เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน นิยาย บท 2

นางไม่มีไอเทมที่ทำให้มันเชื่อง แต่เพียงแค่นี้ก็มีชีวิตรอดมาหลายปี นางไม่ชอบโลกนั้นแต่ก็ไม่อยากตายจึงได้ดิ้นรนมาหลายปี จนโชคร้ายที่มาเจอกับราชาซอมบี้เข้า ไม่สิไม่นับว่าโชคร้ายเพราะตอนนี้นางได้รับชีวิตใหม่แล้วจริง ๆ นางหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างอารมณ์ดี

เสียงหัวเราะของนาง ทำให้ก้อนแป้งทั้งสองมาเมี่ยงมองอย่างอยากรู้อยากเห็น สองแฝดสบตากันเมื่อเห็นมารดาหัวเราะอยู่คนเดียวกัน หรือท่านแม่จะป่วยหนักจริง ๆ

ฟางเหนียงเหลือบมองเด็กน้อยนิดหนึ่ง ก่อนจะไล่ให้ทั้งคู่ไปนั่งรอทานข้าว จากนั้นจึงเดินไปยังเตาไฟ สำรวจมันอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรู้ว่ามันใช้งานยังไง มันไม่ยากเกินความสามารถหรอก ไม่เช่นนั้นนางจะมีชีวิตในวันสิ้นโลกมาได้ตั้งหลายปีได้อย่างไร

นางหยิบวัสดุบางอย่างมาวางพร้อมหินไฟสองก้อนถูกันไปมาจนเกิดประกายไฟ จากนั้นก็เอาเศษไม้เล็ก ๆ มาใส่เมื่อเห็นไฟเริ่มติดเศษไม้แล้ว จึงหยิบท่อนไม้ใหญ่มาวาง ทุกการกระทำคล่องแคล่วราวกับมาหลายครั้งแล้ว

จากนั้นจึงมองข้าวของในมิติ ซึ่งมีไม่มากนัก มันเหลือแค่ผักที่กลายพันธุ์ที่กินได้เท่านั้น ผักกาดขาวหัวใหญ่ปรากฏขึ้นบนมือนาง วันนี้ผัดผักแบบง่าย ๆ ไปก่อนพร้อมทั้งเผามันหวานไปด้วย เด็ก ๆ ร่างกายต้องการเนื้อสัตว์แต่เวลานี้นางไม่มีจริง ๆ

ฟางเหนียงผัดผักง่าย ๆ เครื่องปรุงรสไม่มี ทำให้มีเพียงรสชาติหวานของผักเท่านั้น เพียงไม่นานก็ทำเสร็จเรียบร้อยจึงได้ยกมาให้เด็กน้อย ซึ่งรออยู่บนพื้นอย่างเรียบร้อย โต๊ะอาหารบ้านนี้ไม่มีน่าจะกินข้าวที่พื้นกัน

ทันทีที่เห็นอาหารบนโต๊ะเด็กน้อยก็ ตาวาวอย่างตื่นเต้น น่าเสียดายที่ไม่มีข้าวสวยด้วย

แต่วันสิ้นโลกข้าวมันก็หมดไปนานแล้ว ที่นางปลูกไว้ก็ต้นใหญ่ที่กลายพันธุ์ อีกทั้งนางยังไม่ได้เกี่ยวเก็บเมล็ดข้าว ดังนั้นคงต้องให้นางมีเวลาไปจัดการข้าวของในมิติเสียก่อน เจ้าก้อนแป้งน้อยกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยแม้จะไม่มีข้าวก็ตาม

เด็กน้อยกินอย่างไม่ปริปากบ่น และยังมีแบ่งมาให้นางกินด้วย เจ้าก้อนแป้งน้อยน่ารักขนาดนี้ จะเป็นลูกนางจริง ๆ หรือ

ฟางเหนียงร่วมกินอาหารไปกับเด็ก ๆ ด้วยเพราะร่างนี้อ่อนแอเกินไปต้องบำรุงเยอะ ๆ แล้วหากปล่อยไว้อย่างนี้แรงฆ่าไก่ก็คงไม่มี!

หลังจากเจ้าก้อนแป้งกินจนอิ่มแล้ว จึงไปเล่นกันอยู่หน้าบ้าน ฟางเหนียงได้มีโอกาสสำรวจใบหน้าตัวเอง ใบหน้าที่ยังอ่อนเยาว์เดาได้ว่าน่าจะยี่สิบปีเท่านั้น ใบหน้านี้งดงามไม่น้อย เพียงแต่ตอนนี้ยังซีดเซียวทำให้เหมือนผีดิบไปจริง ๆ เมื่อดูใบหน้าจนพอใจแล้ว นางจึงถือโอกาสเดินสำรวจแถวบ้านที่มีพื้นที่ประมาณสองจุดสี่หมู่ (1ไร่) เท่านั้น

และบ้านก็เป็นกระท่อมที่ทรุดโทรม หากฝนตกลมแรงคงได้ปลิวหายไปกับพายุฝนเป็นแน่ ห่างออกไปเป็นเพื่อนบ้าน ซึ่งนางก็ไม่รู้ว่าเป็นใครอีกเช่นเคย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน