เล่ห์รักเมียตัวน้อย นิยาย บท 109

ตอนที่ 108 ตรวจการตั้งครรภ์

กลางคืน จารวีและมนต์ตรีไปเดินซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วยกัน เลือกซื้อของใช้เยอะแยะมากมาย แค่คิดถึงการเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ มนต์ตรีก็ตื่นเต้นจนตัวสั่น

จารวีจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวนั่งเลือกการ์ดแต่งงาน

ทำยังไงดีนะ? ทำยังไงดี?

หมุนตัวกลับ มองเห็นมนต์ตรียืนคุยโทรศัพท์อยู่ตรงมุม ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“......อะไรนะ ราคาหุ้นตกลงหนึ่งในสาม พรุ่งนี้รีบจัดประชุมด่วน!”

มนต์ตรีเงยหน้าขึ้น เจอกับสายตาเป็นห่วงของจารวี เขาเลยรีบกดตัดสายโทรศัพท์ ใบหน้าก็รีบยิ้มออกมา พร้อมกับจารวีที่เดินออกมา

“วี! “

“ พี่มนต์ หนักขนาดนั่นเลยหรอคะ?” จารวีถามด้วยความเป็นห่วง

มนต์ตรีคว้าเอวเธอเบา ๆ ก่อนที่จะยิ้มแล้วพูดว่า : “ ไม่เป็นไรครับ ตลาดหุ้นก็เหมือนสนามรบ เรื่องแบบนี้ผมเจอมาเยอะแล้ว คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราสองคนต้องไปถ่ายพรีเวดดิ้งกัน ถ้าคุณกังวลมากไป ถึงเวลาถ่ายเดี๋ยวจะไม่สวยเอานะครับ”

ได้ยินแบบนี้จารวีจึงยิ้มอ่อนๆ

กลับมาถึงโรแมนติกเฮ้าส์

หลังจากที่เกิดเรื่องครั้งก่อนขึ้น มนต์ตรีก็ได้เพิ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย2คน ให้พวกตรวจเฝ้ายามทั้งกลางวันและกลางคืน แถมยังสั่งให้โดยรอบเพิ่มรั้วเหล็กสูง2เมตร

จารวีนั่งบนโซฟาด้วยความอ่อนเพลีย จากนั้นมนต์ตรีก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับน้ำร้อนหนึ่งกาละมัง เอามาวางตรงเท้าเธอ

“ มา ให้ผมนวดเท้าให้คุณนะครับ ผู้หญิงถ้าเอาเท้าแช่ในน้ำอุ่นบ่อยๆทำให้ดีต่อสุขภาพนะครับ “

จารวีมีท่าทีเขินอาย มนต์ตรีค่อยๆเอามือไปถอดถุงเท้าให้เธอ

แล้วค่อยๆลงมือนวดให้เธอ ความรู้สึกสบายก็เกิดขึ้น ใบหน้าของจารวีแดงระเรื่อ

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะยังไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างเป็นทางการ แต่การที่เขามาทำแบบนั้ทำให้เธอเขินอายมิใช่น้อย

หลังจากที่แช่เท้าเสร็จ มนต์ตรีก็เอาผ้าขนหนูมาเช็ดเท้าให้เธอ

จารวีนั่งอยู่บนโซฟา มนต์ตรีได้ถอดสูทของเขาออกแล้ว ตอนนี้บนร่างกายของเขาเหลือแต่เสื้อยืดสีฟ้า ทำตัวตามสบายเหมือนกับพี่ชายข้างบ้าน

มนต์ตรีนั่งลงข้างๆจารวี

ทันใดนั้นอีกฝั่งของกำแพงก็สั่นเล็กน้อย จากนั้นบนกำแพงก็ปรากฏให้เห็นประตูซ่อน ประตูซ่อนถูกเปิดออกทำให้จารวีมองเห็นตู้เซฟที่อยู่ด้านใน

มนต์ตรียิ้ม “ ข้างในมีเงินสดไม่กี่แสน ทิ้งไว้ให้คุณใช้ จะใช้กับอะไรก็แล้วแต่คุณ”

“วี ทำไมคุณสวยแบบนี้! “

คำพูดชที่ออกมาจากปากมนต์ตรี มันดูไม่เข้ากับนิสัยของเขาเลยสักนิด นั้นทำให้จารวีเขินอายเป็นอย่างมาก มนต์ตรีค่อยๆกระซิบที่ข้างหูเธอ ก่อนจะพูดด้วยเสียงเบาๆว่า “ ผมอยากจูบคุณ “

ทำให้จารวีนึกถึงครั้งก่อน เป็นครั้งแรกที่เขาจูบเธอ แต่เธอดันผลักเขาอย่างแรง เขาคงจะเข็ด

เพราะฉะนั้น เวลาที่เขาจะจูบเธอ เขาต้องของเธอและให้เธอตอบรับก่อน

จารวีปิดตาด้วยความเขินอาย

“วี ผมอยากได้คุณ จารวี.....”

เขาก็เหมือนผู้ชายคนอื่นทั่วไป อยากจะเติมความสัมพันธ์ให้กับภรรยาไม่เป็นทางการของตัวเอง มันเป็นเรื่องธรรมดา

เธอเพิ่งเคยเห็นมนต์ตรีเป็นแบบนี้ครั้งแรก

“ พี่มนต์คะ แค่10ปียังรอได้เลย อีกแค่10วันเองนะคะ”

มนต์ตรีผิดหวังนิดหน่อย แต่ก็พยักหน้ารับคำ “ ได้ครับ ผมจะรอ!”

โทรศัพท์ของมนต์ตรีดังขึ้น พอมนต์ตรีเห็นเบอร์ที่โทรมา กำลังจะกดตัดสาย แต่จารวีรีบห้ามไว้ก่อน

“ จะหลบตลอดแบบนี้ไม่ได้นะคะ คุณรับโทรศัพท์เถอะค่ะ! “

มนต์ตรีมองจารวีสักครู่นึง ก่อนจะรับโทรศัพท์แล้วกดเปิดลำโพง เขาไม่อยากจะปิดบังอะไรจากจารวีอีกแล้ว

“ มนต์ คุณอยู่ที่ไหน แล้วจะปิดเครื่องทำไม ทำไมไม่มาดู”

สุรีย์วัลย์พูดพร้อมเสียงร้องไห้

“ พ่อคะ นี้เป็นเรื่องใหญ่ของลูกสาวพ่อนะคะ ลูกก็อยากให้พ่อมีความสุข พ่อก็แค่ไปเจอลุงพัชพงษ์เขาหน่อย กินข้าวกันสักมื้อ แล้วก็ปรึกษากันเรื่องแขกที่จะมาในงาน คงไม่เสียเวลาคุณพ่อมากหรอกค่ะ เอางี้นะคะ หลังจากวันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดพอดี พ่อก็ไปสักหน่อยดีไหมคะ?”

ชยรพไม่สามารถทนการอ้อนของลูกสาวได้ ก็เลยตกคำรับปากลูกสาวไป

วันที่สองของการถ่ายพรีเวดดัง จารวีอารมณ์ดีมาก มนต์ตรีสวมสูทหรู ดูแล้วเหมือนกับเจ้าชายขี่ม้าขาว ส่วนตัวจารวีเองก็สวมชุดแต่งงานสีขาว สวยหวานจนคนต้องมอง กลายเป็นคู่ที่ดึงดูสายตาทุกคนในสตูดิโอถ่ายภาพ

เมื่อพวกเขาถ่ายที่ข้างนอก จารวีล้มลงโดยไม่ตั้งใจ มนต์ตรีรีบพาเขาไป

โรงพยาบาล

พรีเวดดิ้งถ่ายไปได้ครึ่งนึงก็ต้องหยุดลง มนต์ตรีถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาล

หลังจากทำการตรวจ .....คุณหมอบอกว่า

“ ขาของภรรยาคุณไม่เป็นอะไรนะครับ แต่ว่า เด็กในท้องต้องดูแลให้ดีกว่านี้หน่อย จากนี้ไม่ต้องใส่รองเท้าส้นสูงแล้วนะ ถ้ายังดื้ออีกอาจจะไม่มีกับลูก.....”

“ อะไร? คุณพูดอะไร?” หน้าของมนต์ตรีเปลี่ยนจากดีๆจนกลายเป็นเย็นช้า... เขาจับมือหมอ

“ เหอะๆ ไอเด็กคนนี้ อย่าบอกนะว่าเมียตัวเองท้องอยู่แท้ๆ แล้วไม่รู้!”

สีหน้าของมนต์ตรีซีดไปทั้งหมด ผู้หญิงที่เขาชอบกำลังมีเด็กของผู้ชายคนอื่นๆ

“ หมอครับ ! อาจจะเข้าใจผิด เธอ เธอจะท้องได้ยังไงกัน?”

ตัวเขาเองก็ไม่มั่นใจ เขาเองไม่เคยแตะต้องเธอเลย งั้นก็แสดงว่าเขาไม่ใช่พอเด็ก

“ เหอะๆ ไม่ผิดหรอก ผมเป็นหมอมาจะสี่สิบปีแล้ว ถ้าแค่ท้องแล้วผมวินิจฉัยไม่ออก ก็แย่แล้ว เอาละ ไม่ผิดหรอก ตอนนี้ท้องได้สามสัปดาห์กว่าๆแล้ว กลับไปก็ต้องดูแลเธอดีๆละกันนะ

มนต์ตรีเดินออกมาจากห้องตรวจหมอด้วยตัวที่เย็นเฉียบ

ในหัวของเขาโล่งไปหมด ไม่จริง เขาชอบจารวีมาเป็นสิบปี เขาจีบเธอมาสิบปี เขาไปเจอพ่อของเธอ รวมทั้งก่อนแต่งงานเขาก็เกือบล้มเลิกไปแล้ว เกือบสูญเสียทั้งบริษัท

มันไม่ง่ายเลย กว่าที่จะเจอคนที่เข้าใจ เขาไม่มีทางคิดผิด ไม่ได้ เขาจะเสียเธอไปไม่ได้

จารวีรอมา2ชั่วโมงกว่า รอจนมนต์ตรีเข้ามารับเธอ

มองเห็นหน้าของเขาซีดเซียว สติก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว อดไม่ได้ที่จะไม่ตื่นเต้น “ พี่มนต์คะ แผลที่ขาของฉันมันหนักมาเลยหรอคะ?