เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 361

ด้วยพลังของเขาในตอนนี้น่ะหรือ ถ้าไปให้ฟ้าผ่าคงมีแต่ตายอย่างเดียว

แต่ว่าไปลองหาทัณฑ์อัสนีไม่ได้ แต่สายฟ้าพิเศษอื่นๆ ยังลองได้ เช่นสายฟ้าสีดำของผาเหลยถิง ก็ถือว่าไม่เลว

คิดดูแล้ว หลัวตานก็น่าจะฝึกวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุบนผาเหลยถิงนี่แหละ

ลู่ฝานพิจารณา ยาแก้สายฟ้าหนึ่งเม็ดน่าจะช่วยเขาได้ สลายพลังส่วนใหญ่ของสายฟ้าได้

แต่ถ้าทำลายไป ก็จะหาแก้วรวมสารเพลิงสายฟ้าได้ยาก

นี่มันเป็นเรื่องที่ลำบาก ดูเหมือนว่าจะฝึกทางลัดได้ยาก จุดที่สำคัญมาก มีอยู่สองจุด หนึ่งคือการต้านทานของสายฟ้า ที่สองคือต้านการเผาไหม้ของไฟ

ข้อสอง ลู่ฝานค่อนข้างมั่นใจ แต่ข้อหนึ่ง อืม คอยดูกันก่อนแล้วกัน

อ่านต่อไป หลังจากฝึกสายฟ้าไฟสำเร็จ วันๆ หลังจากนั้นก็ต้องดูดซับพลังสายฟ้าทุกวัน เพื่อพัฒนา

ก็หมายความว่า ถ้าไม่มีเรื่องอะไรทำ ก็ต้องให้สายฟ้าฟาดใส่ตัวหน่อย ไม่อย่างนั้นก็จะฝึกไม่สำเร็จ

ลำบากในลำบากอีกที ลู่ฝานคิดอย่างละเอียด ดูเหมือนว่าทางที่ดีที่สุดเขาจะต้องไปหาเคล็ดวิชาที่สามารถเรียกเมฆสายฟ้าได้ตลอดเวลาเสียแล้ว

ดูเหมือนวิชาเมฆลมของผู้ฝึกชี่จะมีผลลัพธ์นี้ รอหลังปิดเทอม จะไปตลาดหม้อยา จะต้องหาเคล็กวิชานี้เสียหน่อย อย่างน้อยฝึกสำเร็จหนึ่งอย่างก็ดี

ตั้งใจดูบทของสายฟ้าไฟจนจบแล้ว ลู่ฝานก็อ่านบทอื่นๆ แล้วจดจำไว้

บันทึกทความสายฟ้าพวกนี้ ล้วนเป็นส่วนสำคัญในการฝึกวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุให้สำเร็จ ขาดอะไรไปไม่ได้เลย ถึงแม้ตอนนี้จะฝึกไม่ได้ ก็ต้องจำให้ได้ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ทักษะวิชาบู๊นี้ก็จะฝึกออกมาได้แค่สายฟ้าไฟ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร

ตอนที่ลู่ฝานกำลังตั้งสติจดจำวิชาอยู่นั้น

ทันใดนั้นเอง ตัวอักษรบนผนังก็เกิดการเปลี่ยนแปลง

ลู่ฝานรู้สึกว่าสมาธิของตนเองได้ดูดช่องว่างอีกหนึ่งแห่งเข้าไป และสายฟ้าสายหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา สั่นจนตัวลู่ฝานชักกระตุก

ในที่สุดสายฟ้าทุกอย่างก็ผ่านไปแล้ว ชายแก่ในดวงไฟพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจว่า "ความตั้งมั่นแข็งแกร่งมาก เป็นศิษย์ของสาขาสายฟ้า ทำไมบนตัวถึงไม่มีพลังของสายฟ้าเลย"

ลู่ฝานตอบติดๆ ขัดๆ ว่า "ผมไม่ได้........เป็นศิษย์ของสาขาสายฟ้า.........แต่อยากจะฝึกวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุท่านผู้อาวุโส"

"ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้เป็นศิษย์ของสาขาสายฟ้า จะฝึกวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุได้อย่างไร นายกลับไปเถอะ"

พูดไป บนตัวชายแก่ก็มีแสงสายฟ้าสว่างขึ้น

แต่ในตอนนี้เอง ลู่ฝานก็ไม่ทันได้พบว่า แหวนในมือของเขาอยู่ดีๆ ก็สว่างขึ้นมา

จากนั้น จิตเขาก็มีแสงสว่างขึ้นมา

ชายแก่ก็ยืนอึ้งอยู่ที่เดิม