เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 57
จอมพลโยนเอกสารให้ธีออน “เอาไปดูก่อน ”
ธีออนอ่านจบ ก็ได้ฟังวันวิวาห์พูดถึงข้อเรียกร้องของอีกฝ่าย
เขาขมวดคิ้ว “คดีนี้ไม่ง่ายเลยครับ ”
ฉบับเอกสาร เผยให้เห็นถึงรอยตะเข็บประทับด้านข้าง “เซ็นชื่อเรียบร้อย และประทับตรา ก็เท่ากับว่าทั้งสองฝ่ายเห็นพ้องตามข้อกำหนดในเอกสาร เอกสารมีผลตามกฎหมาย พวกเราไม่สมเหตุสมผลครับ ”
จอมพลให้ธีออนกลับไปหาทางออก
ภายในห้องเหลือเพียงจอมพลกับวันวิวาห์
วันวิวาห์มองใบหน้าเข้มขรึมของเขา อัดอั้นตันใจอย่างมาก “ฉันโง่มากจริงๆ ใช่ไหม？”
มักจะมีจินตนาการที่ไม่สมเหตุสมผลเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าครอบครัวเสมอ
ใบหน้าจอมพลเต็มไปด้วยความสะอิดสะเอียน “เพิ่งรู้เหรอ ไม่ช้าไปหน่อยเหรอ？”
วันวิวาห์สูดหายใจเข้าลึก ออกแรงยกผ้าห่มออกแล้วลงจากเตียง “เรื่องมันเกิดไปแล้ว มาอาลัยอาวรณ์ก็เปล่าประโยชน์ ฉันจะไปหาพวกเขา ฉันไม่มีทางปล่อยให้พวกเขาต้อนฉันจนมุมหรอก ”
“นี่ถือว่าจนมุมเหรอ？” จอมพลหัวเราะเยาะ
“คุณวิธีเหรอ？”
ชายหนุ่มปล่อยเสียงออกจากคออย่างเย็นชา “เมื่อเจอเรื่องแบบนี้ ถ้าเอาอาวุธทางกฎหมายมาปกป้องตัวเอง แล้วกฎหมายยังให้ความยุติธรรมไม่ได้ ก็……”
“ใช้วิธีหนามยอกเอาหนามบ่มเหรอ？！” วันวิวาห์ตัดบทเขา แววตาเป็นประกายขึ้นมา
เธอกอดจอมพลอย่างตื่นเต้น “ที่รัก คุณฉลาดจริงๆ ขอบคุณนะคะ ”
จอมพลยิ้มมุมปากเงียบๆ “ถือว่าช่วยชีวิต ”
มองผู้หญิงตัวเล็กที่กำลังคิดอยู่กับตัวเอง เขาเตือน “บริษัทเจ๊งๆของเธอ ตอนที่ยังอยู่ในมือเธอมีจุดดำบ้างหรือเปล่า？”
วันวิวาห์ส่ายหน้าอย่างเย่อหยิ่ง “แน่นอนว่าไม่มี ฉันเป็นนักธุรกิจถูกกฎหมาย ทุกการเข้าออกและผลการดำเนินงานของบริษัท ทุกอย่างสะอาดอย่างหมดจด ไม่เหลือแม้แต่รอยสีเทาเลยด้วยนะ ”
จอมพลหมดคำพูด ไม่รู้ว่าเธอเอาอะไรมาภูมิใจตอนนี้
เขาพูดเสียงนิ่ง “เวลานี้มีจุดดำสิถึงจะดี ไม่มีจุดดำ ก็ไปสร้างจุดดำขึ้นมาสักหน่อย สรุปคือ ไม่ควรขาวสะอาดเกินไป ”
วันวิวาห์ตะลึง กะพริบตาแล้วคิด ทันใดนั้นก็ยิ้มขึ้น ฉันเข้าใจแล้ว รอดูฉันนะ จะจัดการให้เกลี้ยงเลย จอมพล ขอบคุณคุณมากนะคะ คุณวางใจได้ ฉันจะไม่ล้างค่ะคุณไว้ไปตลอดหรอก เอาแต่ให้คุณช่วยฉันตลอด ”
จอมพลนิ่ง แล้วเอื้อมมือ เชยคางเธอขึ้นแล้วถามเสียงทุ้ม “เธอมารั้งอะไรขาฉันเหรอ ？”
เนื่องจากใช้หนุ่มเข้ากันมากเกินไป
เนื่องจากชายหนุ่มเข้าใกล้มากเกินไป เมื่อพูดขึ้นนั้น ลมหายใจจึงสาดเข้าแก้มและจมูกของวันวิวาห์ ท้งลึกลับและดึงดูด
วันวิวาห์หูแดง รีบถอยหลัง หลบสายตาอันเร่าร้อนของเขา “ฉัน……ฉันบอกว่า กะทิทั้งนารักทั้งฉลลาดขนาดนัน้ ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียหน้าแน่ ”
“หึ！”
จอมพลยิ้มอย่างไม่พอใจ ไม่พูดอะไรต่อ
……
หลังอยู่ดูอาการอีกสองสามวัน วันวิวาห์ก็ออกจากโรงพยาบาลได้อย่างราบรื่น
เธอถือเอกสาร” เชลน่า” ที่ทำขึ้นมาใหม่ไปหาชูเกียรติ
วาเลนไทน์ตกใจกับความมุ่งมั่นอันแรงกล้าจนยืนไม่ได้สติอยู่นาน
วันวิวาห์ลุกขึ้น “ให้เวลาพวกคุณพิจารณาหนึ่ง ช้ากว่านั้นไม่รับนะคะ ”
กว่าชูเกียรติกับวาเลนไทน์จะรู้สึกตัว วันวิวาห์ก็จากไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว
วาเลนไทน์โกรธจนหน้าซีด “พ่อคะ ดูเธอสิ……”
“ปั้ง！”
ชูเกียรติกำหมัดทุบลงที่โต๊ะ
วาเลนไทน์สั่น ปิดปากอย่างไม่เต็มใจ
นัยน์ตาเย็นชาของชูเกียรติกลิ้งไปมาด้วยความโกรธ หยิบเอกสารที่วันวิวาห์ทิ้งไว้ขึ้นมาเปิดอ่าน “วันวิวาห์เป็นคนแบบไหน เขารู้จักดี เธอปากดี แต่เธอไม่มีทางทำเรื่องพวกนี้ออกมาแน่！”
แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งตกใจ
เวลาที่เธอหักเงินทุนไปบนเอกสาร จำนวนเงิน ทุกอย่างบันทึกไว้อย่างชัดเจน
หลักฐานการคัดลอกรวมถึงสถานที่และเวลา ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง รวมถึงช่องทางการโอน ทุกขั้นตอน จนลงบนเอกสาร
ขนาดบิลการโอนยังแนบไว้อยู่ด้านหลัง
เส้นสีน้ำเงินขมวดอยู่บนหน้าผากของชูเกียรติ “นังสารเลว！”
วาเลนไทน์กัดฟัน “พ่อคะ วันวิวาห์อยากเข้าคุก เราก็ส่งเธอเข้าไปเถอะค่ะ ต่อให้เธอมีของพวกนี้แล้วยังไง？เรื่องทั้งหมดเธอเป็นคนทำ โทษก็ต้องอยู่ที่เธอ หลังฟ้องไป อย่างมากบริษัทก็หยุดแค่แปปเดียว เพื่อร่วมมือกับการตรวจสอบแค่นั้น แต่เธอกลับต้องการนั่งในคุก ชีวิตนี้ทั้งชาติอย่างได้เพ้อถึงเลย！"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ