เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+ นิยาย บท 61
คุณป๋าไม่แม้แต่จะตอบคำถามของฉันแถมยังก้าวขาเดินขึ้นบันได ฉันกำหมัดแน่นรู้สึกไม่พอใจที่คุณป๋าเลือกที่จะไล่ให้ฉันกลับแทนที่จะคุยกันดีๆ
“ถ้ามันไม่มีอะไรก็แค่อธิบาย แต่นี่คุณป๋าเลือกที่จะไล่หนู!!” ฉันตะเบ็งเสียงดังพูดไล่หลังของคุณป๋า ทำให้คุณป๋าหยุดเดินแล้วค่อยๆ หมุนตัวมามองฉันที่กำลังยืนอยู่ช้าๆ
“ให้ฉันอธิบายแต่เธอไม่ฟัง แล้วทำไมฉันต้องพูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ”
คำพูดที่ดูเหมือนห่างเหินทำให้ตอนนี้ฉันคิดไปต่างๆ นาๆ ว่าคุณป๋ากำลังจะตีตัวออกห่างจากฉัน ถึงมันจะเป็นแค่ความคิดบ้าๆ แต่กลับสร้างความเจ็บปวดในใจไม่น้อย
“….เบื่อหนูแล้วหรอคะ”
คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะตอบ “ฉันไม่ชอบที่เธองี่เง่าขนาดนี้”
“….รักหนูมั้ยคะ”
“ทำไมฉันจะไม่รักเธอ ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เธอคิดว่าฉันแค่สนุกหรือไง!!”
“นั่นสิคะ ทำไมหนูถึงมีความคิดแบบนั้น…”
“ฉันไม่อยากทะเลาะไปมากกว่านี้” คุณป๋าเบือนหน้าหนีไปทางอื่นหลังจากที่พูดจบ
“หนูผิดหรอคะ คุณป๋าเป็นผู้ชายของหนู หนูมีสิทธิ์หวง ไม่ใช่หรอคะ…” ฉันพยายามกลั้นน้ำเสียงสั่นเครือของตัวเองเอาไว้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ตอนนี้มันอยากจะร้องไห้เอามากๆ
“กลับไปก่อน ใจเย็นกว่านี้แล้วค่อยคุยกัน” คุณป๋าเลือกที่จะไม่ตอบคำถามของฉัน แถมยังยืนยันจะให้ฉันกลับไปให้ได้ จะให้ฉันไม่คิดอะไรเลยหรือไง ไม่มีทาง
“คำก็ไล่สองคำก็ไล่ อยากอยู่กับมันก็บอกกันดีๆ สิคะ!!” อารมณ์ของฉันเดือดดาลขึ้นมาอีกครั้ง
“ฉันไม่เคยคิดอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เธอเลิกเอาความคิดบ้าๆ มาตัดสินฉันสักทีเมเบล!!”
“ก็ทำให้มั่นใจสิคะ ไม่ใช่มาไล่กันแบบนี้ แค่พูดดีๆ กับหนูมันยากนักหรอคะ”
“ก่อนหน้านี้ฉันพูดไม่ดีกับเธอตรงไหน ?” คุณป๋าเลิกคิ้วขึ้นถามอย่างไม่สบอารมณ์ “แต่เธอมันพูดไม่รู้เรื่องเองต่างหาก !!”
“…แปลกดีนะคะ”
“อะไรของเธออีก ?”
“พอมีเรื่องแบบนี้ทีไร หนูมักจะเป็นฝ่ายผิดอยู่ตลอดเลย”
“ฉันบอกให้เธอกลับไปสงบสติอารมณ์ !!” ครั้งนี้คุณป๋าตวาดใส่หน้าฉัน แถมยังมองด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
“หนูไม่กลับ ถ้าวันนี้คุยไม่รู้เรื่อง หนูไม่กลับ!!!” ฉันตวาดบอกเสียงดังลั่นบ้าน “นี่มันผ่านมาจะเป็นอาทิตย์แล้วนะคะ ไหนล่ะพ่อบ้านคนใหม่!!”
“ฉันบอกไปแล้วว่ากำลังหาอยู่ อย่าเป็นคนพูดไม่รู้เรื่องได้มั้ยเมเบล”
“ถามกี่ครั้งก็กำลังหา กำลังหา ถ้ามันยากเย็นขนาดนั้นเดี๋ยวหนูจะช่วยหาให้อีกแรงดีมั้ยคะ!!”
“…..” คุณป๋าเงียบ ฉันสังเกตเห็นตอนนี้คุณป๋ากำลังขบกรามแน่น
โกรธฉันอย่างนั้นหรอ ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายต้องโกรธ
“เงียบทำไมล่ะคะ หรือที่ไม่ยอมไล่มันออกไปสักที เป็นเพราะอยากได้มันเป็นเมียอีกคน!!”
“พูดอะไรออกมาห๊ะ รู้ตัวมั้ย!!”
พี่กล้าหันมามองฉันที่นั่งอยู่ตรงเบาะหลัง “ทะเลาะกับนายหรอครับ”
“…..” ฉันเงียบไม่ตอบอะไร
ความรู้สึกที่มันอดกลั้นมานาน ตอนนี้หยดน้ำตามันได้ไหลลงมาอาบแก้มแล้ว ฉันไม่สามารถอดกลั้นมันไว้ได้อีกแล้ว
ไม่คิดว่าฉันกับคุณป๋าจะมีปากเสียงกันขนาดนี้
ฉันไม่ชอบเวลาที่คุณป๋ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น ฉันไม่ชอบเวลาที่ถูกต่อว่าทั้งๆ ที่ตัวฉันเองไม่ได้ผิดอะไรเลยสักนิด ฉันไม่ชอบเวลาที่คุณป๋าใกล้ชิดกับผู้หญิงคนอื่น
ทุกอย่างที่ฉันไม่ชอบ ตอนนี้คุณป๋ากำลังทำมันอยู่….
รถหรูค่อยๆ แล่นผ่านประตูบานใหญ่หน้าบ้าน ทำให้ฉันอดที่จะหันไปมองไม่ได้ แต่ทุกอย่างมันกลับว่างเปล่า มองไปไม่เจอกับใครทั้งนั้น
ฉันเบือนหน้าหันกลับมามองตรงหน้า ก่อนจะยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากแก้ม ฉันเดาไม่ออกเลยว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง พรุ่งนี้คุณป๋าจะอธิบายอะไรหรือเปล่า…
#คอนโด
ฉันอ้างเหตุผลว่าปวดหัวจึงไม่ได้ไปช่วยเอวากับฟาร์นทำโปรเจ็คกลุ่ม แต่ความจริงแล้วตอนนี้ฉันแอบมานอนคิดมากอยู่ในห้องคนเดียว
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเผื่อว่าคุณป๋าจะทักหรือจะโทรมา แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันว่างเปล่า โทรศัพท์ไม่มีสายเรียกเข้า ไม่มีแชตที่ถูกส่งมาจากคุณป๋า
จำเป็นต้องเงียบไปขนาดนี้เลยใช่มั้ย !! ไม่คิดบ้างเลยหรอว่าฉันจะเป็นยังไง
บอกตามตรงว่าฉันเริ่มลังเลแล้วว่าจะไปต่อกับคุณป๋าได้แค่ไหน ยิ่งมีเรื่องแบบนี้มันยิ่งทำให้มองอนาคตไม่ออกเลย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
มีต่อไหมค่ะสนุกมากอยากอ่านต่อ...
มีต่อไหมครับ...