เพลิงสวาทพันธนาการใจ นิยาย บท 5

ตอนที่ ๕

“เต้! เต้ทำอะไรอยู่ทำไมไม่ยอมรับโทรศัพท์ของโซ่เลย” เกือบห้าโมงที่เตชินท์รับสายจากเธอและทันทีที่รับสายเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจทันที

“ก็เต้ทำงานอยู่ไงโซ่”

“วันนี้หยุดนะเต้” ชลินทราแย้ง

“วันนี้ที่บริษัทมีงานด่วน เต้ก็เลยต้องมาทำงาน แล้วโซ่โทรมามีธุระอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่มี เต้ขอวางสายก่อนนะ ตอนนี้เต้กำลังยุ่ง” คนบอกยุ่งมือกำลังลูบไล้เรือนร่างของสาวคนใหม่

“โซ่จะโทรบอกให้เต้โอนเงินที่โซ่ใส่บัญชีเต้ไว้ เต้ช่วยโอนให้โซ่วันนี้ได้ไหม ตอนนี้โซ่จำเป็นต้องใช่เงิน แล้วถ้าไง โซ่จะรีบหาเงินกลับไปใส่บัญชีไว้เหมือนเดิม” เพราะเธอกับเตชินท์วางแผนกันไว้ว่าจะซื้อคอนโดเอาไว้อยู่ด้วยกันหลังแต่งงาน

“ไม่ได้!” เตชินท์ปฏิเสธเสียงดัง

“ทำไมจะไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้เรายังไม่ได้ซื้อคอนโดกันเลย” แม้จะตกใจกับน้ำเสียงของแฟนหนุ่ม แต่ชลินทราก็ไม่อยากเก็บมาใส่ใจ เพราะอีกฝ่ายคงกำลังเครียดเรื่องงานอยู่

“ก็...” เตชินท์อึกอัก เพราะเงินจำนวนนั่นเขาถอนออกมาพาอาภัสดาไปเที่ยวต่างประเทศหมดแล้ว

“ถ้าเต้ไม่สะดวกโอนให้โซ่ งั้นพรุ่งนี้โซ่จะเอาไปเองแล้วกัน ถ้าไงเต้ก็ช่วยจัดการทำเรื่องเบิกไว้ให้ด้วยแล้วกัน แค่นี้นะเต้” เพราะไม่อยากรบกวนเวลางานของแฟนหนุ่ม ชลินทรากดวางสายแล้วปล่อยให้แฟนหนุ่มสบถมาตามสาย ทว่าแฟนสาวไม่ได้ยิน

“มีอะไรเหรอคะ” อาภัสดาเอ่ยถามแฟนหนุ่มอย่างสงสัย

“น้องแจมรู้ใช่ไหมว่าพี่มีแฟนอยู่แล้ว”

“แจมรู้ค่ะพี่เต้ แต่แจมไม่สนหรอก เพราะตอนนี้พี่เต้อยู่กับแจม” อาภัสดาเอาใจด้วยการจูบปากแล้วยิ้มหวาน ส่งสายตาเชิญชวน แล้วปลดผ้าห่มลงมากองที่เอว

“พี่ดีใจที่น้องแจมเข้าใจพี่”

“แล้วทำไมพี่เต้ต้องเสียงดังใส่แฟนพี่ด้วยล่ะ หรือว่าแฟนพี่รู้แล้วว่าพี่เต้มีแจม” อาภัสดาถามด้วยสีหน้าใสซื่อและนี่ทำให้เตชินท์หลงจนแทบโงหัวไม่ขึ้น อีกทั้งตั้งแต่เขาคบหากับชลินทรามาหลายปี เธอไม่เคยยอมมีอะไรกับเขาเลย มากสุดก็แค่ให้หอมแก้มเท่านั้น

“ไม่ใช่หรอกน้องแจม แต่พี่...”

“พี่เต้บอกมาเถอะ ถ้าแจมช่วยพี่เต้ได้ แจมยินดีช่วย”

“จริงหรือเปล่าน้องแจม”

“จริงสิค่ะ” เตชินท์ขยับลุกขึ้นมาสวมกอดหญิงสาว แล้วจูบที่ริมฝีปากเนิ่นนานก่อนจะกระซิบบอกว่าตอนนี้เขาเดือดร้อนต้องใช้เงินหนึ่งแสนบาท หากอาภัสดาจะช่วยก็ขอให้โอนเงินให้เขาวันนี้ไหม

“โห! หนึ่งแสนเลยเหรอคะพี่เต้”

“ใช่ครับน้องแจม พี่ขอโทษด้วยนะครับที่ต้องบอกเรื่องนี้ให้น้องแจมรู้ แต่ว่าตอนนี้ป้าของพี่ต้องการใช้เงินด่วน แล้วพี่ก็มีไม่พอด้วย”

“แล้วถ้าแจมให้พี่เต้ยืม พี่เต้จะคืนให้แจมวันไหนล่ะ” อาภัสดาลังเล เพราะเงินนั่นเธอเก็บมาตั้งแต่เรียนมหาลัยด้วยการเป็นพริตตี้ ก่อนจะเข้ามาทำงานบริษัทผลิตรถยนต์และได้เจอกับเตชินท์ ที่เข้ามาวันแรก เตชินท์ก็ให้ความสนใจเธอทันที เธอเองก็ตอบรับไมตรีและสานสัมพันธ์กันเรื่อยมา แม้เธอจะรู้อยู่เต็มอกว่าอีกฝ่ายมีแฟนแล้ว ทว่าใครจะสนกันล่ะ แต่เห็นทีเธอคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วก่อนที่จะเสียเตชินท์ไปให้กับแฟนของเขา!

“ถ้าน้องแจมลำบากใจ ก็ไม่ต้องให้พี่ยืมก็ได้ครับ เดี๋ยวพี่จะไปหากู้เอา”

“แต่แจมได้ข่าวว่าเจ้าหนี้มักโหดนะคะ ถ้าเราไม่มีเงินไปใช้หนี้ เกิดเจ้าหนี้ส่งคนมาทำร้าย พี่เต้จะทำยังไง” อาภัสดาเริ่มเป็นห่วงชายหนุ่ม ที่เธอก็ยอมรับเลยว่ามีใจให้กับเขามาสักพักแล้ว

“ก็คงต้องปล่อยไปแหละน้องแจม เพราะพี่ต้องรีบหาเงินไปให้ป้าของพี่”

“อย่าไปกู้เลยค่ะพี่เต้ เดี๋ยวแจมจะให้พี่เต้ยืมไปให้ป้าก่อน แต่พี่เต้ต้องตอบแทนแจมด้วยการพาแจมไปเที่ยวทะเลนะคะ ไปเย็นนี้เลยนะคะ เดี๋ยวแจมจะจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินเอง”

“ได้เลยครับน้องแจม” แต่ก่อนจะไปเที่ยวทะเล วันนี้เขาจะมอบความสุขแสนเร่าร้อนให้กับหญิงสาวเสียก่อน ไม่นานเสียงครางก็ดังระงมไปทั่วห้อง

ที่หน้าบ้านเช่า ชลินทราค่อยๆ ย่องเปิดประตูบ้านเข้าไปอย่างระมัดระวัง แล้วก็สอดส่ายตามองหาคนบางคน พอไม่เห็นว่าเขาอยู่ในบ้าน ก็ถอนใจอย่างโล่งอก ก่อนจะเดินตรงดิ่งไปเก็บจานชามไปล้างแล้วต่อด้วยเก็บกวาดบ้านจนสะอาดรีบกลับไปช่วยงานป้าที่ร้านอาหารตามสั่ง แต่ก็มาเจอกับคนบางคนเข้า ที่เพิ่งขับรถเข้ามาจอด ชลินทราก้มหน้าก้มตาเดินไปยังรถมอเตอร์ไซด์ของตัวเอง

“ไม่คิดจะทักทายกันสักคำเลยหรือ” นิคเตอร์พูดขึ้นก่อนที่สาวเจ้าจะเดินไปถึงรถ

“ฉันรีบค่ะ มีงานรออยู่” เธอตอบแล้วเข้าไปขึ้นคร่อมรถตามด้วยหยิบหมวกมาสวม บอกเป็นนัยว่าเธอรีบจริงๆ

“เต้ผิดสัญญา!” ชลินทราน้ำตาคลอทันทีเมื่อแฟนหนุ่มไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้

“แต่เต้ทำเพื่ออนาคตเราสองคนนะโซ่ แล้วคอนโดที่นี่ก็วิวดีมาก เดินทางก็สะดวกสบายมากนะโซ่”

“แล้วทำไมเต้ไม่โทรบอกโซ่ก่อนล่ะ เราตกลงกันแล้วว่าจะไปดูด้วยกันแล้วค่อยตัดสินใจ เต้ทำแบบนี้โซ่ไม่ชอบนะ แล้วตอนนี้โซ่ก็จำเป็นต้องใช้เงินด้วย!” ชลินทราบอกเสียงสั่นเครือ

“โซ่! อย่ามาอารมณ์เสียใส่เต้ได้ไหม แล้วเต้จะบอกให้ว่าเงินจ่ายไปนั่นส่วนมากเป็นเงินของเต้!” บอกกล่าวจบแล้ว เตชินท์ก็เลี้ยวรถเข้าจอดหน้าร้านกาแฟเพื่อรับอาภัสดาและเดินทางไปมัลดีฟด้วยกัน หลังจากสาวเจ้าให้เงินเขายืม แล้ววันจันทร์เขาจะโทรไปลางานสักสองสามวัน

“คิดถึงพี่เต้จัง ขอจูบทีนะคะ ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งชั่วโมง” เข้ามาในรถได้แล้วอาภัสดาก็บอกคิดถึงแล้วตามด้วยจูบที่แก้มทั้งซ้ายและขวาของเตชินท์ ทั้งที่เพิ่งจากกันมาได้แค่ชั่วโมงเดียว หลังจากเธอต้องมาดูร้านกาแฟที่ร่วมหุ้นกับเพื่อน

“ผมก็คิดถึงน้องแจมเหมือนกันครับ” เสียงของทั้งสองดังเข้าไปในสาย เมื่อเตชินท์ลืมไปว่ายังคุยกับชลินทราอยู่

“เต้ นั่นเสียงของใคร” ชลินทราร้องถามอยู่ในสาย ทว่าเตชินท์ไม่ว่างตอบ เพราะกำลังจูบอยู่กับอาภัสดา ก่อนที่อาภัสดาจะได้ยินเสียงแว่วเข้ามา เธอจึงดันหน้าของคนรักออก

“เสียงอะไรคะพี่เต้”

“เวรแล้ว” เตชินท์สบถ ก่อนจ้องมองโทรศัพท์ แล้วหันมองหน้าอาภัสดา ก่อนที่สาวเจ้าจะบอกไปว่ามีเพื่อนมาด้วย และเพื่อนก็กำลังแสดงความรักกันอยู่ เมื่อได้ยินดังนั้น เตชินท์ก็รีบบอกแฟนสาวไปตามที่อาภัสดาแนะนำ

“แต่ว่า...”

“นี่โซ่ไม่เชื่อใจเต้แล้วใช่ไหม” เตชินท์ทำเสียงน้อยอกน้อยใจ ขณะที่สาวสวยอีกคนก็นั่งยิ้มสมเพชกึ่งสะใจผู้หญิงหน้าโง่อีกคนหนึ่ง ที่จนป่านนี้แล้วยังไม่รู้ตัวอีกว่าโดนหลอก แล้วก็คงถึงเวลาแล้วที่เธอจะเอาเตชินท์มาเป็นของเธอคนเดียว

“ก็เมื่อกี้โซ่จำได้ว่าเป็นเสียงของเต้บอกว่าคิดถึงคนชื่อแจม แล้วแจมเป็นใครเหรอเต้”

“เต้ก็บอกไปแล้วไงว่าเป็นน้องที่ทำงาน แล้วตอนนี้เขาก็มากับแฟนของเขา โซ่เลิกจับผิดเต้สักที เต้ไม่ชอบ!” เตชินท์เริ่มหงุดหงิด

“ก็ได้ๆ แต่พรุ่งนี้โซ่จะไปกรุงเทพฯ ยังไงเต้ก็พาโซ่ไปดูคอนโดด้วยแล้วกัน โซ่จะไปช่วงบ่ายๆ เดี๋ยวถ้าไปถึงแล้วโซ่จะโทรหาเต้ หรือว่าจะไปเจอกันที่ห้างดีล่ะ” เพราะไหนๆ ก็ไม่ได้เงินแล้ว ยังไงเธอก็จะไปดูคอนโดนั่นให้เห็นกับตาสักครั้ง

“เต้ไม่ว่างหรอก เต้กำลังจะไปต่างประเทศ หลายวันด้วย เอาไว้เต้ว่างแล้วจะโทรไปบอกแล้วกัน แล้วถ้าไม่มีธุระอะไรเร่งด่วน ไม่ต้องโทรมารบกวนเต้!” คำตอบของเตชินท์ทำให้ชลินทราน้อยใจ และอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมช่วงนี้แฟนหนุ่มถึงได้ชอบหงุดหงิดใส่เธอนัก