เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 374

ใช้เวลาไป 2 วันเต็มๆ ลู่ฝานและคนอื่นๆถึงจะกลับมาถึงคณะหนึ่งเดียว

แม้แต่ออกมาจากจวนลอยฟ้าเท่านั้น ก็ใช้เวลาไป 1 วัน ลู่ฝานต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง ศิษย์พี่ใหญ่หลอกลวงคนอย่างเต็มที่เลยจริงๆ

สถานที่บ้าๆนี่ คิดไม่ถึงว่าทางออกซ่อนความลับขนาดนี้ สุดท้ายก็กระโดดออกมากลางฟ้า แม้ว่าความสูงไม่สามารถฆ่าคนตายได้ แต่เนื่องจากต้องการทะลวงค่ายกลของจวน ดูแล้วค่อนข้างน่ากลัวเชียว

อย่างน้อยขณะที่หานเฟิงกำลังทะลวงค่ายกล ก็ตกใจร้องห่มร้องไห้เหมือนผีสาง เพราะเมื่อมองเข้าไปข้างนอกในค่ายกล ก็สูงตระหง่านเชียวล่ะ!

ท่ามกลางสายตาผู้คนและที่ดูหมิ่น ศิษย์พี่ใหญ่ทำได้เพียงหัวเราะเหอะๆ

กลับมาถึงคณะหนึ่งเดียว ผู้คนก็พักผ่อนกันหนึ่งคืน วันต่อมา ศิษย์พี่หานเฟิงก็นำจดหมายท้าประลองที่เขียนเสร็จแล้ว  เอาไปให้คณะบังเหินและคณะกระบี่

ด้วยคารมคมคายในการด่าคนอย่างรุนแรงของศิษย์พี่หานเฟิง ให้เขาทำหนังสือท้าประลองอีกฝ่าย ซึ่งเป็นการดีที่สุด

สิ่งเดียวที่กังวลก็คือ ศิษย์พี่หานเฟิงด่าแรงเกินไป ถ้าหากถูกคนทุบตีตายที่หน้าคณะก็ไม่ดีแล้ว

ดังนั้น ก่อนเดินทาง ศิษย์พี่ฉู่สิงถามศิษย์พี่หานเฟิงโดยเฉพาะไม่กี่คำ

"เงินส่วนตัวของนายซ่อนไว้ที่ไหนแล้ว?"

......

หนึ่งวันต่อมา ทั้งสถาบันสอนวิชาบู๊ก็ดุเดือด

คณะหนึ่งเดียวท้าประลองคณะบังเหิน และคณะกระบี่ สองคณะใหญ่!

ด้วยพลังของคณะเดียว ท้าประลองสองคณะ มันเป็นเรื่องราวที่แปลกและมหัศจรรย์ ตั้งแต่โบราณมา!

เหล่านักเรียนของสองคณะใหญ่ คณะบังเหิน คณะกระบี่ กำลังจะโกรธจนระเบิดแล้ว

"เหยียดหยาม นี่คือการเหยียดหยามอย่างโจ่งแจ้ง!"

"ทำลายคณะหนึ่งเดียวเหรอ? งั้นเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด เหมือนกับว่าคณะหนึ่งเดียวไม่มีอาจารย์ คนเขาที่นั่นมีอาจารย์สองคนเชียวนะ อย่างมากที่สุดก็คือสั่งสอนคนของคณะหนึ่งเดียวบนสังเวียนอย่างโหดเหี้ยม

"ฉันมองว่าไม่แน่นอน ใครสั่งสอนใครยังไม่รู้อีก คณะหนึ่งเดียวลู่ฝานกระบี่โหดเหี้ยมฆ่าอนงค์ ท้าประลองเดี่ยวกับยอดฝีมือของคณะฟ้าร้อง มีเขาอยู่ ก็เทียบได้กับคณะหนึ่งคณะ ศิษย์พี่ของพวกเขาสองสามคนว่ากันว่าความสามารถไม่เลวเลย การต่อสู้ครั้งนี้ จะต้องตั้งใจชมให้ดีๆ"

"อืม ที่นายวิเคราะห์ก็มีเหตุผลนะ เมื่อเป็นเช่นนี้ คณะหนึ่งเดียวเคล็ดลับนี้โหดเหี้ยมจริงๆ หากชนะ ก็จะเหยียบย่ำคณะกระบี่และคณะบังเหินอยู่ใต้เท้าโดยสมบูรณ์ ถ้าแพ้ก็ไม่เป็นไร เดิมทีด้วยหนึ่งต่อสอง หากแพ้ก็เป็นเรื่องที่สมควรอยู่แล้ว ฉลาดนะ! สถานที่ตั้งและเวลาประลองฝีมือล่ะ? ใครจะรู้?"

"ว่ากันว่าหลังจากนี้สองวัน คณะหนึ่งเดียววางเข็มทิศหินไว้ที่เชิงเขาอวิ๋นซาน เหยียบไปก็จะไปถึงที่แล้ว"

"งั้นก็ดี ถึงเวลาพวกเราก็ไป"

"แน่นอนอยู่แล้ว! ฮ่า ๆ"

......