เมื่อคิดถึงสถานการณ์เมื่อวาน ทำให้ไป๋เคอคิดได้ข้อสรุป
คงเป็นเพราะว่าเหยาจินอยากจะกู้หน้าคืนถึงให้เซียวชุ่นนั้นจงใจแกล้งทำเป็นคนรวย อีกทั้งรถคนนั้นเหยาเสินก็เป็นคนยืมมาจากเพื่อน ดังนั้นจึงทำให้เธอนั้นเกลียดเหยาเสินและเซียวชุ่นเป็นอย่างมาก
ตอนแรกว่าจะเก็บไปคิดบัญชีตอนแต่งงาน ไม่คิดว่าจะมาเจอเร็วขนาดนี้
ฟางเชี่ยนหันไปมองที่ฮู๋เสว่ซงกับไป๋เคอก่อนจะเปลี่ยนเป็นใบหน้ายิ้ม“คุณชายฮู๋ คุณมาแล้วหรือ?ไม่ทราบว่าวันนี้คุณจะมาทำธุรกรรมอะไรคะ?”
ฮู๋เสว่ซงคือลูกค้าระดับVIPของธนาคารนี้ ในทุกๆปีจะมียอดเงินหมุนเวียนมากกว่าสิบล้าน แน่นอนว่าต้องดูแลเป็นอย่างดี
“วันนี้ฉันอยากจะถอนเงินไปให้ภรรยาในอนาคตของฉันซื้อของสักหน่อย แต่ว่าฉันไม่รีบหรอก ฉันอยากจะเห็นนายคนนี้เขาทำการโอนเงินสิบล้านกว่าบาทของเขาก่อนว่าจะโอนยังไง”
ฮู้เสว่ซงมองไปที่เซียวชุ่นราวกับตอนนี้มีอะไรสนุกๆให้ดูแล้ว
“ตอนนี้ก็แกล้งจนเปิดเผยเองแล้วมั้ง? พวกคนสมัยนี้เขาพูดไม่กลัวจะกลับไปกัดลิ้นตัวเองหรอ”
“น่าขายขี้หน้าจริงๆ ถ้าเป็นฉันล่ะก็คงจะหาซอกดินที่แตกๆมุดลงไปหลบแล้ว”
“มองดูการแต่งตัวแล้ว สิบล้าน? ถ้าในบัตรของเขามีถึงหนึ่งพัน ผมยังไม่อยากจะเชื่อ? ”
ผู้คนที่นั่งอยู่รอบข้างต่างก็อดไม่ได้ที่จะมองอย่างสนใจ เพื่อรอดูเรื่องสนุก และก็ต่างซุบซิบนินทากันไป
ฟางเชี่ยนก็พอจะมองออกแล้ว ว่าฮู๋เสว่ซงกับเขาเบื้องหน้านี้ต้องมีปัญหากันมาก่อนแน่ๆ
เธอกลอกตาไปมา ถ้าหากเธอทำให้เจ้าคนยากจนคนนี้ขายหน้าล่ะก็ ไม่แน่ฮู๋เสว่ซงอาจจะดีใจ จนอยากจะฝากเงินหลายสิบล้าน เธอคงจะได้โบนัสดีๆแน่นอน
เมื่อคิดดังนี้ เธอเหลือบตามองไงที่เซียวชุ่นแวบหนึ่ง เพื่อยืนยันให้แน่ใจภายในใจ
เมื่อมองไปที่คนยากจนนี้ไม่ผิดแน่ ที่มีกลิ่นตัวเปรี้ยวท่วมท้นทั้งตัวกระจายออกมา ก่อนที่จะแสดงใบหน้าขยะแขยง ก่อนจะพูดประจบ“คุณชายฮู๋ เมื่ออิงจากคนระดับท่านแล้ว ทำไมต้องสนใจ คนที่ยากจนเช่นนี้ด้วยล่ะ…”
“เซียวชุ่น ถ้าหากเจ้าสามารถโอนเงินจากบัญชีเจ้าออกมาได้สิบล้านล่ะก็ ข้าจะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลเดียวกับเจ้าเลย”
ไป๋เคอพยักหน้าและคอด้วยความดีใจก่อนจะเอ่ย
“ฉันไม่เคยคิดจะว่าจะมีทายาทแบบนี้”
เซียวชุ่นแอบเหลือบมองไปที่ไป๋เคอ ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก พร้อมเอ่ย
“เจ้าพูดห่าอะไรเนี่ย” ฮู๋เสว่ซงพูดเสียงดัง
“คุณชายฮู๋ ท่านอย่าโกรธไปเลยค่ะ ให้ฉันเรียก รปภ มาจัดการลากเขาออกไป เพื่อจะได้ไม่รบกวนสายตาของคุณนะคะ ”ฟางเชี่ยนรีบพูด
“ไม่ต้องหรอก วันนี้ข้าก็อยากจะเห็นเขาโอนเงินสิบล้านจริงๆ”
ฮู่เสว่ซงบิดไหล่ไป ก่อนจะยิ้มอย่าเยือกเย็น
“เซียวชุ่น ถ้าหากในบัตรของเจ้าไม่มีเงินล่ะก็ เจ้าจะตอบยอมรับโดยดีต่อหน้าผู้คนว่า เจ้านั้นมันก็แค่ไอ้คนจน ที่ทำไปก็แค่ให้คนหัวเราะเยาะ ไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไร ไม่ต้องมาเสแสร้งแกล้งทำเป็นคนมีเงินได้แล้ว และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้าจะขายหน้า เพราะปกติแล้วเจ้ามันก็คือคนไม่มีหน้า! ”
“วันนี้ข้าไม่มีอารมณ์แล้ว ไว้โอนวันอื่นก็แล้วกัน”
เซียวชุ่นพูดอย่างขี้เกียจ ก่อนจะบิดตัวพร้อมเดินออกไปทางหน้าประตูทางออก
ความโกรธภายในใจของเขาก็มากขึ้น ปกติแล้วเขาแค่อยากจะมาโอนเงินเฉยๆกลับไม่คิดว่าจะมาพบไอ้งี่เง่า ที่อยากจะเอาหน้าตัวเองมาให้คนตี ถ้าเป็นอย่างงั้นล่ะก็ เขาก็จะไม่เกรงใจก็แล้วกัน ไม่เพียงแต่จะตีหน้าเขา อีกทั้งยังจะให้เขาเสียค่าสินไหมให้อีกด้วย!
ตอนนี้เขาเล่นเกมปล่อยให้พวกเขาตายใจ ก่อนที่จะปล่อยให้เจ้าปลาโง่มาติดเบ็ดเอง!
“ฮ่าฮ่า ทุกคนได้ยินหรือยัง? ตอนนี้เขากลับพูดว่าวันนี้ไม่มีอารมณ์ในการโอนเงิน คำพูดหลอกลวงเช่นนี้เขากลับพูดมันออกมา”
ฮู่เสว่ซงรีบกระโดดสองก้าวไปข้างหน้า เพื่อไปขวางเซียวชุ่นก่อนจะพูดเยาะเย้ย
เขาคิดแน่ใจแล้วว่า ยังไงสะเซียวชุ่นก็ไม่มีเงินแน่นอน ไม่งั้นจะรีบหนีไปไหนกัน? ถ้าหากจะปล่อยเขาไปง่ายๆล่ะก็มันจะง่ายไปหน่อยมั้ง
“ไม่มีปัญหาค่ะ”ฟางเชี่ยนตอบกลับ
เธอมองไปที่เซียวชุ่น ก่อนจะแสดงท่าทีเยือกเย็นใส่ “คุณมากับฉันหน่อย รบกวนช่วยใส่รหัสด้วยค่ะ”
ในตอนนี้ช่องสำหรับสมาชิก vip นั้นไม่มีคนพอดี เซียวชุ่นจึงเดินตามฟางเชี่ยนไป สอดบัตรเข้าไป หลังจากนั้นก็กรอกรหัส
เร็วๆนั้น ใบหน้าของพนักงานข้างในก็เปลี่ยนไปทันที และมองไปที่เซียวชุ่นอย่างตกใจและสับสนเป็นอย่างมาก
สถานการณ์ข้างนอกนั้น เธอก็ทราบมาแค่นิดเดียว ว่าฮู๋เสว่ซงนั้นเป็นลูกค้าประจำของธนาคาร ภายในใจของเธอนั้นคิดก่อนจะมองไปที่ฮู๋เสว่ซง และคิดว่าคนที่อายุน้อยและมีกลิ่นตัวน่าขยะแขยงนั้นมันน่าสมน้ำหน้าจริงๆ ที่คิดจะเรียนแกล้งทำตัวเป็นคนรวย
ในตอนนี้เมื่อมองบนหน้าจอคอมกลับพบยอดเงินที่แสดงกว่า ห้าสิบล้านบาท ทันใดนั้นเธอก็ตกใจจนพูดไม่ออก
“เจ๊จาง ตรวจสอบเสร็จหรือยัง?”ฟางเชี่ยนมองไปที่ใบหน้างุนงงและตกใจของเธอ ก่อนจะเอ่ยเร่งเธอ
เจ๊จางที่ถูกเรียก นางรีบลุกยืนขึ้นอย่างเคารพ ก่อนจะรีบยื่นบัตรไปให้เซียวชุ่นอีกรอบ ก่อนที่จะมีเสียงพูดออกมาไม่ชัด ที่พูดกับฟางเชี่ยน “ในบัตรของคุณท่านนี้มีเงินอยู่ ห้าสิบล้านบาทค่ะ”
ฟางเชี่ยนที่ได้ยินไม่ชัด จึงถามอีกรอบ “เท่าไหร่นะ?”
เนื่องจากธนาคารนั้นมีกฎที่ว่าห้ามเปิดเผยข้อมูลบัญชีของลูกค้า อีกทั้งเซียวชุ่นยังเป็นลูกค้าคนสำคัญเหมือนกัน เจ๊จางจึงมองแบบระวังไปที่เซียวชุ่น
“ไม่เป็นไรหรอก คุณบอกเธอไปเถอะ”เซียวชุ่นพูดเรียบๆ
เจ๊จางลุกขึ้นยืน ก่อนจะยื่นตัวออกมาจากช่องหน้าต่าง และบอกจำนวนเงินในบัตรของเซียวชุ่นให้ฟางเชี่ยนได้ยิน
ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเวียนหัว ขาแทบยืนไม่ไหว อีกนิดเดียวก้นก็จะลงไปกระแทกกับพื้นแล้ว
ตายแล้ว ฉันกำลังทำให้ลูกค้ารายใหญ่ไม่พอใจหรือนี่ ลูกค้าที่มีเงินมากกว่าห้าสิบล้าน จบแล้ว จบแล้ว
ฟางเชี่ยนยิ้มหยี๋หยี๋ไปที่เซียวชุ่น ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและภายในใจนั้นรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ...