หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2043

พูดตามตรงว่าสร้อยคอหินโมราพันปีชวนฝันเส้นนี้นั้น มันงามจริงๆ

และมันก็แพงมากจนน่าตกใจเช่นกัน

แต่ถ้าเราประเมินจากมุมมองด้านประโยชน์ใช้สอยแล้ว มันก็เป็นเพียงก้อนหินที่ดูดีเท่านั้น

“เหล่ยส่าวถิง คุณจะทำอะไรน่ะ”

เมื่อเห็นอีกฝ่ายคุกคามหลินมั่ว ไป๋รั่วหรงก็ลุกขึ้นยืนทันที

และถามเขาด้วยความไม่พอใจอย่างยิ่ง

ในฐานะบุคคลที่เกี่ยวข้อง แต่หลินมั่วก็ไม่ได้สนใจคำพูดของเหล่ยส่าวถิงเลย

สำหรับเขาแล้ว เสียงนั้นเป็นเพียงเสียงเห่าของสุนัขที่รู้สึกคับข้องใจเท่านั้น

เขายืนขึ้นและดึงแขนของไป๋รั่วหรง

“คุณรั่วหรง ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร

ไม่คิดว่าวันนี้จะนำปัญหารกสมองมาให้คุณมากมายขนาดนี้”

ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบกล่องไม้ออกมาจากตัว

“เพื่อเป็นการขอโทษ ให้ถือว่าเมล็ดบัวอัคคีนี้เป็นตัวแทนใจของผมก็แล้วกัน”

ช่างเป็นหมอที่จนจริงๆ

เป็นการให้ของขวัญที่สร้างความประหลาดใจมาก

เมล็ดบัว มอบเมล็ดบัวหรือ คุณนี่ก็คิดได้นะ

เมื่อเห็นดังนั้น เหล่ยส่าวถิงก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าเย้ยหยัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองไปที่สองสาวตระกูลไป๋ เขาก็ต้องตกใจ

นี่มันสายตาอะไรกัน

ดวงตาที่ร้อนรุ่มแผดเผาเหล่านั้น ดูราวกับหมาป่าหิวโหยที่ได้เจอกับอาหารอันโอชะอย่างนั้น

ถ้าแค่ไป๋เฉียนเอ๋อร์ที่เป็นแบบนี้ เขาคงจะรู้สึกคุ้นชินกับมันแล้ว

สิ่งที่ทำให้เขางงมากก็คือ แม้แต่ไป๋รั่วหรงซึ่งมีนิสัยอ่อนโยนและนิ่งเงียบมาโดยตลอด ก็ยังมีอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด

แค่เมล็ดบัวไม่ใช่หรือ ต้องตกใจขนาดนั้นเลยหรือ

แน่นอนว่า จะตำหนิความไม่รู้ของเหล่ยส่าวถิงก็ไม่ได้

ผู้ชายทั่วไป อาจจะไม่รู้จักของสิ่งนี้

แต่นี่มันคือวัตถุล้ำค่าที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝัน

สำหรับผู้หญิงในสังคมชนชั้นสูงแล้ว นี่เป็นเหมือนความเลื่อมใสศรัทธาในขณะเดียวกัน

เมล็ดบัวอัคคี

สิ่งล้ำค่าที่สุดของตุนหวงเจิ้นเหมิน

เมล็ดบัวเปรียบได้กับยาวิเศษที่สามารถคืนความเยาว์วัยได้

นอกจากนี้ สิ่งสิ่งนี้ไม่มีขายทั่วไปในตุนหวง

เฉพาะกองกำลังที่มีความสัมพันธ์ที่ดีอย่างยิ่งเท่านั้น จึงจะมีคุณสมบัติพอที่จะใช้ของแลกเปลี่ยนที่มีมูลค่าสูง เพื่อจะได้เมล็ดบัวนี้มาเพียงชิ้นหรือสองชิ้นเท่านั้น

จึงทำให้เกิดการพูดปากต่อปาก และภาพเผยแพร่ทางอินเทอร์เน็ต

แต่น้อยคนนักที่จะได้ชื่นชมของจริง

และคุณควรรู้ด้วยว่า ของสิ่งนี้ไร้ประโยชน์เกินไปสำหรับพวกเราผู้ชาย”

เมื่อพูดจบ หลินมั่วก็ยัดกล่องใส่มือของไป๋รั่วหรง

“ถ้าคุณไม่ยอมรับ พลังของมันจะสลายไปภายในไม่กี่วัน

ถึงตอนนั้นมันก็จะไร้ประสิทธิภาพโดยสมบูรณ์

นอกจากนี้ เมล็ดบัวอัคคียังมีฤทธิ์บำรุงทางการแพทย์ ที่ดีต่อชี่ในร่างกายที่พร่องของคุณอีกด้วย”

ไม่ใช่ว่าหลินมั่วไม่อยากเก็บเอาไว้ให้สวี่ปั้นซย่าภรรยาของเขา

เป็นที่ทราบกันว่า เมล็ดบัวอัคคีนั้นมีอายุการเก็บรักษาสั้นมาก

ทันทีที่เขาได้รับสิ่งนี้ หลินมั่วได้ติดต่อไปยังภรรยาของเขา และบอกว่าจะส่งไปให้เธอ

อย่างไรก็ตาม คำตอบที่ได้รับคือ ภรรยาของเขาไม่สนใจสิ่งนี้ เพราะเธอมั่นใจว่าเธอสวยผุดผ่องโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

ดูสิ นี่คือสิ่งที่เธอตอบ

คนอื่นไขว่คว้าแทบเป็นแทบตายเพื่อได้มันมา แต่เธอกลับไม่สนใจ

หลินมั่วจึงจำต้องเก็บเอาไว้โดยไม่รู้จะทำอย่างไรกับมันดี

วันนี้เป็นโอกาสที่ดี หมอผู้มีจิตใจดีงามเช่นเขาก็มอบมันให้กับไป๋รั่วหรง

สิ่งนี้ถือว่ามีประโยชน์อย่างมากต่อร่างกายของเธอ ที่กำลังฟื้นตัวจากการป่วยหนัก

“เอ่อ...”

แม้ว่าหลินมั่วจะพูดเช่นนี้ ไป๋รั่วหรงก็ยังคงไม่เต็มใจรับมันไว้