หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2014

และที่แดนใต้เองได้รับข่าวว่าหลินมั่วกับพวกได้มาถึงอย่างปลอดภัย

เซวียอู่เยี่ยเองยิ้มออกมาเล็กน้อยอย่างที่ไม่ได้ยิ้มมานาน

ตั้งแต่ทีมของหวังเพ๋ยเต๋อปรากฏตัวออกมา เขาก็เริ่มกังวลว่าร่องรอยของหลินมั่วจะรั่วไหลออกไป

อย่างไรเสียเขาก็ไม่ได้รับจดหมายตอบกลับ ผู้มีอำนาจที่อยู่เบื้องหลังแผนการสกัดกั้นจะต้องสัมผัสได้ถึงความผิดปกติแน่นอน

และหากพวกเขารู้ว่าตัวเองถูกหลอกแผนการทั้งหมดจะต้องเปลี่ยนแปลง

เส้นทางจากแดนใต้ไปถึงเมืองจิงมีอยู่แค่มีกี่เส้น

แค่ตรวจสอบไปทีละเส้นทาง ร่องรอยของหลินมั่วจะต้องปรากฏออกมาไม่ช้าก็เร็ว

เขาใจร้อนจนแทบอยากจะเหาะไปแต่ก็คงไม่ทัน สิ่งเดียวที่เซวียอู่เยี่ยสามารถทำได้มีเพียงแค่การสวดมนต์ให้กับหลินมั่ว ให้เขารอดพ้นก่อนที่พวกนั้นจะรู้ตัวได้ทัน

และไปถึงเมืองจิงได้อย่างราบรื่น เป็นโชคดีที่ในที่สุดพวกเขาก็ทำสำเร็จ

ประตูห้องถูกผลักออก และได้นำเอกสารที่อยู่ในอ้อมกอดวางลงบนโต๊ะตรงหน้าอู่เยี่ย

“นายท่าน พวกนี้คือนี่คือข้อความที่พวกเราร่วมกับไท่จื่อส่งกลับมาครับ

รวบรวมบันทึกเกี่ยวกับการเดินทางไปทางเหนือของหลินมั่วครับ”

เขาพยักหน้าเล็กน้อย เซวียอู่เยี่ยตรวจสอบมันอย่างอดทน

จากนั้นเขาก็พลิกเอกสารไปมาตลอด ความเย้ยหยันบนใบหน้าของเขาชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

“หึ ดูเหมือนว่าพวกคนใหญ่คนโตจะใช้ชีวิตเงียบสงบจนมันกัดกร่อนความเด็ดขาดของพวกเขาไปหมดแล้ว”

จากบันทึกสามารถมองออกได้ว่า

นอกจากการสกัดที่สะพานข้ามแม่น้ำจิงแล้ว ผู้มีอำนาจคนอื่นส่งคนมาสกัดอย่างมากที่สุดก็ร้อยกว่าคน

แค่ทำเรื่องแค่นี้ก็ทำไม่สำเร็จ เรื่องเล็กแค่นี้ส่งคนมาตั้งเยอะทำไมถึงยังห้ามหลินมั่วเอาไว้ไม่ได้กัน

แน่นอนว่าในฐานะผู้มีอำนาจแล้ว เซวียอู่เยี่ยมองแวบเดียวก็มองออกถึงความกังวลของพวกเขา

ทหารกับการเมือง

การแข่งขันยอดหมอเทวดาใกล้เข้ามาแล้ว ผู้มีอิทธิพลของหวาซย่านอกจากคนจำนวนน้อยนิดที่มีความโลภแล้ว

คนส่วนมากล้วนไม่อยากให้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นขนาดนี้ในประเทศในช่วงนี้

บางทีอาจจะเป็นพวกที่มีอำนาจเก้าสิบถึงร้อยคนที่เหนื่อยกายเหนื่อยใจไปเพื่อแย่งชิงจุดสูงสุดนี้

แน่นอนว่ามันทำให้เซวียอู่เยี่ยไม่พอใจ มิตรภาพระหว่างลูกศิษย์ของราชาแห่งดาบจางไป่หลิงอย่างจู๋เยี่ยชิงกับหลินมั่ว

เมื่อนึกถึงราชาแห่งดาบจางไป๋หลิงแล้วคิ้วของเขาก็อดขมวดแน่นไม่ได้

เป็นเพราะคนคนนี้หวังพี่คนสนิทของเขาถึงต้องเก็บตัวรักษาบาดแผล

พระจันทร์ส่องสว่างจนแทบไม่เห็นดวงดาว

จากการพักผ่อนและปรับตัวมาหนึ่งคืน หลินมั่วที่ฟื้นตัวแล้วก็ได้มาที่ห้องโถงใหญ่ของศูนย์การแพทย์แผนจีนแต่เช้าตรู่

สิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจคือไท่จื่อนั้นกลับตื่นเช้ากว่าเขา

เมื่อวานนี้แสงไฟสลัวบวกกับเขามีท่าทางที่เรียบง่ายมาตลอดทาง

หญิงสาวจึงเห็นรูปร่างหน้าตาของหลินมั่วไม่ชัด

ตอนนี้เมื่อเห็นเขาอีกครั้งสายตาของเธอก็อดที่จะมองไปที่ใบหน้าหล่อเหล่าคมคายของหลินมั่วอย่างไม่ตั้งใจไม่ได้

คำพูดของเธอก็มากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

“เชิญค่ะ หากมีอะไรสามารถสั่งดิฉันได้เลยนะคะ”

“ขอบคุณครับ！”

หลังจากที่หลินมั่วรับถ้วยน้ำชามาเขาก็ว่างไม่มีอะไรทำ หลินมั่วสำรวจบรรยากาศโดยรอบอย่างช้าๆ

ศูนย์การแพทย์แผนจีนใหญ่มาก ที่นี่มีขนาดเกือบสามพันตารางเมตร

พื้นที่ที่นี่ถูกกำแพงแบ่งกลางโดยแบ่งเป็นพื้นที่ด้านหน้าและพื้นที่ด้านหลัง

พื้นที่ด้านหลังกำแพงถูกครอบครองโดยสมุนไพรนานาพันธุ์

ส่วนบริเวณด้านหน้าเป็นบริเวณวินิจฉัยโรค

ถึงแม้ว่าประตูของห้องเล็กจิ๋วแต่ละห้องถูกล็อกเอาไว้อยู่แต่ภายในนั้นน่าจะเป็นห้องตรวจโรค

ส่วนตำแหน่งที่หลินมั่วอยู่แม้ว่าจะตกแต่งแบบโบราณอย่างประณีต

แต่เมื่อมองจากวัสดุที่ใหม่เหล่านี้ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าจะต้องเพิ่งตกแต่งเมื่อไม่นานมานี้