เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 41
เวลาอาหารค่ำ
หนูกะทิหยิบใบประกาศเกียรติคุณออกมาอย่างภาคภูมิใจ“กีฬาพ่อแม่ลูกสัมพันธ์ คะแนนรวมของเราเป็นอันดับหนึ่ง ”
วันวิวาห์แสร้งทำเป็นประหลาดใจ หยิบใบประกาศมาแล้วมองดูอย่างมีความสุขอยู่ครู่หนึ่ง “กะทิของเราเยี่ยมมาก”
เด็กน้อยเชิดหน้าขึ้นอย่างภาคภูมิ และพูดอย่างภูมิใจว่า “ คุณก็เยี่ยมเหมือนกัน！”
จอมพลมองไปยังคนตัวเล็กและตัวโตที่ต่างเยินยอกันไปมา “กะทิได้รางวัลนี้มา ต้องขอบคุณคุณ เพื่อแสดงความขอบคุณ หรือให้กวินทร์ลงทุนเปิดบริษัทเครื่องสำอางให้คุณดี รับรองว่าไม่ให้น้อยหน้าของเดิมที่ตระกูลโสธรณาลัยของคุณแน่ ”
“แค่กๆ！”
วันวิวาห์สำลัก เดี๋ยวนี้เวลาจะโอ้อวดไม่ต้องเกริ่นนำก่อนเลยหรือยังไง ? !
เขาในฐานะหมอ ต่อให้จะเป็นเพื่อนกับคุณชายกวินทร์ก็ไม่ได้มีหน้ามีตาขนาดนั้นไหม? !
เธอรีบโบกมือปฏิเสธ“ไม่ต้องค่ะไม่ต้อง ตอนนี้ฉันยุ่งมาก ต้องดูแลผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ แล้วยังยุ่งกับการแข่งขันด้วย หากต้องมาดูแลบริษัทอีก คงแยกร่างไม่ได้”
จอมพลขมวดคิ้วเล็กน้อย บริษัทหนึ่งสู้การแข่งขันที่ไร้สาระไม่ได้เลยหรือไง ? !
มองไม่เห็นความหวังดีของคนอื่น !
เขาหน้านิ่ง“ตามใจ ผมก็พูดไปงั้นๆ ”
นี่โกรธเหรอ? !
ผู้ชายคนนี้นี่ยังไง หากเธอเปิดโปงเขาอย่างไม่ไว้หน้า ดูสิว่าเขาจะหาทางลงยังไง！
ช่างมัน เห็นแก่ที่เขาเข้ากับเด็กน้อยได้ จะไม่ถือสาแล้วกัน
วันวิวาห์คีบผักและตักน้ำซุปให้ด้วยรอยยิ้ม พูดอธิบาย“ต้องขอบคุณที่รักมากที่คิดเผื่อฉันอยู่ตลอด ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจมาก แต่เมื่อเทียบกับการต้องให้คุณชายกวินทร์มาลงทุนเปิดบริษัทให้ ฉันอยากจะพึ่งตัวเองมากกว่า พึ่งใครก็ไม่สู้พึ่งตัวเอง ต่อให้คนคนนั้นจะเป็นเพื่อนของคุณก็ตาม”
เธอพูดอย่างจริงใจว่า“ในเมื่อฉันกล้าที่จะเดินออกมาจากตระกูลโสธรณาลัยด้วยตัวเอง ก็ย่อมต้องมีความสามารถนั้นอยู่แล้ว อาจจะต้องลำบากสักหน่อย แต่ฉันไม่กลัว ฉันอยากจะใช้ความสามารถของตัวเอง พิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็น ว่าต่อให้จะไม่มีโสธรณาลัยกรุ๊ปคอยหนุนหลัง ฉันก็ทำมันด้วยตัวเองได้！”
หญิงสาวพูดถึงแผนการอันยิ่งใหญ่ของตัวเอง ระเบียบแบบแผน ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความมั่นอกมั่นใจ
จอมพลเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
คนหน้าไม่อาย ล้วนมีความมั่นอกมั่นใจทุกคน！
วันวิวาห์ไม่ได้สังเกตเห็น ย้ายไปนั่งข้างๆจอมพล จับไปที่แขนของเขาและพูดอย่างออดอ้อนว่า“ฉันรู้ว่าคุณมีความสามารถมาก และรู้จักคนเยอะ หากฉันต้องการความช่วยเหลือ จะมาหาคุณเป็นคนแรกแน่นอน ”
ความเย็นเยือกบนหัวคิ้วของจอมพลก็ค่อยๆจางหายไป
หน้าไม่อาย！
ผู้หญิงคนนี้ มีความละอายอยู่บ้างไหม ? !
เขาผลักเธอออกด้วยความรังเกียจ“นั่งดีๆ”
วันวิวาห์รีบนั่งกลับไปยังที่นั่งของตัวเองเหมือนเดิม
ใบหน้าที่ประจบเอาใจก็พลันหายไป ราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
หว่างคิ้วของจอมพลขมวดกันอย่างไม่พอใจอีกครั้ง ชำเลืองมองเธอ“ คุณจะเข้าร่วมการแข่งขันอะไร？”
“เออคือ……”
วันวิวาห์หยุดพูดอย่างกะทันหัน ในหัวก็นึกไปถึงคำพูดของโมโมะที่เตือนเธอว่าให้ระวังเขาเอาไว้
ส่วนผสมรั่วไหลได้ยังไงตอนนี้ยังไม่มีคำตอบ หากเป็นเขาจริงๆ……
วันวิวาห์เหลือบมองไปยังจอมพลแวบหนึ่ง
ความลังเลของเธอทำสีหน้าของจอมพลนิ่งเฉย“ ไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด”
จอมพลไม่น่าใช่คนที่ขโมยส่วนผสมของเธอไป ！
วันวิวาห์ส่ายหัว แล้วยิ้มอย่างเอาใจ “ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันแค่กำลังคิดว่าจะบอกคุณยังไงดี เพราะคุณไม่ใช้เครื่องสำอาง และไม่อยู่ในสายอาชีพนี้ คงเข้าใจยาก คือฉันกับอาจารย์ได้ก่อตั้งโครงการหนึ่งขึ้นมา พัฒนาเครื่องสำอางตัวใหม่ หากโครงการนี้สำเร็จ ก็จะสามารถนำไปร่วมงานนิทรรศการผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางตัวใหม่ได้”
“อืม”
จอมพลรับคำ พูดเสียงเรียบ“หากมีอะไร ก็ไปหากวินทร์ได้ มีเส้นสายและคนรู้จักหากไม่ใช้ให้เป็นประโยชน์ก็เสียเปล่า”
วันวิวาห์พยักหน้า“วางใจเถอะค่ะ ฉันไม่มานั่งกดดันตัวเองแน่ ที่รัก คุณดีกับฉันจริงๆ อ่ะนี่กินเยอะๆนะ ฉันทำให้คุณโดยเฉพาะเลยนะ ”
หนูกะทิ“……”
เด็กสมัยนี้เป็นกันไม่ง่ายเลยจริงๆ
ต้องเป็นคนกลางคอยกระชับความสัมพันธ์ของพวกเขาให้แนบแน่น ไหนจะต้องมาดูเขาหวานใส่กันอีก
ช่างลำบากเหลือเกิน
ชีวิตนี้ ช่างยากจริงๆ！
จอมพลรู้สึกประหลาดใจ“คุณยังเรียบไม่จบเหรอ？”
“อายุอย่างฉัน ยังเรียนปริญญาโทไม่จบไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย？”
คนทั่วไป ก็เพิ่งจะเรียนจบมหาลัยกันเอง
สีหน้าของจอมพลนิ่งลง“ เอาโทรศัพท์มาให้ผม แล้วบันทึกเบอร์ผมไว้ มีอะไรก็โทรมาได้ตลอด”
“รับทราบค่ะ！”
วันวิวาห์รีบปลดล็อกหน้าจอแล้วยื่นโทรศัพท์ให้เขา
จอมพลกดโทรออกไปยังหมายเลขของตัวเอง พอมีเสียงดังขึ้นก็กดววางสาย “บันทึกซะ”
วันวิวาห์กดบันทึกทันที คุณจอมพลผู้เย็นชา
ตอนกลางคืน
จอมพลกำลังจัดเก็บสัมภาระ
วันวิวาห์รีบเข้าไปช่วย“ มาค่ะฉันทำให้”
ตอนนี้เธออาศัย และกินนอนอยู่บ้านเขา ในมือยังมีบัตรของเขาอีกสองใบ……
แม้บัตรนี้จะไม่ได้ใช้ แต่ก็ควรจะทำอะไรเพื่อเขาบ้าง
“คุณไม่ต้องห่วงนะ ช่วงนี้ ฉันก็ดูแลพวกคุณพ่อลูกกันเป็นอย่างดีไม่ใช่เหรอ？！ยิ่งไปกว่านั้น คุณไปทำงานแค่ไม่กี่วันเอง ฉันรับประกันว่าเมื่อคุณกลับมา คุณจะได้ลูกสาวที่มีชีวิตชีวาเหมือนเดิม ”
“อืม”
จอมพลตอบเสียงเรียบเฉย กำชับอย่างเป็นกังวลว่า“ กระเพาะเธอบอบบาง อย่าพาเธอกินไปเรื่อย ”
วันวิวาห์พยักหน้าให้ซ้ำๆ“คุณจะไปเมื่อไหร่ ? เช็กสภาพอากาศของเมืองโตตูหรือยัง ? ผ้าเช็ดตัวผืนใหม่เอาเพิ่มไปอีกสักสองสามผืน ของที่โรงแรมไม่ค่อยสะอาด……เฮ้อ คุณยังไม่ไปฉันก็เริ่มคิดถึงคุณแล้ว ที่รัก ฉันอยากจะสร้างห้องไว้ในใจแล้วขังคุณไว้ แบบนี้จะได้ไม่ต้องกลัวว่าคุณจะหนี คุณรีบกลับมานะ ฉันกับลูกจะรอคุณ……”
มุมปากของจอมพลกระตุกเล็กน้อย
นี่เธอยังเป็นผู้หญิงอยู่หรือเปล่า? !
มาพูดหยอดกันได้เป็นชุดๆช่างไร้ยางอายจริงๆ！
แต่ที่น่าขำคือ การพูดหยอดแบบนี้กลับทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจอย่างอธิบายไม่ถูก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ