เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน นิยาย บท 1

“ครั้งหน้ามาฝากไว้บ้านป้าก็ได้ จะได้อยู่เป็นเพื่อนหวังเปา”

ฟางเหนียงยิ้มรับและกล่าวขอบคุณเสียงเบา

“ขอบคุณท่านป้าหวัง”

การเดินทางในวันนี้ มีป้าหวังกับป้าจางที่อยู่บ้านหลังถัดไปร่วมเดินทางด้วย ส่วนลุงหวังไม่ได้มาด้วย เพราะต้องไปถางหญ้าที่ไร่ให้นางพร้อมคนงานอีกสิบคน ซึ่งตอนเย็นนางจะกลับมาจ่ายค่าแรงให้ นางจ่ายเป็นรายวันจะได้กระตุ้นพวกเขาไปในตัวด้วย และไม่เกินหนึ่งสัปดาห์พื้นที่ก็น่าจะพร้อมเพาะปลูก นางคำนวณแล้วค่าจ้างเจ็ดวันประมาณสองพันหนึ่งร้อยอีแปะ หรือสองตำลึงเงินกับหนึ่งร้อยอีแปะ

ฟางเหนียงเดินทางพร้อมสำรวจและจดจำเส้นทางเอาไว้ในใจ ใบหน้ามีเหงื่อและรู้สึกเหนื่อยมาก อาจเพราะร่างนี้ไม่เคยทำงานหนักและออกกำลังกายมาก่อน แต่ตลอดระยะทางนางไม่ได้ปริปากบ่นทำให้ป้าหวังกับป้าจางแปลกใจไม่น้อย ทั้งคู่มองนางอย่างเป็นห่วง เอ่ยถามเป็นระยะ จนทำให้นางยิ้มอย่างอ่อนใจ

“ใกล้ถึงแล้ว อดทนอีกนิดนะ”

ป้าหวังเอ่ยบอกอีกครั้ง ฟางเหนียงได้แต่ยิ้มแหย่ เพราะนางบอกมาหลายรอบแล้ว แต่เพราะนางก็หวังดีนางจึงตอบรับความหวังดีอย่างเต็มใจ

“ข้าไม่เป็นไร เหลือเพียงแค่ห้าร้อยลี้เองเจ้าค่ะ”

ฟางเหนียงเอ่ยบอกมองไปข้างหน้าที่เริ่มมองเห็นกำแพงเมืองบ้างแล้ว ที่นั่นด้วยสายตาของนาง ทำให้พอมองเห็นผู้คนเข้าแถวรอเข้าเมืองอย่างเป็นระเบียบ หมู่บ้านที่นางอยู่เป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ ในพื้นที่ห่างไกลเท่านั้น แม้จะเดินทางอย่างเหน็ดเหนื่อย แต่นางไม่ลืมที่จะมองดูก้อนแป้งคู่นั้นที่อยู่ในมิติสวรรค์ไปด้วย

ทั้งคู่กินผลผิงที่นางปลูกไว้นานมากแล้ว มีเพียงสองต้นเท่านั้น แต่กว่าจะได้มานางต้องต่อสู้กับงูยักษ์ที่ใหญ่กว่ารถไฟฟ้าเสียอีก แต่ดีที่ว่ามันเป็นเพียงสัตว์กลายพันธุ์ระดับสองเท่านั้น หากนางเจอราชาซอมบี้ตั้งแต่แรกคงมีชีวิตไม่ได้นานขนาดนั้น ราชาซอมบี้นั้นโหดเหี้ยมและว่องไว มันเร็วมาก จนกระทั่งนางเองก็ไม่ทันหนีเข้ามิติ!

ฟางเหนียงเลิกคิดเรื่องในอดีต ยกมือเช็ดเหงื่อบนหน้า นางหอบหายใจอย่างเหนื่อย ๆ ขณะที่เดินไปเข้าแถว นับว่าเมืองนี้ปกครองด้วยคุณธรรมไม่น้อย เพราะไม่ได้เสียค่าเข้าเมืองเหมือนกับนิยายที่นางอ่านเจอ

“อีกหนึ่งชั่วยามมาเจอกันที่ทางออกก็แล้วกัน”

ป้าหวังหันมาบอก ฟางเหนียงพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ สองชั่วโมงกับการซื้อของจำเป็นก็น่าจะทัน เพราะนางเองก็ไม่ใช่นัก ช็อปอยู่แล้ว ยิ่งหลังวันสิ้นโลก มีแต่จะหาอะไรกินและเอาชีวิตให้รอดเท่านั้นแหละ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน