หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 2243

ด้วยความจนใจเขาจึงหันกลับไปมามองผู้อาวุโสเนี่ย และหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง

หลินมั่วก็เอ่ยขึ้นมาว่า

“ผู้อาวุโสเนี่ย ผมสามารถถอดชุดป้องกันออกได้หรือไม่? หากเคลื่อนไหวได้จำกัดจะทำให้วิธีการตรวจสอบหลายวิธีที่มีไม่สามารถใช้ได้ ถ้าอยากรู้สาเหตุที่แน่ชัดของโรคนี้จำเป็นต้องลงมือทำด้วยตัวเอง”

แต่ยังไม่รอให้เนี่ยคงหมิงได้เปิดปากพูด หวงเจิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ทำหน้าบึ้งตึงทันที

“ไร้สาระ! ชุดป้องกันเชื้อโรคนี้มีไว้เพื่อปกป้องความปลอดภัยของพวกคุณ ถ้าหากถอดออกและเกิดอะไรขึ้น มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นอันตรายต่อทั้งประเทศจีน”

ไม่มีทางเลือกอื่น แม้ว่าการแพร่เชื้อของไวรัสชนิดนี้จะมีข้อจำกัดก็ตามแต่ความสามารถในการแพร่เชื้อนั้นแข็งแกร่งมากจริง ๆ หากเกิดความผิดพลาดเพียงเล็กน้อย อาจส่งผลกระทบต่อคนทั้งประเทศได้

ในฐานะที่เป็นหัวหน้าของห้องทดลองแห่งนี้ หวงเจิงจะเห็นด้วยกับความคิดของหลินมั่วได้ยังไง ไม่ใช่เพียงแต่หวงเจิงเท่านั้น

เก็มเมโกะที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ขมวดคิ้วแน่นเช่นกัน

ความประทับใจแรกที่เคยมีต่อหลินมั่วเมื่อก่อนหน้านี้ไม่ดีมากนักเป็นเพราะศิษย์รักของตัวเองอย่างเสวี่ยเหลียนมีทัศนคติที่ผิดปกติต่อเขา แต่ว่าตอนนี้ไม่ชอบเป็นเพราะความมุทะลุของหลินมั่วล้วน ๆ

สำหรับอู๋หยาจื้อและกู่อู๋ซิวก็มีมุมมองแบบเดียวกัน

เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงคนวงกว้าง มันส่งผลกระทบกับชีวิตชาวจีนหลายร้อยล้านคนในประเทศจีน ดังนั้นจะให้เกิดความสะเพร่าแบบนี้ขึ้นได้ยังไง ในเวลานี้มีคนเดียวที่แสดงสีหน้าปกติบนใบหน้าที่นี่ก็คือเนี่ยคงหมิงนั่นเอง

เขามองไปที่สายตาที่จริงใจของหลินมั่ว แล้วมองไปที่ใบหน้าที่จริงจังของประมุขหยิ่นจงทั้งหลาย จากนั้นเนี่ยคงหมิงพยักหน้าให้

“มันก็สามารถทำได้ไม่มีปัญหา แต่ก่อนที่จะทำแบบนั้นได้ ฉันต้องขอยืนยันสักเรื่องหนึ่งก่อน”

เมื่อได้ยินอีกฝ่ายตอบกลับมาเช่นนี้ ในใจของหลินมั่วรู้สึกดีใจขึ้นมาแล้ว การกระทำเช่นนี้ไม่ใช่เพราะเขามุทะลุ แต่เป็นเพราะเวลามีให้จำกัด ในเมื่อผู้ติดเชื้อคนดังกล่าวปรากฏตัวขึ้นบนเกาะที่ไม่มีคนอาศัยอยู่

ใครจะสามารถรับประกันได้ว่าเขาจะมาปรากฏตัวในแผ่นดินของประเทศจีนเมื่อใด ถ้าหากเวลานั้นมาถึงจริง ๆ ชีวิตนับล้านหรือหลายร้อยล้านชีวิตจะถูกคุกคามจากความตาย นั่นเป็นเหตุผลที่หลินมั่วกล้าที่จะเสนอออกมาเช่นนี้

“เมื่อตอนที่คุณเข้าแข่งขันอีกครั้ง เทคนิคการฝังเข็มที่คุณใช้ใช่ “เข็มเทวนิรมิต” ที่สูญหายไปนานแล้วใช่หรือไม่?

ขณะที่หลินมั่วเงยหน้าขึ้นและสบตากับผู้อาวุโสเนี่ย ภายใต้สายตาอันสงบนิ่งที่สบตากันและกัน ทั้งสองคนดูเหมือนจะเข้าใจความคิดของอีกฝ่ายแล้ว

คนหนึ่งยินดียอมเสี่ยงชีวิตเพื่อสืบหาข้อเท็จจริง คนหนึ่งยินดีมอบโอกาสให้เพื่อต่อสู้อย่างเต็มที่

“ในเมื่อเพื่อนหลินคนนี้สามารถเสี่ยงชีวิตให้ได้ ถ้าเช่นนั้นฉันก็ยินดีที่จะทำเรื่องบ้า ๆ นี่เป็นเพื่อนคุณ”

ที่จริงแล้วเนี่ยคงหมิงเข้าใจความกังวลของเพื่อนอาวุโสและคนอื่น ๆ หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไรขึ้นกับไวรัส “ซอมบี้” นี้ ก็จะทำให้ไวรัสรั่วไหลออกไปนอกห้องทดลองและก่อให้เกิดภัยพิบัติครั้งยิ่งใหญ่ได้

เพียงแต่เขาก็เข้าใจว่าเวลาไม่เคยรอใคร เป็นอย่างที่หลินมั่วกล่าวไว้ ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าผู้ติดเชื้อดังกล่าวจะมาปรากฏตัวในประเทศจีนหรือไม่ แทนที่จะวิจัยอย่างไร้จุดหมาย ไม่เช่นนั้นควรลองทำดูจะดีกว่า มาลองดูสิว่าผู้สืบทอดของปรมาจารย์หลินคนนี้จะสามารถทำให้พวกเขาประหลาดใจได้หรือไม่

“ทุกคนออกไปจากที่นี่กันก่อนเถอะ ปล่อยให้เพื่อนตัวน้อยอย่างหลินมั่วจัดการเถอะ”

เมื่อได้ยินเนี่ยคงหมิงพูดมาเช่นนี้ เก็มเมโกะและคนอื่นก็มีสีหน้าตกใจอย่างมาก หลินมั่วคนนี้ทำอะไรบุ่มบ่ามก็แล้วไป ถึงยังไงเขาก็เป็นคนหนุ่มที่ยังเลือดร้อน แต่คาดไม่ถึงว่าผู้อาวุโสเนี่ยจะบ้าไปกับเขาด้วย