เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2236

เมื่อนั่งลง คือการยืนยันตำแหน่งเจ้าสำนัก ประวัติศาสตร์หน้าใหม่ของสำนักจิ่วเซียวเริ่มขึ้นแล้ว

เมื่อนั่งลง ทุกคนต้องหมอบกราบทำความเคารพ ตอนนี้ลู่ฝานกลายเป็นเจ้าสำนักในตำนานอีกรุ่น

ลู่ฝานมองทุกคน ในใจเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึก ชุดเสวียนเทียนจิ่วเซียวบนตัวสะบัดเอง เหมือนมีเดือนและตะวันกับเทพมังกรเคลื่อนตัวอยู่ด้านหลัง

“เจ้าสำนักลู่! เจ้าสำนักลู่!”

ทุกคนตะโกนออกมาเหมือนคลื่นทะเล

ผู้อาวุโสใหญ่และคนอื่นมองลู่ฝานแล้วอมยิ้มพยักหน้า

ลู่ฝานนั่งบนเก้าอี้ ค่อยๆ ยกแหวนจิ่วเซียวของตัวเองขึ้นมา

แสงบนเก้าอี้ระยิบระยับมาก ทำให้แหวนจิ่วเซียวส่องแสงสะดุดตาตามไปด้วย

“ฟ้าดินคงอยู่ จิ่วเซียวคงอยู่ตลอดกาล!”

ลู่ฝานตะโกนออกมาเสียงดัง

ไม่มีใครบอกให้ลู่ฝานพูดประโยคนี้ล่วงหน้า ความรู้สึกในใจทำให้เขาพูดออกมา!

เมื่อได้ยิน ศิษย์สายเลือดเสินหวงทุกคนพากันฮึกเหิมทันที

คำพูดนี้เหมือนลูกธนูแหลม แทงทะลุใจพวกเขา

พวกเขาพากันตะโกนด้วยสีหน้าแดงเถือก เมื่อผู้อาวุโสหลายคนได้ยิน สีหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

ผู้อาวุโสรองหุบยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่มี จิ่วเซียวคงอยู่ตลอดกาล!”

ทันใดนั้นเหมือนแหวนจิ่วเซียวในมือลู่ฝานโดนกระตุ้น

แสงสว่างจ้าขึ้นบนแหวน

จากนั้นแสงดาวเก้าวังปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้า กลายเป็นแสงเก้าดวง ร่วงลงมาบนแหวน

เสียงของกระทบกันดังขึ้นครู่หนึ่ง ทุกคนแทบจะไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

มีเพียงผู้อาวุโสใหญ่ที่รู้ เมื่อเห็นภาพนี้ แววตาที่มองลู่ฝานดูอ่อนโยนขึ้น

นี่คือการที่แหวนจิ่วเซียวยอมรับเจ้าของ ตั้งแต่นี้ไปแหวนจิ่วเซียวจะมอบพลังทั้งหมดของตัวเองให้ลู่ฝาน

ทันใดนั้นลู่ฝานสัมผัสถึงพลังบริสุทธิ์มหาศาล ออกมาจากแหวนจิ่วเซียว ไหลเข้ามาในตัวลู่ฝานทั้งหมด

พลังนี้ไม่ใช่แค่พลังฟ้าดินกับพลังแห่งวิถี

ที่มากกว่านั้นคือการตระหนักรู้ต่างๆ ที่ลึกลับสุดๆ

ตอนนี้ลู่ฝานรู้แล้วว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร สิ่งเหล่านี้คือการตระหนักรู้ของเจ้าสำนักจิ่วเซียวแต่ละรุ่น

แหวนจิ่วเซียวเป็นแหวนเจ้าสำนัก เจ้าสำนักแต่ละรุ่นต้องใส่อยู่แล้ว

ของทุกชิ้นที่มีจิตวิญญาณอยู่นิดหน่อย มียอดฝีมือมากมายใส่ไว้ตลอดชีวิตแบบนี้ ยังไงก็ต้องมีพลังแปดเปื้อนอยู่บ้าง

สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่นแบบนี้ การตระหนักรู้ที่สะสมอยู่ในแหวน คงบรรยายได้เพียงคำว่าน่ากลัว

นี่สิถึงเรียกว่าสมบัติสุดล้ำค่าของสำนักจิ่วเซียว การตระหนักรู้ของยอดฝีมือมากมายขนาดนี้ เวลาเพียงไม่นาน ทำให้ลู่ฝานรู้สึกว่าจุดยากลำบากของตัวเองเริ่มคลายออกแล้ว

เหมือนมีการตระหนักรู้อะไรบางอย่าง เปลี่ยนแปลงแดนวิทยายุทธของเขา

สำหรับยอดฝีมือที่แท้จริง พอพัฒนาไปเรื่อยๆ การถ่ายทอดพลังฟ้าดินกับพลังแห่งวิถี แทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ในทางกลับกันการตระหนักรู้แบบนี้มีค่ามากกว่าอีก

อย่างเช่นลู่ฝานอยากฝึกวิถีแห่งชีวิต เขาสามารถเรียนรู้การตระหนักรู้วิถีแห่งชีวิตของเจ้าสำนักคนใดคนหนึ่งในแหวน หรือไม่ก็ศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับพลังแห่งวิถีที่ไม่ต่างจากวิถีแห่งชีวิตมากนัก

เดิมทีสิ่งเหล่านี้รับรู้ได้ด้วยความเข้าใจ มิอาจถ่ายทอดได้โดยวาจา แต่เมื่อมีแหวนวงเล็กๆ วงนี้ ทำให้การบำเพ็ญของลู่ฝานเร็วขึ้นสองสามเท่า

มิน่าล่ะสายเลือดเสินหวงถึงต้องเก็บแหวนวงนี้ไว้ให้ได้ แหวนวงนี้ไม่ธรรมดาตามคาดจริงๆ

เมื่อแหวนจิ่วเซียวยอมรับเจ้าของแล้ว มันก็เปิดเผยรูปร่างที่แท้จริงออกมา

ยังไม่ทันได้เปิดจดหมาย มีเสียงหนึ่งดังขึ้นอีก

“หอฝึกสัตว์มาแสดงความยินดีกับการขึ้นครองตำแหน่งของเจ้าสำนักลู่ มีของเล็กๆ น้อยๆ มาให้เหมือนกัน!”

ลู่ฝานตกใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าหอฝึกสัตว์จะมีอำนาจในพื้นที่หลบภัยด้วย เขาไม่รู้เรื่องนี้เลย!

บนโลกนี้ขอแค่เป็นที่ที่มีคน ก็จะมีหอฝึกสัตว์กับสำนักเงินปาฟาง

คนที่มาคือผู้หญิงวัยกลางคน ลู่ฝานไม่รู้จักเลย

ผู้อาวุโสสามขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “น้องเหมย คิดไม่ถึงว่าเธอคือคนของหอฝึกสัตว์!”

หญิงวัยกลางคนยิ้มแล้วพูดว่า “ขอโทษผู้อาวุโสสามที่ไม่เคยแจ้งตัวตน เจ้าสำนักลู่ฝาน เจ้าสำนักหลีมีจดหมายให้นายเหมือนกัน”

ระหว่างพูด หญิงวัยกลางคนก็เอาจดหมายยื่นให้ลู่ฝานเหมือนกัน

จดหมายสองฉบับอยู่ในมือ จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกแปลกๆ

แต่นี่ยังไม่จบ จู่ๆ มีเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งตามมาติดๆ

ควันดำปรากฏท่ามกลางกลุ่มคน

ศิษย์สายเลือดเสินหวงคนหนึ่งเดินออกมาพร้อมเสียงหัวเราะ

สองคนข้างๆ ไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้!

ชายคนนี้พูดเสียงกังวานกับลู่ฝาน “ลู่ฝาน ยินดีด้วยที่นายฟื้นฟูสำนักมาได้ ได้รับการสนับสนุนจากอำนาจเก่าของสำนักจิ่วเซียวอีกครั้ง คิดไม่ถึงว่าเด็กอย่างนายจะเป็นเจ้าสำนักได้ น่าสนใจๆ!”

โทนเสียงนี้ วิธีพูดแบบนี้

ทำให้ลู่ฝานนึกถึงใครคนหนึ่ง เขาขมวดคิ้วพูดว่า “เฟิงเทียน!”

ผู้ชายชี้ลู่ฝานแล้วพูดว่า “ไม่เลวๆ คิดไม่ถึงว่านายจะจำฉันได้ ลู่ฝาน รักษาพลังที่เหลือของสำนักจิ่วเซียวเอาไว้ให้ดีเถอะ เรื่องระหว่างฉันกับเทพบู๊เสินเซียวที่ยังไม่จบกันตอนนั้น เรามาต่อกันดีกว่า นายเป็นเจ้าสำนักแทนอาจารย์นาย แต่กลับไม่สนใจความเป็นตายของอาจารย์นาย ฮ่าๆ ลู่ฝาน นายยังไม่รู้สินะ อาจารย์นายตายแล้ว นายก็ใกล้ตายแล้วเหมือนกัน มาสิ เรามาสู้กันให้เต็มที่ ฉันรอนายอยู่!”