หากได้พบเจออีก ฉันอาจจะลืมเธอได้ นิยาย บท 19

ฉันตกตะลึงเมื่อเห็นเครื่องตรวจครรภ์มีเเถบขึ้นทั้ง 2 ขีด ไม่คิดเลยว่าครั้งที่เเล้วเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ ส่วนครั้งนี้จะเป็นเรื่องจริง

หลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำ ฉันก็อยู่ในสภาวะไม่อยากสุงสิงกับใคร ตอนทำงานก็ทำผิดพลาดหลายต่อหลายครั้ง สุดท้ายผู้จัดการเข้าใจว่าฉันไม่สบาย จึงให้ฉันเลิกงานก่อนเวลาและกลับไปพักผ่อน

แต่ฉันจะกล้าพักได้อย่างไร พอออกจากบริษัทก็โบกรถไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจการตั้งครรภ์

"คุณซูยุ่น ยินดีด้วยนะคะ คุณตั้งครรภ์ได้ 5 สัปดาห์แล้วค่ะ"

ฉันมึนงงไปทั้งตัว เมื่อได้รับผลตรวจการตั้งครรภ์ ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะท้องจริงๆ

ไม่รู้ว่าจะบรรยายความรู้สึกของตัวเองในยามนี้อย่างไรดี เด็กคนนี้มาได้กะทันหันเหลือเกิน ทั้งยังเป็นเด็กที่เกิดมาจากการที่ฉันไปยืมเงินลู่จือสิงอีกด้วย

"ซูยุ่น"

เมื่อได้ยินเสียงของลู่จือสิง ฉันก็ตัวแข็งทื่อ เอาผลตรวจมาซ่อนไว้ในมือโดยไม่รู้ตัว

แต่ลู่จือสิงตาไว เขาเอื้อมมือมาจับข้อมือฉันไว้: "ผลตรวจการตั้งครรภ์?"

พอเขาพูดจบ ผลตรวจในมือฉันก็ถูกเขาแย่งไปแล้ว

"ประธานลู่ ไม่ใช่ค่ะ คุณฟังฉันก่อน ฉัน.......”

"คุณท้องเหรอ"

เขาขมวดคิ้ว มองตรงมาที่ฉัน

ฉันใจฝ่อแล้ว พูดอะไรไม่ออกซักคำ

เขาเพิ่มเสียงขึ้นทันใด: "ตอบฉันมา!"

ผลตรวจการตั้งครรภ์อยู่ในมือเขาแล้ว ตอนนี้ฉันจะพูดอะไรได้ จึงตอบออกไปอย่างกำปั้นทุบดิน: "ประธานลู่เห็นแล้วไม่ใช่เหรอคะ?"

สีหน้าเขาเปลี่ยนไปทันที ฉันรู้สึกลำบากใจ จึงอาศัยจังหวะที่เขาเผลอ เเย่งผลตรวจกลับมา: "ประธานลู่ไม่ต้องเป็นห่วงไปนะคะ ฉันจะเอาเด็กออกเองค่ะ..."

ฉันตกใจมาก: "ประธานลู่ คุณใจเย็นๆ นะคะ! เรามาคุยกันก่อนเถอะค่ะ!"

ลู่จือสิงดูแล้วเหมือนคนมีเหตุผลและกล้าหาญเด็ดเดี่ยว แต่ตอนนี้เขาไม่เหลือเหตุผลแล้ว มีเพียงความกล้าหาญเด็ดเดี่ยว

เขาโตจนป่านนี้แล้ว ยังไม่รู้อีกหรือว่าการพาฉันมาบ้านสกุลลู่นั้นหมายถึงอะไร？

เขามองฉันครู่หนึ่ง ยังไม่สตาร์ดรถ: "พูดซิ ลองพูดความคิดเห็นของเธอมา"

อันที่จริงฉันเพิ่งจะกล้ายอมรับว่าตัวเองตั้งท้องแล้ว ยังไม่ทันได้ประมวลข้อมูล ก็มีคนมาขัดจังหวะ ตอนนี้เขายังมาถามหาความคิดเห็นอะไรจากฉันอีก ฉันว้าวุ่นใจมาก: "ฉันสับสนมากค่ะ"

เห็นเขาสีหน้าไม่ดีอีกแล้ว ฉันจึงรีบอธิบายออกไป: "ฉันเพิ่งจะรู้ว่าตัวเองท้อง ฉันเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองมีความคิดเห็นอย่างไร ฉันไม่อยากเอาเด็กออก แต่ฉันก็ไม่อาจที่จะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวได้ในตอนนี้ และฉันกับคุณ......”

"ซูยุ่น คุณมีได้แค่ความคิดเห็นเดียวเท่านั้น คือแต่งงานกับผมและคลอดลูก"

พอได้ยินคำพูดของเขา ฉันก็อดไม่ได้ส่งเสียงร้องออกมา: "ลู่จือสิง คุณบ้าไปแล้วเหรอคะ?"