เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1041

แสงแดดส่องอาคารจิน กรุ๊ป แต่เช้าตรู่

เจคผลักประตูเข้ามาในห้องทำงานของท่านประธาน เขาเห็นเชนน์เอามือพิงศีรษะข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างกำลังใช้ปากกาเขียนบางอย่างลงบนกระดาษ

เชนน์มัวแต่จดจ่ออยู่กับความคิด เขาไม่เห็นว่าเจคเข้ามา

เจคเดินเข้ามาหาเชนน์เงียบ ๆ และแอบมองสมุดบันทึกของเขา

รู้หรือเปล่า...ว่าคุณดูน่ารัก...ตอนที่คุณ...ไม่ต่อต้านฉัน?

นั่นมันอะไรกันเนี่ย?

เจคขมวดคิ้วด้วยความสงสัย หลังจากที่อ่านประโยคนั้นเงียบ ๆ

ทำไมช่วงนี้ท่านประธานเชนน์ทำตัวแปลกไป?

เจคกระแอมเบา ๆ "ท่านประธานเชนน์?"

เชนน์จึงกลับมามีสติ เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วถาม "ว่าไง?"

"การประชุมจะเริ่มขึ้นแล้วนะครับ"

เชนน์ตอบเขาอย่างใจลอย เขากำหมัดแล้วไอ และถามเจคด้วยสีหน้าจริงจัง "นายคิดว่านี่มันหมายความว่ายังไง?"

เจคหยิบสมุดบันทึกมาจากมือเขา แล้วอ่านประโยคที่เขียนบนกระดาษ เขาถามด้วยความสงสัย "ท่านประธานเชนน์ ผู้หญิงคนไหนพูดแบบนี้กับคุณเหรอครับ?"

เชนน์ตอบอย่างรวดเร็ว "ผู้ชายน่ะ"

เจคสำลักและกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ เขาวิเคราะห์ประโยคอย่างเคร่งขรึมแล้วบอกเชนน์ "ถ้าผู้ชายพูดแบบนี้กับคุณ ส่วนมากจะเป็นเกย์นะครับ"

เชนน์ขมวดคิ้ว เขาดูอึดอัด

"ถ้าผู้หญิงพูดแบบนี้กับคุณ เธออาจจะหลงรักคุณ หรืออาจพูดแบบนี้เพราะคุณทำให้เธอโกรธ มีสองความหมายอยู่เบื้องหลังคำพูดน่ารักนี้ คุณจะใช้มันอธิบายสิ่งของหรือคนที่บริสุทธิ์และสวยงาม หรืออาจใช้บอกคนหรือสิ่งที่มันน่ารักก็ได้"

ดวงตาของเชนน์ดูเข้มขึ้น "นายหมายความว่าเธอหลงรักฉัน และฉันน่ารักสำหรับเธองั้นเหรอ?"

"ท่านประธานเชนน์ ใครเขียนแบบนี้ให้คุณเหรอครับ หรือจะเป็น...คุณแยนนี่?"

เชนน์ขมวดคิ้วแล้วแย่งสมุดมาจากเจค เขาปิดสมุดและดุเจค "เจค ทำไมฉันถึงไม่รู้นะ ว่านายชอบเรื่องซุบซิบขนาดนี้? กล้าดียังไงมาสอดรู้เรื่องส่วนตัวของเจ้านาย?"

เจคคิดในใจ 'ช่างเป็นคนดีจริง ๆ เขาจะทิ้งฉันหลังจากใช้ฉันเสร็จแล้ว'

เชนน์ลุกขึ้นแล้วเดินไปห้องประชุมอย่างมีความสุข

เขาเตือนเจคเมื่อมาถึงประตูห้องทำงาน "อีกอย่าง ให้การสนับสนุนแยนนี่ต่อไป"

เจคพูดไม่ออก

เมื่อวานเขาอยากเลิกให้การสนับสนุนแยนนี่ แต่ก็เปลี่ยนใจในวันต่อมา

คนอื่นจะคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว!

เจคตอบด้วยความเคารพ "ครับ ท่านประธานเชนน์"

เจคคิดในใจ 'คุณตื่นเต้นแค่เพราะเธอบอกว่าคุณน่ารัก ถูกหลอกง่ายชะมัด'

"อีกเรื่องหนึ่ง ท่านประธานเชนน์ จาร์คอปจะส่งคนมาเซ็นข้อตกลงที่นี่ จะต้อนรับพวกเขาเป็นการส่วนตัวหรือเปล่าครับ?"

ดวงตาของเชนน์เข้มขึ้น เมื่อคิดว่าจาร์คอปหักหลังแยนนี่เพื่อเงินห้าล้านเหรียญ เขาสั่งเจค "พาวินสันไปที่ห้องทำงานฉัน หลังจากที่เขามาถึงแล้ว"

"ครับ"

วินสันพาคารามาเซ็นข้อตกลงด้วยในตอนบ่าย

วินสันเริ่มประจบทันทีที่เห็นเชนน์ "ท่านประธานเชนน์ เป็นเกียรติที่ได้ทำงานร่วมกับจิน กรุ๊ป นี่เป็นเรื่องที่ผมไม่กล้าฝันถึงเลย"

คารายืนอยู่ข้างหลังวินสันด้วยความตื่นเต้น เธอมองเชนน์ด้วยความเขินอาย

เชนน์บอกเขา "นายท่านจาร์คอป ทำไมถึงพาลูกสาวมาคุยงานด้วยล่ะครับ? จะคุยเรื่องแต่งงานของลูกสาว ตอนที่มีโอกาสงั้นเหรอ?"

วินสันตกใจ เขายิ้มอย่างอึดอัดแล้วตอบ "วันนี้ผมมาเซ็นข้อตกลงกับคุณ คาราบ่นว่าไม่ได้เจอคุณนานและคิดถึงคุณ ผมไม่มีทางเลือกจึงต้องพาเธอมาเจอคุณครับ"

"ผมไม่กล้าทำให้คุณคาราคิดถึงผมหรอกครับ" เชนน์พูดด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก หรือแม้แต่จะมองคารา

คารากัดริมฝีปากแล้วมองวินสัน วินสันรู้สึกได้ว่าเชนน์ไม่พอใจ เขาพูดกับคาราเสียงเบา "คารา นายท่านเชนน์กับพ่อจะคุยงานกัน ไปรอข้างนอกก่อนนะ?

คาราไม่พอใจแต่ก็กลัวจะทำเสียเรื่อง จึงเชื่อฟังพ่อและออกไปจากห้องทำงาน

เชนน์มองข้อตกลงทันทีที่ประตูปิด เขาพูดเข้าประเด็น "ผมจะเซ็นข้อตกลงนี้ แต่มีเงื่อนไขหนึ่งข้อ"

วินสันถึงกับผงะ เขาไม่คิดว่าท่านประธานเชนน์จะเปลี่ยนแปลงข้อตกลง เขายอมรับเงื่อนไขอะไรก็ได้ ตราบใดที่มันไม่มากจนเกินไป เพราะเขาต้องทำงานกับจิน กรุ๊ป

"ท่านประธานเชนน์ บอกมาได้เลยครับ"

"จาร์คอปจะหักหลังแยนนี่ไม่ได้ และจาร์คอปไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับแยนนี่แล้ว จากวันนี้เป็นต้นไป"

ซาแมนธากลอกตาอย่างชั่วร้าย และเลิกคิ้วถามเชนน์ "พี่เชนน์ อยากให้เธอกลับมาหรือเปล่า?"

"ซาแมนธา ไม่มีอะไรอย่างอื่นทำแล้วหรือไง?"

ซาแมนธาคิดว่าเขาชื่นชมกับความใจดีของเธอไม่เป็น จึงทำเสียงไม่พอใจ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูด "ถ้าพี่ไม่อยากให้หนูช่วยก็ไม่เป็นไร อย่ามาขอให้หนูช่วยทีหลังก็แล้วกัน หนูจะชวนพี่แยนนี่ออกไปนั่งเรือเล่น!"

ดวงตาของเชนน์เข้มขึ้น เขาแอบมองหน้าจอโทรศัพท์ซาแมนธา

ซาแมนธาส่งข้อความหาแยนนี่ [พี่แยนนี่ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง? ไปดูหนังกัน!"]

แยนนี่เพิ่งกลับมาถึงบ้าน ขาของเธอหมดแรงหลังจากที่เดินหาบ้านทั้งวัน เธอนอนลงบนโซฟาแล้วตอบข้อความกลับซาแมนธา [ช่วงนี้พี่กำลังหาบ้านใหม่ แต่ยังไม่เจอหลังที่เหมาะเลย คงไม่มีเวลาไปดูหนังเป็นเพื่อนเธอนะ]

ซาแมนธาหันหน้ามามองเชนน์ "พี่เชนน์! หนูมีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย! อยากได้ยินข่าวไหนก่อน?"

เชนน์พูดไม่ออก

"ข่าวดีก่อน"

"ข่าวดีก็คือ ช่วงนี้พี่แยนนี่กำลังหาบ้านใหม่"

เชนน์ทำหน้าเคร่งขรึม เขาสงสัยว่ามันเป็นข่าวดีตรงไหน?

"ข่าวร้ายก็คือ..."

เชนน์ตัดบทเธอ "ข่าวร้ายก็คือ แยนนี่กำลังจะย้ายออกไปจากอพาร์ทเม้นท์ของพี่"

"ฮึ...พี่พูดถูก พี่เชนน์" ซาแมนธายิ้มอย่างอึดอัด

ซาแมนธาบอกเขา "พี่เชนน์ พี่แยนนี่บอกว่าวันนี้เธอไปหาบ้านมือสองทั้งวัน แต่ยังหาไม่ได้เลย"

ดวงตาของเชนน์เป็นประกาย เขามีความคิดผุดขึ้นมา เขาเลิกคิ้วแล้วขยับเข้าไปใกล้ซาแมนธา "ถามเธอสิว่า เธอกำลังติดต่อนายหน้าอสังหาริมทรัพย์คนไหนอยู่"

ซาแมนธาถามเธอ "พี่แยนนี่บอกว่าติดต่อกับตัวแทน เลิฟเวอร์ เรียล เอสเตท"

แยนนี่อาบน้ำเสร็จตอน 22.00 น. และกำลังจะเข้านอน เธออยากใช้วันหยุดช่วงฤดูร้อน ดูบ้านหลังอื่นอีก

ตอนที่เธอกำลังจะนอนหลับ ก็ได้รับสายจากตัวแทน เลิฟเวอร์ เรียล เอสเตท

"คุณแยนนี่ ผมเจอบ้านที่คุณกำลังมองหาแล้วครับ! เจ้าของอยากขายบ้านวันนี้ เขาถ่ายรูปกับวีดีโอของบ้านที่ตรงกับที่คุณอยากได้มาให้ ผมจะติดต่อคุณพรุ่งนี้หลังจากที่ได้กุญแจแล้ว เราจะไปดูบ้านด้วยกันดีไหมครับ?"

"ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ฉันจะรอให้คุณโทรมาพรุ่งนี้"