เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ นิยาย บท 13
“พี่สาม สิ่งที่นายท่านยัดเข้าไปในท้องปลาคือหญ้าเซียนนู๋หรือไม่ หญ้านั่นกินได้ด้วยหรือ!”
ฉินเย่ว์เจียวส่ายหัวว่าไม่รู้เหมือนกัน อย่างไรเสีย นางไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าหญ้าเซียนนู๋กินได้
“พี่สาม!” ฉินเย่ว์โหรวชี้ไปที่กองมันสำปะหลังในลานสวน “นั่นคืออะไรเจ้าคะ!”
“ข้าไม่รู้” ฉินเย่ว์เจียวส่ายหัว
“เหมือนท่อนไม้เลย ใช้เป็นฟืนรึ!”
“ไม่ใช่!” ฉินเย่ว์เจียวส่ายหัวอีก “นายท่านบอกว่าเป็นของกิน”
“ของกิน! ท่อนไม้กินได้ด้วยหรือเจ้าคะ!”
“กินได้สิ! มันไม่ได้เรียกว่าท่อนไม้ มันชื่อว่ามันสำปะหลัง” เฉินฝานยืนขึ้นแล้วไปหยิบมันสำปะหลังสามอันยาวยี่สิบกว่าเซนติเมตรมา “มา พวกเจ้ามานี่แล้วเอามันสำปะหลังสามอันนี้ไปขูดเปลือกออกซะ จากนั้นนำไปต้มนะ”
มันสำปะหลังในหม้อต้มสุกอย่างรวดเร็ว ปลาเผาบนถ่านก็ส่งกลิ่นหอมอบอวล เฉินฝานโรสเกลือลงไปเล็กน้อย กลิ่นหอมของปลาเผาลอยออกอบอวลไปทั่วเรือนในทันใด
“หอมจัง!”
แม้ว่าฉินเย่ว์โหรวออกเรือนเป็นภรรยาคนแล้ว แต่นางยังเด็กมาก นางจ้องปลาเผาที่อยู่บนฝืนไม่ขยับพลางกลืนน้ำลายอย่างควบคุมไม่ได้
ฉินเย่ว์เจียวโตกว่าเล็กน้อย จึงไม่ได้แสดงออกชัดเจนเท่าฉินเย่ว์โหรว แต่นางแอบกลืนน้ำลายไปหลายครั้งเหมือนกัน
พวกนางไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าสามารถทำปลาให้หอมได้ถึงเพียงนี้
เฉินฝานมองสองพี่น้องสาวที่หิวโหยแล้วทั้งอยากหัวเราะและรู้สึกสงสาร จากนี้ไปเขาจะให้พวกนางมีชีวิตที่ดีขึ้นอย่างแน่นอน
“พวกเจ้าหยุดมองได้แล้ว รีบไปเอามันสำปะหลังออกจากหม้อเร็วเข้า ได้เวลากินข้าวแล้ว!”
ฉินเย่ว์โหรวที่ไม่สะดวกเดิน เวลานี้กลับวิ่งได้อย่างรวดเร็ว
แม้ว่าน้ำลายในปากเกือบไหลออกมา แต่ฉินเย่ว์โหรวก็ยังอดทนเอาไว้ นางหักมันสำปะหลังเป็นชิ้น ๆ เพื่อให้เฉินฝานกินสะดวกมากขึ้น
เมื่อทำมันสำปะหลังเสร็จ นางหยิบปลาขึ้นมาหนึ่งตัวแล้วเอาก้างออกอย่างระมัดระวังจากนั้นถึงวางในถ้วยแล้วยื่นให้เฉินฝาน
“นายท่านกินก่อนเจ้าค่ะ!”
“พวกเจ้าก็กินด้วย” ได้รับการปรนนิบัติเช่นนี้ เฉินฝานรู้สึกไม่คุ้นชิน
“ขอบคุณนายท่านเจ้าค่ะ!”
ฉินเย่ว์โหรวพูด ขอบคุณเสร็จก็ยกอาหารออกไปพร้อมกับฉินเย่ว์เจียว
“พวกเจ้าจะไปไหน” เฉินฝานประหลาดใจจึงวางอาหารในมือทันที
ฉินเย่ว์โหรวกับฉินเย่ว์เจียวตื่นตกใจเช่นกันเมื่อหันกลับมา
เขาไม่เคยให้พวกนางนั่งร่วมโต๊ะกินข้าวด้วยเลยสักครั้ง วันนี้เขาเป็นอะไรไป
“ให้ตายเถอะ!” เฉินฝานตบหน้าผาก เขาจำกฎการร่วมโต๊ะได้แล้วว่าเจ้าของร่างเดิมไม่อนุญาตให้สองพี่น้องร่วมโต๊ะอาหารกับเขา
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเจ้าต้องนั่งที่โต๊ะ พวกเราต้องกินข้าวพร้อมกัน นี่คือคำสั่ง”
มีสองสาวสวยนั่งด้วยเวลากินข้าว ดีจะตาย
แต่งงานกับเฉินฝานหนึ่งปีกว่าที่ผ่านมา สองพี่น้องตระกูลฉินได้กินข้าวอย่างดีและอิ่มเป็นครั้งแรก
หลังจากกินข้าวเสร็จ เฉินฝานคำนวณเวลาแล้วน่าจะบ่ายสองบ่ายสาม เวลานี้ตลาดหมู่บ้านคงแยกย้ายกันกลับแล้ว จะนำกระต่ายกับไก่ป่าไปขายคงต้องรอพรุ่งนี้
พระอาทิตย์ตกดินเร็วขึ้นเมื่อถึงฤดูหนาว ถ้าออกไปข้างนอกเวลานี้คงเป็นไปไม่ได้ เฉินฝานจึงสั่งให้สองพี่น้องฆ่าปลาที่เหลือจากนั้นหมักด้วยเกลือ
เฉินฝานก็ไม่ได้อยู่นิ่ง เขานำตระกร้าสานที่ผุพังไปแล้วดัดแปลงเป็นข้องปลา
ทุกคนมีงานทำอยู่ในลานสวนที่ไม่ใหญ่มาก
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ