เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 53

ประจวบกับเวลาตอนนี้ ฮู๋เสว่ซงละไป๋เคอเดินเข้ามาพอดี ก่อนจะมีลูกค้าคนอื่นๆที่ติดตามเดินเข้ามาดู “ผู้จัดการฟาง เป็นอย่างไรบ้าง? บัตรของเขามีเงินกี่บาท?”ฮู๋เสว่ซงพูดยิ้มๆ

ฟางเชี่ยนทำตัวไม่ถูกก่อนจะมองไปที่เซียวชุ่น

เซียวชุ่นหัวเราะเบาๆ ก่อนเอ่ย “บอกเขาไปดังๆสิ ไม่ต้องปิดแล้ว”

ฟางเชียนไม่กล้าที่จะทำให้ทั้งสองฝั่งไม่พอใจ ก่อนจะมองไปที่ฮู๋เสว่ซงและพูดเบาๆในลำคอ “ห้าสิบล้านบาท…”เสียดายที่เสียงนั้นเบาเกินไป ทำให้ไม่มีใครได้ยินชัดเจน

ฮู๋เสว่ซงมองไปที่ฟางเชี่ยนรู้สึกประหลาดใจ ทันใดนั้นในใจเกิดความกลัว ในใจคิดคงมีไม่เกินหนึ่งล้านบาทหรอก?

“พูดดังๆหน่อยสิ ข้าอยู่ตรงนี้ เจ้ายังจะกลัวเจ้าคนจนนี้อีกหรอ?”เขาพูดตะโกนเสียงดัง

ฟางเชี่ยนกัดฟัน ก่อนจะพูดเสียงดัง“ฉันพูดว่า เขามีห้าสิบล้านบาท！”

เนื่องจากงานที่เธอทำ จึงทำให้เธอไม่ชินกับการใช้เสียงดังมากนัก แต่เพื่อทำให้ฮู๋เสว่ซง ไป๋เคอ และคนที่มาดูเรื่องราวต่างๆพอใจและได้ยินชัดเจน

“เจ้าพูดว่ายังไงนะ? ห้าสิบล้านบาท！”

“เป็นไปไม่ได้ เขาจะมีตั้งห้าสิบล้านบาทได้ยังไง ทรัพย์สินของเขารวมถึงภรรยารวมกันแล้วยังไม่ถึงห้าสิบล้านบาทเลย！”

“เจ้าพูดผิดหรือเปล่า ตรวจอีกทีสิ ตรวจอีกรอบนึง！”

ฮู๋เสว่ซงพูดตะโกนอย่างโกรธๆหลายครั้งๆ

เขาไม่เชื่ออย่างแน่นอน เพราะตระกูลเหยานั้นไม่มีอะไรเลย ไร้ประโยชน์ จะมีเงินมากมาย อีกทั้งเขายังเห็นกับตาตัวเองว่าเจ้านั่นมันทำตัวน่าสงสารขนาดไหน ถ้าหากเขามีเงินมากมายขนาดนี้จริงๆ ทำไมจะต้องทำตัวน่าสงสาร?

หรือว่าเขาจะแกล้งทำตัวน่าสงสารให้เราดู?เพื่อที่จะหลอกล่อให้เราตกหลุมพราง?

แต่ว่าเมื่อสักครู่เขานั้นได้พูดไปแล้วว่าในบัตรเขามีเท่าไหร่ จะให้เขาเท่านั้น หรือว่านี่ข้าจะขุดหลุดฝังตัวเองกันแน่เนี่ย

ฮู๋เสว่ซงคิดด้วยความอับอายเป็นอย่างมาก

ห้าสิบล้าน หากอิงจากระดับความเป็นใหญ่แล้วนี่ไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร แต่หากสำหรับคนระดับนี้ที่มาธนาคารด้วยตัวเองไม่ต้องสงสัยเลยส่วนมากก็คงจะเป็นชาวบ้านธรรมดา

โดยเดิมทีคนรอทำธุรกรรมในห้องโถงใหญ่นั้น ไม่ได้สนใจเรื่องนี้นัก แต่กลับเป็นเพราะฮู๋เสว่ซงตะโกนออกไปจึงทำให้เรื่องนี้ถูกผู้คนจับตามองเป็นอย่างมาก

“คุณชายฮู๋ ไม่ต้องเช็กแล้ว ไม่มีผิดอย่างแน่นอน ยอดเงินในบัตรของคุณผู้นี้นั้นมีเงินในบัตรห้าสิบล้านจริงๆ”ฟางเชี่ยนพูดยืนยัน

“ไม่อยากจะเชื่อ มองไม่ออกจริงๆ ไม่คิดเลยว่าจะแอบซ่อนคนใหญ่คนโตไว้อีก”

“เขานั้นจริงๆแล้วแค่ถ่อมตนเฉยๆ แต่เมื่อสักครู่ถูกล้อว่าเป็นคนจน มันช่างน่าอายจริงๆ ไม่รู้ว่าคุณชายฮู๋กับนายผู้นั้นจะเป็นยังไงกันบ้างแล้ว? ”

“มีเงินมากกว่าเขาแล้วยังไงล่ะ? ตอนนี้ไม่ใช่ต้องควักเงินให้เขาห้าสิบล้านหรอ ห้าสิบล้านอ่า จุ๊ จุ๊ ขาดทุนยับแล้ว”

“ไม่มีทางเลือก ใครอยากให้เขาพูดไปเรื่อยเอง พวกเราก็รอดูตอนเขาให้เงินนายคนนั้นห้าสิบล้านก็แล้วกัน”

คนที่อยู่ในพื้นที่ ที่รู้เรื่องตั้งแต่ต้นยันปลายเรื่อง ต่างก็เริ่มพูดวิจารณ์ต่างๆขึ้น

ในทางกลับกัน ฮู๋เสว่ซง เขาก็ได้ตื่นเต้นตกใจ และยืนนิ่งๆอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องพูดถึงห้าสิบล้านบาท แม้แต่สิบล้านบาทเขาก็ควักออกมาให้ไม่ได้ เพื่องานแต่งที่จะมาถึงเขาได้ลงทุนไปเยอะอย่างมาก ซึ่งตอนนี้ในบัตรของเขานั้นมีเพียงแค่สามล้านบาท

ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่เขาจะเอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขาไปรวมด้วย ก็เกรงว่าจะยังรวมกันไม่ถึงห้าสิบล้านบาท

แต่ว่าตอนนี้มีคนตั้งมากมายอยู่ล้อมรอบ จะต้องมาเปลี่ยนใจตอนนี้หรอ?

ถ้าจะขายหน้าก็ขายหน้าแล้วกัน

ครอบครัวของเขานั้นมีฐานะ ตั้งแต่เล็กจนโตก็เลี้ยงเขามาอย่างดี ไม่เคยได้รับความอัปยศขายหน้าแบบนี้ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะตาแดง

“โธ่ที่รัก อย่าทำเป็นจริงจังสิ เรื่องหลอกแน่ๆ เขาคุณเท่าไหร่ในการแสดงละครครั้งนี้ บอกมาสิ ผมจะให้คุณสองเท่าเลย”

ไป๋เคอรีบถามอย่างสงสัยเป็นอย่างมาก ก่อนจะมองไปที่ฟางเชี่ยนและเจ๊จางพนักงานหน้าเคาน์เตอร์

เหลือไว้เพียงผู้คนและแขกในห้องโถงใหญ่ ที่ต่างก็ยืนงุนงงกันอยู่

“พระเจ้า สองคนนี้แสดงละครเก่งจัง? ถ้าอย่างงั้นห้าสิบล้านก็ไม่ต้องจ่ายแล้วนะสิ”

“ฉันไม่คิดอย่างงั้นนะ เขาก็คนที่ค่อนข้างจะยอมแพ้ไม่เป็นแต่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เลยสะบัดผู้หญิงทิ้ง ไม่สมกับลูกผู้ชายจริงๆเลย น่าสงสารผู้หญิงคนนั้น ”

“สมัยนี้ คนแบบไหนมันก็มีหมดเลยเนอะ”

ผู้คนในที่นี้ต่างก็พูดวิจารณ์กันไป

“โอเคแล้ว โอเคแล้ว พวกคุณรีบทำธุระกันต่อเถอะ อย่ามัวมายืนมุงอยู่ที่นี่เลย”

เจ๊จางแสดงให้เห็นชัดเจนเลยว่าเป็นพนักงานเคาน์เตอร์ที่มีความชำนาญการณ์สูฝ เธอยืนขึ้นก่อนจะรีบพูดออกไปนอกหน้าต่อ ก่อนที่ผู้คนด้านนอกจะค่อยๆสลายตัวไป

“คุณเซียว เรื่องเมื่อสักครู่ต้องขอโทษเป็นอย่างมากนะคะ ขอให้ท่านกรุณาอย่าโกรธเคือง ”เธอพูดกับเซียวชุ่นด้วยใบหน้าที่เปลี่ยนสีแดงสลับขาวไปมา

“ตอนนี้ผมสามารถที่จะทำธุรกรรมได้หรือยังครับ?”

ถึงแม้ว่าเซียวชุ่นจะไม่ได้สนใจเรื่องเล็กน้อยนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดให้อภัยเธอ และเอ่ยด้วยความเฉยเมย

“แน่นอนค่ะ ถ้าอย่างงั้นคุณสามารถตามฉันมาที่ห้อง วีไอพี ได้เลยค่ะ ที่นี่เสียงรบกวนดังไปหน่อย ”ฟางเชี่ยนพูด

เซียวชุ่นพยักหน้า ก่อนจะเดินตามเธอเข้าไปที่ห้องVIP ได้ทำการโอนเงิน และก่อนจะได้อัพระดับเป็นลูกค้าวีไอพีของธนาคารนี้

เมื่อเดินออกมาจากธนาคาร เซียวชุ่นยกโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะโทรหาซ่งหลิงเอ๋อร์ ก่อนจะเตรียมที่จะบอกเธอว่าเงินได้โอนไปให้เธอแล้ว

เมื่อได้รับโทรศัพท์ก็ได้ยินเสียงหอบของซ่งหลินเออร์“อาจารย์ ฉันจะโดนคนอื่นหั่นตายอยู่แล้ว เดี๋ยวอีกสักครู่เดี๋ยวฉันจะโทรหาคุณนะ……”

สมองของแม่หนูคนนี้มันไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ จะโดนคนอื่นหั่นฆ่าตายอยู่แล้วยังบอกให้รอแป๊บนึง รออีกแป๊บยังจะมีชีวิตมาพูดอยู่อีกมั้ย