เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 354

ลู่ฝานหัวเราะ หัวเราะอย่างมีความสุขมาก

"ต่อให้ฉันสามกระบวนอย่างนั้นหรือ? นายแน่ใจนะ?"

หลัวตานนั่งอยู่ตรงนั้น เอามือลูบคลำกระบี่ยาวในมือ "แน่นอน แต่ถ้าพอผ่านไปสามกระบวนท่า เกรงว่าจะเป็นเวลาที่นายพ่ายแพ้พอดี ฉันหวังว่าจะได้เห็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของนายภายในสามกระบวนท่านี้"

ลู่ฝานยิ้มพูดว่า "นายมีความมั่นใจมากนะ มั่นใจเหมือนกับฉันเลย"

คำพูดนี้ หลัวตานเพิ่งพูดออกไป ลู่ฝานก็เลยพูดตอบกลับไป

หลัวตานก็หัวเราะ สองคนมองหน้ากัน สามารถเห็นความฮึกเหิมในสายตาของทั้งคู่ได้เลย

ลู่ฝานก็ค่อยๆ ปล่อยพลังปราณของตนเองออกมา ในขณะเดียวกันก็ชักกระบี่หนักไร้คมออกมาด้วย

ส่งพลังปราณเข้าไป กระบี่หนักไร้คมก็เปล่งแสงออกมาระเรื่อ ก้อนหินแปลกๆ ที่ตั้งอยู่รอบๆ ก็ถูกพลังของกระบี่หนักไร้คมที่ปล่อยออกมา ทำลายจนเป็นผุยผง

"ยอดกระบี่!"

หลัวตานตาเป็นประกายจนน่ากลัว

ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้สังเกตเห็นกระบี่หนักไร้คมในมือของลู่ฝาน นักบู๊คนอื่นๆ รวมถึงเขาด้วย ล้วนคิดว่ากระบี่ในมือของลู่ฝานเป็นเศษเหล็ก

กระบี่ที่หนักขนาดนี้ ยังไม่ได้เปิดคมกระบี่ มองอย่างไรก็เหมือนกับเศษเหล็กที่ยังตีไม่เสร็จสมบูรณ์ คนไม่น้อยแอบซุบซิบกัน ว่าทำไมลู่ฝานทำไมถึงใช้กระบี่แบบนี้ ที่บ้านยากจนหรือเปล่า

แต่ตอนนี้ ในใจของหลัวตานก็หัวเราะเยาะพวกคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย รวมทั้งตัวเขาเองด้วย

กระบี่หนักไร้คมในมือของลู่ฝานเป็นอาวุธที่หาได้ยากชิ้นหนึ่ง เกรงว่าน่าจะมีพลังพิเศษเหมือนกับกระบี่เงาม่วงในมือของเขา

ยกกระบี่หนักไร้คมขึ้น ลู่ฝานเอ่ยปากพูดว่า "รับให้ดีล่ะ กระบวนท่าแรก!"

กระบี่แกว่งออกไป ลมฟ้าอากาศในฟ้าดินก็เปลี่ยนสี

"กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า หนึ่งกระบี่ฆ่าหก!"

พริบตา ตัวอักษรคำว่า ฆ่า 6ตัวก็พุ่งไปทางหลัวตาน

พลังที่ซัดเข้ามานั้น รุนแรงจนทำให้ก้อนหินที่เท้าของหลัวตานแหลกละเอียดเป็นผุยผง รอบตัวของหลัวตานก็ปกคลุมไปด้วยเกราะพลังปราณสายฟ้าหนึ่งชั้น

"ยอดวิชากระบี่!"

หลัวตานก็ลุกขึ้นมา มือกำกระบี่เงาม่วง สีหน้าหนักใจพูดว่า "กระบวนท่าที่หนึ่ง"

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ พูดว่า "พลังป้องกันไม่ธรรมดา อย่างนั้นก็รับกระบวนท่าที่สองเถอะ"

พูดไป กายของลู่ฝานก็ปลดปล่อยไฟสีทองออกมาทั้งร่าง พลังปราณบนกายก็รวมกันเป็นรูปร่างมังกร

พอมีสภาพแบบนี้ หลัวตานก็พูดอย่างตกใจว่า "วิชาราชันมังกรงั้นหรือ? เป็นไปไม่ได้!"

ลู่ฝานยิ้มพูดว่า "ไม่ใช่วิชาราชันมังกรอยู่แล้ว แค่เรียนมานิดหน่อยเท่านั้นเอง รับอีกกระบี่ก็แล้วกัน กระบี่มังกรเพลิงคำราม!"

ก้าวออกไปด้านหน้าอย่างแรง รอยเท้ายุบลงไปในพื้นจนเป็นหลุม

กระบวนท่ากระบี่นี้ปล่อยออกไป มังกรยักษ์สีแดงเลือดก็คำรามพุ่งตัวขึ้น

เมื่อเทียบกับวิชาหมัดมังกรเพลิงคำรามที่ลู่ฝานเคยใช้ อานุภาพของกระบี่นี้ แรงกว่าเท่าตัว

หลังจากลู่ฝานได้เห็นวิชาราชันมังกรของเฉียวเซวียน ก็ได้เข้าใจอะไรหลายอย่าง

เอาพลังปราณรวมเป็นรูปลักษณ์มังกรเหมือนกัน ตอนนี้ลู่ฝานสามารถร่ายร่างมังกรออกมาได้รุนแรงมากกว่าเดิม ใหญ่กว่าเดิม แล้วแข็งแรงกว่าเดิม