เวลา 19:30 บนโต๊ะอาหาร
“จริงๆ ลูกน้องมีเยอะแยะให้คนพวกนั้นยกอาหารมาเสริฟก็ได้นะคะ ไม่เห็นต้องให้เธอเป็นคนยกมาเสริฟด้วยตัวเองเลย” ฉันพูดขึ้นอย่างไม่ลอบใจเมื่อเห็นว่าผู้หญิงที่เจอในครัวเป็นคนยกอาหารมาเสริฟ
คำพูดของฉันทำให้คุณป๋าเงยหน้าขึ้นมามอง สายตาไม่บ่งถึงความรู้สึกยินดียินร้ายอะไร
“หนูหมายถึงแค่งานในครัวก็คงจะหนัก”
“ไม่หนักหรอกค่ะคุณหนู” ทั้งที่ฉันยังพูดไม่จบ แต่หล่อนก็รีบพูดแทรกขึ้นมาซะก่อนเหมือนกลัวว่าจะถูกขัดอย่างไงอย่างนั้น
ฉันพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะวางช้อนกระแทกจานแรงๆ เพื่อแสดงออกว่าไม่พอใจ
“ไม่ต้องยืนเฝ้าหรอก จะออกไปไหนก็ไปเถอะกินเสร็จแล้วค่อยมาเก็บ” ฉันบอกผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ไม่ยอมออกไปไหน
“เมเบล” คุณป๋าเรียกชื่อฉันเสียงดุ
“หรือคุณป๋าอยากให้มีคนอยู่ด้วยล่ะคะ ?” ฉันถลึงตาใส่คุณป๋า ทำให้คุณป๋าถึงกับส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยก่อนจะมองไปยังผู้หญิงคนนั้น “ออกไปได้แล้ว”
“อย่าลืมนะคะที่บอกว่าจะรีบหาพ่อบ้านคนใหม่” ฉันพูดย้ำ
“รู้แล้วๆ” คุณป๋าส่ายหน้าไปมาแล้วยิ้มเล็กน้อย
“ให้หนูไปนั่งกินข้าวใกล้ๆ มั้ยคะ”
คุณป๋าเหล่ตามองไม่ตอบอะไรแต่ฉันรู้ดีว่าคำตอบจะเป็นยังไงจึงลุกขึ้นเดินไปนั่งลงบนตักแกร่งของคุณป๋า เป็นท่าที่หันหน้าเข้าหากัน
“นั่งแบบนี้จะให้ฉันกินข้าว….” คุณป๋าเว้นคำพูดพร้อมกับใช้มือปัดไรผมที่เกะกะของฉันออกไปให้พ้นต้นคอ “หรือกินเธอก่อนดี หื้ม”
“กินหนูทั้งคืนแล้ว ยังไม่อิ่มอีกหรอคะ” ฉันพูดพลางใช้มือลูบไล้แผงอกแกร่งอย่างยั่วยวน
“ถ้าเป็นเธอ ทั้งวันทั้งคืนฉันก็ไม่อิ่ม”
“หนูไม่อยากกินข้าวแล้วค่ะ”
“แล้วอยากกินอะไรหื้ม~” พูดจบคุณป๋าก็ก้มหน้าลงมาจูบตรงซอกคอของฉัน
“….อยากกินคุณป๋ามากกว่า”
ฉันค่อยๆ ถอดเสื้อออก และเอี่ยวมือไปปลดตะขอเสื้อชั้นในก่อนจะโยนทิ้งลงไปกองที่พื้น เผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองเต้าที่ชูชันอยู่ตรงหน้าของคุณป๋า
คุณป๋ากระตุกยิ้มมุมปากอย่างพอใจก่อนที่จะก้มลงมาตะโบมดูดดุนหน้าอกทั้งสองเต้าของฉัน
“อ๊า อ๊าง~” ฉันกำเส้นผมสีดำขลับของคุณป๋าแน่นเพราะความเสียวซ่าน
คุณป๋าตักตวงความสุขจากหน้าอกทั้งสองเต้าของฉันอยู่พักใหญ่ก่อนจะผละริมฝีปากออก
ฉันลุกขึ้นยืนเพื่อถอดกางเกงตัวบางออกไปให้พ้นตัว ส่วนคุณป๋าก็รูดซิบกางเกงควักท่อนเอ็นที่มันแข็งทื่อออกมา
“รีบทำ วันนี้มีประชุม” คุณป๋าจับตัวฉันให้ขึ้นไปคร่อมร่างของตัวเองอีกครั้งแล้วเอาท่อนเอ็นลำใหญ่จ่อมาตรงร่องแคบ
“อ๊า ซี๊ด~” ทั้งฉันและคุณป๋าครางออกมาพร้อมๆ กันเมื่อท่อนเอ็นเข้ามาในตัวของฉันลึกสุดลำ
ฉันเริ่มขยับสะโพกขึ้นลงตามจังหวะอารมณ์ของตัวเอง สองมือคล้องคอของคุณป๋าเอาไว้แล้วโยกไปตามจังหวะ ในบางครั้งคุณป๋าก็กระแทกท่อนเอ็นสวนขึ้นมา ทำให้จุกท้องน้อยไปหมด แต่ก็เหมือนว่าฉันเริ่มจะชินกับความดิบเถื่อนของคุณป๋าถึงได้รู้สึกชอบอะไรที่เจ็บปวดแบบนี้
ฉันโยกตัวขึ้นลงบนตักแกร่งครั้งแล้วครั้งเล่า ตามตัวของฉันและคุณป๋าเต็มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นตามตัวและใบหน้า
มือหนาทั้งสองข้างของคุณป๋าบีบเค้นหน้าอกของฉันอย่างรุนแรง ทำให้หน้าอกทั้งสองเต้าเต็มไปด้วยรอยแดงจากการบีบเค้นของคุณป๋า
การร่วมรักเป็นไปอย่างดุเดือดและเล่าร้อน เสียงครางระงมดังก้องไปทั่วห้องอาหาร
ก่อนที่คุณป๋าจะดันตัวฉันออก ฉันรีบนั่งลงใช้ริมฝีปากครอบงำท่อนเอ็นลำใหญ่แล้วใช้ปากรูดขึ้นลงเพียงไม่นานน้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้ามาในปากบองฉันเต็มไปหมด ทำให้แทบจะสำลักฉันจึงรีบกลืนลงคอ
“อ๊า~” เสียงครางของคุณป๋าดังขึ้นอย่างพึงพอใจ ก่อนจะจับปลายครางของฉันให้เงยหน้าขึ้น
“ชอบมั้ย ?”
“ก็ดีนะคะ” ฉันตอบก่อนจะก้มหน้าลงใช้ปากกับท่อนเอ็นของคุณป๋าอีกครั้ง
“เก่งขึ้นทุกวัน ซี๊ด~”
“หนูกำลังทำให้คุณป๋าหลงต่างหากค่ะ”
“เธอทำสำเร็จแล้ว ซี๊ด เมเบล”
หลังจากร่วมรักกันพอหอมปากหอมคอแล้ว ฉันกับคุณป๋าต่างก็จัดการตัวเองให้เรียบร้อย
ช่วงบ่ายคุณป๋าประชุมเสร็จก็กลับมาที่บ้านตามที่บอกฉันเอาไว้
“เหนื่อยมั้ยคะ ^_^” ฉันเดินไปรับคุณป๋าที่หน้าประตูบ้าน
“แค่เห็นหน้าเธอฉันก็หายเหนื่อย” พูดจบคุณป๋าก็หอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ก่อนที่เราทั้งคู่จะเดินขึ้นไปบนห้อง
#ภายในห้อง
ในตอนนี้คุณป๋ากำลังนอนหนุนตักของฉันอยู่บนเตียง พลางจับมือฉันวางไว้บนแผงอกของตัวเองแล้วหลับตา
เรื่องวันนี้ฉันจะยังไม่พูดอะไร เพราะยังไงคุณป๋าก็คือผู้ชายของฉัน และคุณป๋าก็ดูไม่ได้มีท่าทีว่าจะสนใจแม่นั่นเท่าไหร่
“เมื่อไหร่จะย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านด้วยกัน” คุณป๋าถามในขณะที่กำลังหลับตาอยู่
“ปิดเทอมหนูจะย้ายมานะคะ”
คำตอบของฉันทำให้คุณป๋าลืมตาขึ้นมามอง “หมายความว่าเปิดเทอมเธอก็จะกลับไปอยู่ที่คอนโดเหมือนเดิม”
ฉันเริ่มคิดหนัก ใจหนึ่งก็ยังอยากกลับไปอยู่ที่คอนโดแต่อีกใจฉันก็ไม่อยากปล่อยให้คุณป๋าอยู่กับแม่นั่น เพราะดูก็รู้ว่าจุดประสงค์ของหล่อนไม่ใช่แค่มาเป็นแม่บ้าน จากที่ได้พูดคุยวันนี้ทำก็ยิ่งทำให้ฉันมั่นใจ
“คุณป๋าจะไม่หวั่นไหวกับผู้หญิงคนไหนใช่มั้ยคะ ?” ฉันก็แค่อยากถามให้แน่ใจ
“ทำไมถึงถามแบบนั้น หื้ม” คุณป๋าจับมือของฉันขึ้นแล้วกดริมฝีปากลงมาบนฝ่ามืออย่างแผ่วเบา
“บอกตามตรงว่าหนูไม่อยากให้คุณป๋าอยู่ใกล้กับผู้หญิงคนไหนเลย แบบนี้แปลว่าหนูรักคุณป๋ามากไปใช่มั้ย….” ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างหนักใจกับความคิดฟุ้งซ่านของตัวเอง
ปากก็บอกว่าเชื่อมั่น พยายามคิดว่าคุณป๋าจะไม่มีทางทำให้ฉันเสียใจ แต่แล้วฉันก็ไม่สามารถหยุดความคิดฟุ้งซ่านของตัวเองได้
คุณป๋ายิ้มแล้วเอื้อมมือขึ้นมาสัมผัสกับพวงแก้มของฉัน “ถ้าอย่างนั้นฉันก็คงรักเธอมากเกินไปสินะ เพราะฉันก็ไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้กับผู้ชายคนไหนเหมือนกัน”
“….หนูจริงจังนะคะ”
“ฉันก็จริงจัง”
“อื้อ ~ อย่าเพิ่งสิ ยังคุยไม่รู้เรื่องเลยนะ” ฉันร้องท้วงเมื่อถูกคุณป๋ากดต้นคอให้ก้มลงหวังจะจูบฉัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมค่ะสนุกมากอยากอ่านต่อ...
มีต่อไหมครับ...