ รอให้จบเรื่องนี้ก่อนเถอะ แล้วฉันจะกลับมาจัดการกับพวกคุณอย่างดีเลย!

ในใจของอริยบุคคลน้ำแข็งคิดจะฆ่าคนพวกนี้ไปไม่รู้กี่รอบ

ในเมื่อไม่ใช่เธอที่เป็นคนบอกว่าจะใช้เงินเชิญคนเหล่านี้มา เช่นนั้นก็มีอีกทางที่เป็นไปได้

นั่นก็คือผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำผู้นั้น!

อริยบุคคลน้ำแข็งโกรธจนแทบระเบิด เธอหันหน้าไปมองบริเวณที่ผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำมักจะยืนอยู่

กลับพบว่าผู้ฝึกชั่วร้ายชุดดำหายออกไปตั้งนานแล้ว

อริยบุคคลน้ำแข็งสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ หนึ่งที พยายามทำจิตใจให้สงบ ก่อนจะเอ่ยขึ้นกับทุกคนอีกครั้ง “ในเมื่อทุกท่านมาที่นี่เพื่อเงิน เช่นนั้นก็ควรกระตือรือร้นมากกว่านี้หน่อยใช่ไหม รอให้พวกคุณฆ่าลู่ฝานและทำลายประเทศอู่อานได้แล้ว ต้องการของมีค่ามากมายเท่าไร ขอแค่ประเทศเป่ยเสินของเรามี เราล้วนให้พวกคุณได้ทั้งหมด!”

สัญญาปากเปล่าที่อริยบุคคลน้ำแข็งพูดขึ้นมานั้นดีงามไม่น้อย พริบตาเดียวนัยน์ตาของทุกคนก็เป็นประกายขึ้นมาทันที

ไม่ว่าอย่างไร ในแดนตะวันออกประเทศเป่ยเสินก็เป็นประเทศใหญ่ที่มีชื่อเสียงอยู่พอสมควร จะต้องมีของดีอยู่แน่ ๆ ทั้งยังเป็นของดีที่คนจากประเทศเล็ก ๆ เช่นพวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะนึกถึงอีกด้วย

เหมือนกับตอนที่ลู่ฝานเคยเดินทางไปประเทศตันเซิ่ง จากนั้นก็ทำของบางอย่างอยู่ในห้าตะกูลใหญ่ พอเขากลับมาก็ยกระดับให้ทั้งตระกูลลู่ได้อย่างรวดเร็ว

นี่ถือเป็นช่องว่างระหว่างประเทศ!

อริยบุคคลน้ำแข็งไม่ได้มีความคิดที่จะมอบของกำนัลให้พวกเขาจริง ๆ ชั่วขณะที่นัยน์ตาเป็นประกาย อริยบุคคลน้ำแข็งได้เตรียมแผนที่จะกำจัดพวกเขาทิ้งหลังเสร็จงานเรียบร้อยแล้ว

ประกายสีเลือดและออร่าปีศาจที่เด่นชัด ปรากฏขึ้นในครรลองสายตาของผู้คนทั้งหมด จากนั้นคนชุดดำก็เข้ามาลากคอคนกลุ่มนั้นออกไปทันทีโดยที่พวกเขาไม่ทันได้ตั้งตัว

เมื่อเห็นท่าทางหิวกระหายของผู้ฝึกชั่วร้ายที่ดูเหมือนต้องการกลืนกินคนเหล่านั้นลงไปจริง ๆ

พริบตาเดียวคนทั้งหมดต่างก็ไม่กล้าเอ่ยสิ่งใดออกมาอีก ทุกคนล้วนมองไปทางอริยบุคคลน้ำแข็ง

อริยบุคคลน้ำแข็งจึงพูดขึ้นเสียงดัง “ในวันนี้ผู้ที่เข้ามาแล้ว ก็อย่าคิดที่จะกลับไปโดยเร็ว ขอเพียงทุกคนร่วมมือกันฆ่าลู่ฝาน ทำลายประเทศของเขา ทำลายตระกูลของเขาซะ ภารกิจก็จะสำเร็จลุล่วงแล้ว! พวกคุณคิดว่าประเทศเป่ยเสินของฉันมีของดีมีค่าเยอะไม่ใช่เหรอ? ถึงตอนนั้นถ้าชอบชิ้นไหนก็หยิบไปเองได้เลย”

เมื่อประโยคนี้ถูกเอ่ยออกมา ทุกคนก็สัมผัสได้ถึงผลประโยชน์ที่กำลังจะได้รับ

เพียงแต่ยังมีคนกลุ่มหนึ่งมองไปที่อริยบุคคลน้ำแข็งด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะมีเสียงของชายชราหนึ่งในนั้นดังขึ้น “ที่แท้คุณก็เป็นผู้ฝึกชั่วร้าย!”

ราวกับอริยบุคคลน้ำแข็งรู้อยู่แล้วว่าจะต้องมีคนเอ่ยคำถามนี้ จึงตอบกลับไปว่า “ฉันไม่ใช่ผู้ฝึกชั่วร้าย ฉันแค่ให้ผู้ฝึกชั่วร้ายรับใช้ฉันเท่านั้น!”

คำพูดถูกเอ่ยออกมาอย่างเฉียบขาด ทว่าเสียงกลับสั่นอยู่เล็กน้อย

สุดท้ายอริยบุคคลน้ำแข็งก็กวาดสายตาไปที่คนทั้งหมดพร้อมกับพูดต่อ “ตอนนี้ทุกท่านสามารถสาบานได้ หากยามนี้ทำได้ดี ทุกท่านไม่รู้สึกเหรอว่าแม้แต่ประเทศตันเซิ่งก็คงไม่อาจขัดขวางเราได้?”

นัยน์ตาของทุกคนเป็นประกาย ขณะที่กำลังจะอ้าปากพูด ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าเร่งร้อนดังขึ้นมาจากด้านนอก

“นายท่าน นายท่าน!”

เด็กหนุ่มคนหนึ่งวิ่งมาคุกเข่าลงตรงหน้าอริยบุคคลน้ำแข็ง

“เกิดอะไรขึ้น?” อริยบุคคลน้ำแข็งเอ่ยถาม

เด็กหนุ่มพ่นลมหายใจออกมา ก่อนจะชี้ขึ้นไปบนฟ้าพร้อมพูดขึ้น “มาแล้ว มีคนนอกเข้ามาแล้ว! ชายหนุ่มผู้หนึ่งที่แบกกระบี่หนักไว้บนหลัง!”