หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2198

“ศิลปะการต่อสู้ซั่นโส่วของตระกูลไป๋ยากที่จะเปรียบได้และหมัดสายฟ้าสามารถกำจัดศัตรูได้ในพริบตา”

ลือกันว่าศิลปะการต่อสู้ซั่นโส่วของตระกูลไป๋ได้ฝึกตนจนมาถึงระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดแล้วสามารถทำลายหินและกำจัดปีศาจได้

แต่ช่วงเวลากลับมีช่องว่างที่ยากจะก้าวข้ามผ่านทำให้พลังที่ติดขัด

ช่วงแรกที่ฝึกซั่นโส่วก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร

แต่เมื่อระดับขอบเขตเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ พลังที่ติดขัดก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

หากไม่สามารถแก้ไขโรคนี้ได้การฝึกตนก็จะก้าวหน้าได้ยากขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้ว่าโดยปกติแล้วจะใช้ซั่นโส่วกับศัตรูแต่เป็นเพราะพลังที่ติดขัดทำให้อวัยวะตันทั้งห้าเกิดความเสียหาย

ซึ่งก็คือจัดการศัตรูได้หนึ่งพัน ฝั่งตนสูญเสียไปแปดร้อย

ด้วยเหตุผลนี้ไป๋เหมี่ยนหลังประกอบกับความบังเอิญของโชคชะตาบางอย่างจึงฝึกตนบนหนทางพิษอีกครั้ง

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เขาค้นพบเกาะงูชุมก็เริ่มศึกษาเพาะพันธุ์งูพิษอีกครั้งและอุทิศตนให้กับการฝึกฝนงูพิษ

และที่บ้าไปกว่านั้นก็คือ

เพื่อที่จะบรรลุผลหลอมรวมระหว่างโครงสร้างร่างกายของตนเองกับงูพิษได้อย่างผลสมบูรณ์แบบและเพื่อปล่อยพลังของพิษงูให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

เขายังพยายามลองปรับเปลี่ยนลำดับยีนของตนเองเพื่อให้ลำดับยีนของงูพิษข้ามสายพันธุ์เข้ากับตัวเองได้

สิ่งนี้เป็นเหตุผลที่ทำให้ไป๋เหมี่ยนหลังถึงแม้จะรูปร่างเป็นคนทว่ามีลักษณะของงูโผล่ออกมาด้วย

เซวียอู่เยี่ยก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่างูไฟนรกตัวนี้จะร้ายกาจมากขนาดนี้

สิ่งที่ทำให้เขายิ่งประหลาดใจมากก็คือรูปร่างของไป๋เหมี่ยนหลังในเวลานี้

และพลังที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ชัดเจนก็ไล่ตามร่างกายตัวเองทันแล้ว

เหตุการณ์พลิกผันครั้งนี้ทำให้ราชาทั้งสองพูดไม่ออก

หนานกงจิงเลวี่ยมองเซวียอู่เยี่ยแล้วถามด้วยความสงสัย

“ปีศาจ?”

เขาหันไปส่ายหน้าอย่างระมัดระวัง

“พูดเหลวไหลในโลกนี้จะมีปีศาจได้อย่างไรกัน”

หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก

เซวียอู่เยี่ยก็พูดเสริมขึ้น

“ไป๋เหมี่ยนหลังคนนี้อาจจะเอาลำดับยีนของตัวเองหลอมหลวมกับลำดับยีนของงูปล้องฉนวนก็ได้

ดังนั้นจึงทำให้รูปร่างภายนอกเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้”

หลังจากที่พูดจบเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าท่านอาจารย์กู่ที่กำลังใกล้ตายก่อนหน้านี้

เป็นไปได้มากว่าจะสามารถเข้ากันได้กับลำดับยีนของงูไฟนรกได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ฟังเซวียอู่เยี่ยอธิบายจบ

หนานกงจิงเลวี่ยก็พยักหน้าด้วยความตกใจ

“เด็กคนนี้ค่อนข้างพิเศษเลยทีเดียว”

อยากจะคุยอะไรราชันย์แห่งทะเลตะวันออกย่อมสั่งการให้ได้อยู่แล้ว”

เขาในตอนนี้พลังที่อัดอั้นได้ถูกกำจัดออกไปหมดแล้วและลำดับยีนราชาอสรพิษก็ได้ถูกกระตุ้นขึ้น

พละกำลังที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วย่อมมีความมั่นใจที่จะพูดแบบนี้อยู่แล้ว

เมื่อหนานกงจิงเลวี่ยได้ยินดังนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ไม่คิดเลยว่าไป๋เหมี่ยนหลังจะไม่เห็นแก่หน้ากันบ้างเลย

“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก”

เดิมทีหนานกงจงเลวี่ยคิดอยากที่จะเป็นผู้สงบศึก

ไป๋เหมี่ยนหลังในตอนนี้ดูจากพลังแล้วไม่ได้ด้อยไปกว่าตัวเองและเซวียอู่เยี่ยเลย

หากเกิดการปะทะขึ้นมาจริง ๆ เป็นไปได้มากว่าจะได้รับบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย

นี่คือสิ่งที่หนานกงจิงเลวี่ยไม่อยากเห็น

อย่างไรเสียเซวียอู่เยี่ยก็เป็นเพื่อนร่วมเดินทางที่สำคัญในการไปที่ทะเลอนันต์

ไป๋เหมี่ยนหลังที่อยู่ตรงข้ามเมื่อได้ยินคำพูดนี้ความกระหายที่อยากจะฆ่าก็เพิ่มขึ้น

“ฉันบอกไปแล้วต้องการเพียงแค่ชีวิตของคนแซ่เซวียคนนั้น”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา

บรรยากาศสถานการณ์ก็เริ่มตึงเครียดมากขึ้น