หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2065

เตรียมสัญญาเสร็จเรียบร้อย

หลังจากทั้งสองฝ่ายเซ็นชื่อเสร็จ เงินสดจำนวนสองล้านสองแสนหนึ่งหมื่นหยวน ก็หายออกไปจากบัตรของหลินมั่ว

หลินมั่วมอง ‘ภาพนอกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลิ’ ภายในมือ แล้วเผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมา

ในที่สุดก็เอาเจ้าของสิ่งนี้มาได้แล้ว

ส่วนเหล่ยส่าวถิงกับผู้จัดการหวังที่อยู่ด้านหน้า ขณะนี้ก็รู้สึกมีความสุขมาก

เขาเป็นแกะอ้วนที่ถูกขูดรีด

พอดูรอยยิ้มบนใบหน้าของหลินมั่ว แล้วคิดถึงท่าทางตื่นตระหนกของหลินมั่วหลังจากรู้ความจริง

เหล่ยส่าวถิงก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“ไอ้แซ่หลิน ยินดีด้วยนะ”

“ต่อไปก็เป็นสมาชิกของพวกเราหอเทียนเป่าเหล่ยอินแล้ว”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

หากเป็นไปได้ เหล่ยส่าวถิงอยากจะบอกความจริงตอนนี้เลยว่าภาพนี้เป็นของข้างถนน

ผู้จัดการหวังซึ่งอยู่ข้างๆ ก็กล่าวเหน็บแนมเช่นกัน

“คุณหลิน ในเมื่อคุณเป็นสมาชิกของพวกเราแล้ว”

“หากต้องการอะไรสามารถบอกพวกเราได้”

“อย่างเช่น ไปวินิจฉัยหน่อย พวกเราก็จะออกค่าวินิจฉัยให้คุณ”

ภายใต้การพูดเป็นนัยแบบบ้าบิ่น เกือบจะพูดออกไปแล้วว่าภาพนอกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลิภาพนี้ แท้จริงแล้วเป็นของปลอม

หลินมั่วรู้อยู่แล้วว่าพวกเขากำลังหัวเราะอะไร

ด้วยเจตนาเดิมซึ่งจิตใจดี เขายังกล่าวเตือนว่า

“นี่เป็นงานแท้ของปราชญ์แห่งทิวทัศน์เว่ย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ใช่ นี่เป็นงานแท้”

“หลินมั่ว นายได้กำไรแล้ว”

“คุณหลิน ยินดีด้วย”

“ได้ของล้ำค่าจากหอเทียนเป่าเหล่ยอินของพวกเรา อัตราความเป็นไปได้ถือว่าเป็นหนึ่งในหมื่น”

ขณะนี้ ทั้งสองคนหัวเราะและเอามือกอดพุงแน่น

หลินมั่วยักไหล่ พอเห็นเหล่ยส่าวถิงกับผู้จัดการหวังหัวเราะเบิกบานใจขนาดนี้

หลินมั่วก็ไม่อยากโจมตีพวกเขา จึงก้มหน้าเตรียมตัวเก็บภาพม้วน

ทว่าทันใดนั้น เงาของคนคนหนึ่งก็แวบเข้ามา

ด้วยฝีมือของหลินมั่วตอนนี้ ภายใต้เหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นกะทันหันยังตอบสนองช้าไปหนึ่งก้าว

ภาพนอกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลิภายในมือของเขา ปรากฏอยู่ในมือของอีกฝ่ายแล้ว

เมื่อเห็นผู้มาเยือนชัดเจน เหล่ยส่าวถิงซึ่งเดิมทียังหัวเราะอย่างไม่มีความเกรงกลัว กลับกลั้นหายใจทันที

เนื่องจากผู้อาวุโสไป๋รักมันมาก ดังนั้นเขาจึงเข้าใจภาพวาดของเว่ยชิงหมิงปราชญ์แห่งภาพวาดอย่างลึกซึ้ง

เว่ยชิงหมิงมีนิสัยพิเศษอยู่หนึ่งอย่าง

นั่นก็คือในทุกภาพวาดของเขา มักจะแอบซ่อนชื่อของตัวเองไว้ในนั้น

ทว่าภาพนกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลิรูปนี้ หายังไงก็หาไม่เจอ

“ผู้อาวุโส คุณมีข้อสงสัยอะไรหรือครับ”

จากลมหายใจของอีกฝ่าย หลินมั่ววินิจฉัยได้ว่า คนคนนี้ต้องเป็นยอดฝีมือด้านศิลปะการต่อสู้

ถึงแม้ว่าจะชิงภาพในมือของตัวเองไป แต่ท่าทางหลงใหลของอีกฝ่ายนี้

ทำให้หลินมั่วรู้ว่าคนคนนี้เป็นคนรักภาพ และเป็นคนประเภทที่หลงใหลไปกับมัน

ส่วนข้างๆ พอได้ยินหลินมั่วเรียกผู้อาวุโสไป๋แบบนี้

เหล่ยส่าวถิงก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง

คนหนุ่มสาวช่างกล้าจริงๆ

แน่นอนว่าโดยส่วนมากกลับแอบรู้สึกสุขใจ ไม่เคารพผู้อาวุโสไป๋แบบนี้ เดี๋ยวเขาต้องโดนดีแน่

ถือโคมไฟในห้องน้ำหาเรื่องตายจริงๆ

แต่สิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจก็คือ ผู้อาวุโสไป๋ไม่มีการตอบสนองใดๆ กับคำเรียกนี้เลย

ตรงกันข้าม เขาพูดพึมพำด้วยความสงสัยว่า

“แปลกจัง ชื่อของปราชญ์แห่งภาพภาพวาดเว่ยในภาพนกนางแอ่นสองตัวในสระน้ำฤดูใบไม้ผลิภาพนี้ ถูกเขาซ่อนไว้ตรงไหนกันนะ”